Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2022

Γιατί;

  Αν μπει κάποιος στον κόπο  να διαβάσει την βιογραφία του Συλβέστερ Σταλλόνε  θα διαπιστώσει πως  πραγματικά αγωνίστηκε   σκληρά  για να καθιερωθεί  ως ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης...και αυτό συνέβη εν τέλει εξαιτίας μιας  απόφασης που αρχικά έμοιαζε λανθασμένη Στα μέσα της δεκαετίας του 70  βρίσκεται σε πολύ άσχημη οικονομική κατάσταση που αγγίζει  τα όρια της  εξαθλίωσης. Τότε γράφει   το σενάριο για την ταινία  "Ροκυ" που τελικά τον καθιέρωσε ως σταρ Οι εταιρείες παραγωγής  του δίνουν μερικές  χιλιάδες  δολάρια  - για τον οποίον εκείνη την στιγμή  φαντάζουν "θησαυρός" για  να τους πουλήσει το σενάριο Αυτός επιμένει να μην το δώσει  και θέτει ως όρο  για να γυριστεί η ταινία να παίξει  ο ίδιος Μετά από  καιρό τελικά βρίσκεται εταιρεία παραγωγής  σχεδόν  ίσως από τύχη  που  δέχεται τους όρους του και η συνέχεια  είναι γνωστή Η απορία είναι   πως ένας άνθρωπος που πέρασε  αρκετά δύσκολα, βίωσε  την  πείνα  εν τέλει δέχθηκε να φωτογραφηθεί με τον πρόεδρο ε

Deliveras-Οι αναγκες της κυριας Αλέκας

  Τα αφεντικά  μας στην εστίαση πάντα  διψούσαν για περισσότερο χρήμα Ρίχναν την ποιότητά του φαγητού  τόσο πολύ  με σκοπό να  εξοικονομήσουν όσο περισσότερα μπορούσαν  Ρίχναν και τους μισθούς μας Δεν πληρώναν καν  τα λιγοστά που  ο  νόμος των κυβερνήσεων που προωθούσαν θέσπιζε Αυτοί διψούσαν πάντα για χρήμα και μεις  για  ζωή Οδηγούσαμε    όλο το χρόνο μέσα στους σκοτεινούς   δρόμους της πόλης  ώστε να  χορτάσουμε τον κόσμο που  πεινούσε και βαριόταν ή  για να μαστε  δίκαιοι  μερικές φορές δεν προλάβαινε  ή ήταν τόσο  κουρασμένος που  δεν είχε κουράγιο  να βγει απ το σπίτι  του  για να αγοράσει κάτι Βαριόταν οι κοιλιόδουλοι   νεοπλουτοι Δεν προλάβαιναν οι εργαζόμενοι με παιδιά  Ήταν πτώμα απ την κούραση οι  εργάτες Η κυρία  Αλέκα ήταν  νιόπαντρη  με αυτό που λέμε  σήμερα "κλαρινογαμπρό" Ο  άντρας  της ήταν ο κλασσικός  "σώμα  φέτες -μυαλό κροκέτες" Περνούσε τον περισσότερο χρόνο του  στα συνοικιακά ουζερί μετά το γυμνατήριο με τα φιλαράκια  του Τους κολλητούς του Η

Πόντια Αντρογυναίκα-Συμπλοκή στο αερδρόμιο της Μίκρας

 Συμέλα "Επέστρεφε με το αεροπλάνο ο Χαραλάμπης, ο Χάμπος ντε  από Αθήνα που κατέβηκε  για μια δουλειά Πρώτη φορά ανέβαινε σε  αεροπλάνο. Είχε κατέβει με τα κτελ αλλά επειδή βαριόταν   το πήρε απόφαση να δοκιμάσει να πετάξει 15  λεπτά πριν την πτήση πήρε τηλέφωνο και   έσκουζε πως  φοβόταν , θα πέσει   κλπ Βρε Χάμπο;  του λέω και να πέσει τι σε νοιάζει;  Δικό μας είναι; Άλλος  θα ζημιωθεί Σωστά μου  λέει  Πάει και αυτό  Εισέρχομαι και γω  στο αεροδρόμιο της Μίκρας, αυτό που το ονόμασαν Μακεδονία  όταν οι Σκοπιανοί  θέλαν να μας φάνε το όνομα και τότε  θυμηθήκαν - λέμε τώρα-  τον βορρά Παώ στις  αφίξεις και περιμένω  τον Χαραλάμπη να βγει Βγήκε ένας   Γερμανός κατσαρομαλλης  τενίστας, μια σουηδέζα τρελέγκο με κοτσιδάκια που φώνα  Καλκιντικι  Καλκιντικι βγήκε  ένας  μπίζνεσμαν  με μαύρα  γυαλιά ηλίου και δυο  ντουλάπες και έψαχνε   ΄τον κοντό  σωφέρ που κρατούσε ένα χαρτόνι που ανέγραφε "μίστερ  Φιλ Καλμπάκος " βγήκαν  κάτι χιπστερούδες   που  προχωρούσαν κοιτώντας τις οθό

Crime Story

  Μην ρωτάς το "πως" αλλά ρώτα το "γιατί" Πριν να συναντηθούν  δεν είχαν  σκοπό στην ζωή τους 40αρίζαν και οι δυο τους Χωρίς  οικογένεια, δουλειά,παιδιά Γεννήθηκαν  θα έλεγε κανείς καταδικασμένες  να ζήσουν  μια  εντελώς υποβαθμισμένη  ζωή Πριν συναντηθούν δεν είχαν ζωή  Μπαινοβγαίναν από μπαρ σε μπαρ και  μπεκροπίναν. Δεν  είχαν κάτι άλλο να κάνουν στην ζωή τους. Δεν τις είχεπροετοιμάσει  κάποιος  για κάτι άλλο Ο πατέρας της Βάσς σκοτώθηκε  όταν ήταν 20 χρονών σε εργατικό  ατύχημα  προσπαθώντας να  βγάλει  κάποια χρήματα να θρέψει την οικογένεια  του Η εταιρεία  δεν τους έδωσε τίποτα Η κυβέρνηση  πήρε το μέρος της εταιρείας Η μητέρα και ο πατέρας της Γιάννας πέθαναν  στο χωριό πάμφτωχοι   όταν ήταν 15 Τα λεφτά τους δεν έφταναν για  την γιατρειά Οι  δυο τους είχαν κάποιες σχέσεις με τυχάρπαστους εραστές  που  μόλις παίρναν και χορταίναν  αυτό που ήθελαν από αυτές τις παρατούσαν Το αλκοόλ όμως δεν τις παράτησε  ποτέ Ήταν πάντα εκεί και τις περίμενε , αρκεί να είχαν μ

Πόντια Αντρογυναίκα - στο γκουρμέ

Συμέλα- Βγήκαμε  σήμερα   το μεσημέρι με τον Χαραλάμπη , τον Χάμπο να φάμε έξω Να ξεσκάσουμε λίγο βρε αδερφέ . Άλλωστε είχαμε πολλά χρόνια να βγούμε έξω  Καθόμαστε στο μαγαζί, έρχεται ο  σερβιτόρος , ένα παιδί ...σαν λιμοκοντόρος ήταν Χέρια  πίτα στα τατού αλλά το μαλλί του ήταν σαν των γιάπηδων στην Γουώλ Στρητ και φωνή τσιριχτή και ελαφρώς  επιτηδευμένα τσιβδή  Τι θα πάρετε; με λέει Σουβλάκια πανσέτες   μπιφτέκια του λέω Δεν έχουμε , μου λέει και συμπληρώνει , το κατάστημα είναι γκουρμέ Δεν καταλαβα...καλά  του λέω τι έχετε;  Απ όσα παραγγείλατε λέει έχουμε μπιφτέκι Φέρε Πατάτες έχεις  Φερε Και  φέρε και τσιπουράκια Έρχονται πρώτα  τα  τσιπουράκια Το  μισό κιλό που παραγγείλαμε  ήταν δυο πενηνταράκια Δεν λέμε κάτι Πίνουμε , σκέτο νερό Δοκιμάζουμε και το νερό  , ίδιο με το τσίπουρο που μας έφερε Πριν τον  φωνάξω να δω τι  συμβαίνει έρχονται και οι πατατούλες οι οποίες ήταν 2 κομένες  λεπτές  ροδέλες Που ναι οι υπόλοιπες ; τον ρωτάω Αυτες είναι όλες, μου λεει Με ροδελίτσες  θα  χορτάσο

Πως πρωτάκουσα και συνεχίζω να ακούω το fighting the world των manowar

 Είμαστε στα  1987 , μια χρονιά που έχουν βγει  στο ροκ και μέταλ  απ τους πιο ωραίους δίσκους Για τους  manowar είναι η χρονιά που θα κυκλοφορήσουν το 5ο άλμπουμ τους, το οποίο  ξεκινά φουλ επιθετικά με έναν απειλητικό  ρυθμό από  ντραμς να δίνουν το έναυσμα για το fighting  the  world  Το  εν λόγο τραγούδι  βγαίνει  σε μια εποχή όπου το να είσαι μεταλάς  δεν ήταν κοινωνικά αποδεκτό όπως σήμερα. Η εμφάνιση  γινόταν στόχος  κοινωνικής κριτικής αλλά πολλές  φορές και  επιθέσεων  από άλλους - κυρίως σε  σχολικό περιβάλλον Το fighting  the  world είναι μια δήλωση  πως  συνεχίζουμε να πολεμάμε  για ότι πιστεύουμε ιερό  και  αντιστεκόμαστε στον "κόσμο" που μας  χτυπά  επειδή είμαστε   διαφορετικοί Σ αυτό τον αγώνα έχουμε  συμμάχους  "τα αδέρφια  που στέκονται δίπλα  μας"  - "See my brother standing by my side" 2o κομμάτι ένα αρκούντος   rock n roll με   την απαραίτητη  μέταλ χροιά  στις παραμορφώσεις της κιθάρας και τους κοφτούς  ρυθμούς στα ντράμς Και αυτό το

Πόντια αντρογυναίκα

  Πήγε η Σουμέλα  , η αντρογυναίκα μαζί με τον Χαραλάμπη, τον Χάμπο  τον άντρα της να βάλουνε  βενζίνη Ο Χάμπος δεν ξέρει να οδηγάει Παρκάρει η Σουμέλα και λέει στο παιδί  -Φούλαρε  το Το φουλάρι και το παιδί  και της  ζητά 100 ευρω "Τι 100 ευρ΄'ω ρε  εφταμηνητικο, του είπα " διηγείτα η Συμέλα "μα μου λέει το παιδί, κυρία μου λόγο πολέμου στην Ουκρανία  έχει ανέβει. Ε και;  του λέω,σου πε κανείς πως  τα  λεφτά  φυτρώνουν κάπου  και  βάζετε ότι  τιμή σας κατέβει; Του φώναζα και  βγήκε ο ιδιοκτήτης του πρατηρίου  Ένας  ρεμπεσκές  είναι που ο μπαμπάς του  για να μην λέει η γειτονιά πως κάθεται του άνοιξε  το βενζινάδικο Κυρία Συμέλα σας παρακαλώ, μου λέει, πληρώστε και μην δημιουργείται προβλήματα Εν τω μεταξύ ο Χαραλάμπης ο αχαϊρευτος από δίπλα να μου λέει,  μην κάνεις σκηνή πάλι Συμέλα Σκάσε και συ  βρε  ευκαιρόμυαλε . Αυτοί σε λίγο θα  ζητάν και το βρακί μας Γυρνάω στον ιδιοκτήτη και του λέω Άκου  φλωράκο , χρέωσε μας την πραγματιή αξία της  βενζίνης για να χουμε όλο

Δεν τόλμησες....(ποίημα)

  Έκανε πολλές φορές έρωτα όμως ποτέ κανείς δεν την φίλησε από  αγάπη Της κάνανε  πολλές φορές  έρωτα  όμως ποτέ  κανείς δεν νοιάστηκε   για τις δικές της ανάγκες Ίσως να μην αγαπήθηκε   και να μην  γνώρισε ποτέ  πως είναι να αγαπάς Η ανάγκη να ζήσει άλλη μια μέρα είναι που  σε ρίχνει  μέσα στον κυκλώνα   απ τον οποίο ίσως να μην βγεις ποτέ Ίσως να χρειαζόταν μόνο ένα άδολο φιλί  για  να  την τραβήξει μακριά απ την δίνη  του απόλυτου τίποτα όμως   δεν τόλμησες να το δώσεις

Ένας χιμπατζής ως συγκρίσιμη μονάδα μέτρησης επιτυχίας της αυτο-διαχείρισης

Η βασική  προϋπόθεση  για να  επετύχουν οι ιδέες της αυτο- οργάνωσης και της  αυτο-διαχείρισης  είναι η κατάλυση κάθε μορφής κράτους  , εξουσίας  και  καπιταλισμού ειδάλλως  δεν έχουν νόημα να δοκιμαστούν παρά  μόνο για  λόγους  επιβίωσης - βιοπορισμού Η  Γιουγκοσλαβία του Τίτο έκρινε  στα μέσα της δεκαετίας  του 60 πως το μοντέλο του κομουνισμού   που υπήρχε στην Ευρώπη ήταν ξεπερασμένο και αν δεν επερχόταν σύντομα μια ανανέωση  αυτού τότε θα οδηγούνταν είτε  στην κατάρρευση , είτε στην διαστρέβλωση Οι παρτιζάνοι του Τίτο πολύ πριν γίνουν παρτιζάνοι μετείχαν  στον Ισπανικό εμφύλιο.  Ο Τίτο βλέποντας πως έρχεται ο   δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος   προσπάθησε να στείλει στην Ισπανία  όσους περισσότερους   συντρόφους του μπορούσε   και για να βοηθήσουν το αντιφασιστικό στρατόπεδο αλλά  και  για να αξιολογήσουν   τις νέες τακτικές  και στρατηγικές πάνω στην μάχη και να μεταφέρουν τις εμπειρίες  τους στην Γιουγκοσλαβία Πολλοί  βετεράνοι του  ισπανικού εμφυλίου  μεταπολεμικά  ήταν σε  θέσεις 

Η πιο όμορφη πρωτομαγιά την πόλη

  Θυμάμαι τα  χρόνια τα ωραία χρόνια που καίγαν  παντού  φωτιές  στην πόλης και όποιος μπορούσε  κινούμενος  στις άκρες της κοινωνίας , ότι μπορούσε  έσπαζε ακροκινούμενοι αλήτες  μας έλεγαν και γελούσαμε , θυμάσαι; η πιο όμορφη πρωτομαγιά στην  πόλη  ήταν και την ετοιμάζαμε απ τον καιρό που είμασταν μαζί και είχαμε  την τύχη να την  ζήσουμε όταν δεν είμασταν  πλέον μαζί, μαζί χίππηδες, πλουσιόπαιδα που  θέλαν να κάνουν το "αγροτικό" τους  στην  πολιτική πριν ο μπαμπάς  επενδύσει  για να τους ανοίξει  "το καλύτερο γκουρμέ  ρετωράν στην πόλη" , τρέχανε πανικόβλητα εκείνο το βράδυ τρέχαν όμως και τα παιδιά  που λαχταρούσαν να  ζήσουν μερικές στιγμές  ελευθερίας  αληθινής γηπεδικά  τσογλανάκια με  γυαλιά ηλίου  βραδιάτικα, 3ης γενιάς  μικρασιάτες  πρόσφυγες με ρωσοποντιακές  φόρμες,τελευταίοι   θιασώτες του φλάη,κοπέλες  με  έκφραση  στο πρόσωπο.... τρέχαν και αυτοί, αλλά αυτοί τρέχανε και σπάγανε απ τις ρωγμές των ραγισμένων  βιτρίνων έβλεπες  να  απελευθερώνεται όλη

Το κορίτσι του γέρου ποιητή

 Κανείς  δεν την γνώριζε Κανείς δεν ήξερε από που κρατά η σκούφια της Κανείς δεν την είδε να έρχεται  στο νησί, όμως ήταν εκεί Έμενα  στην καλύβα του "ποιητή"  100 μέτρα απ  την  θάλασσα, μέσα στις ερημιές Πανέμορφη ήταν. Πολλοί  ορκίζοταν πως ήταν  γοργόνα ή νεράιδα  που βγήκε  απ τα νερά ένα πρωινό Και ζούσε μαζί με  τον γκριζομάλλη, ακούρευτο   γέρο  ποιητή Τον ζηλεύαν οι συντοπίτες σε βαθμό φθόνου Πως ήταν δυνατόν μια τόσο  μαγευτικά όμορφη  γυναίκα να   επιμένει να είναι  ζευγάρι μαζί του; Πολλοί νέοι  ομορφότεροι του ποιητή   νησιώτες την  φλερτάραν , της προσφέραν ακόμη και περισσότερα απ όσα μπορούσε να της  δώσει ο γέρος   που έμενε στην καλύβα  και έγραφε  ποιήματα , όμως αυτή πάντα  ευγενικά  τους αρνιόταν  Και  τα  βράδια τους ακούγαν Τους ακούγαν  - πως να  το  διατυπώσεις  ευπρεπώς τώρα αυτό; Αν  εγκλωβιστείς σε ευπρεπείς λέξεις  δεν θα αποδώσεις το  πραγματικό νόημα και την  εικόνα Σκυλογαμιόταν κάθε  βράδυ , μέσα στην καλύβα ή στην  αμμουδιά  δίπλα στο κύμα  κ

Η μπαρμπουτιέρα - ποίημα

  Είναι μια μπαρμπουτιέρα χωμένη κάτω απ την  γης σαν  σουρουπώνει εκεί θα δεις  ρακένδυτους απ όλες τις φυλές μαύρους με φαρδιά, λευκούς με μούσια και καρό  πουκάμισα μεσογειακούς  με τουπέ ,κίτρινους  με  πονηρό χαμόγελο όλο το βράδυ το βλέμμα τους  κολλημένο στα ζάρια ρακένδυτοι  φτωχοί  περιμένουν  την καλή η μπαρμπουτιέρα αυτή - όλη τους η ζωή ο ιδρώτας  δουλειάς στην γύρα μιας  ζαριάς ακριβώς πάνω απ την μπαρμπουτιέρα στο penthouse του κτιρίου  υπάρχει  κήπος   με  θέα στα ψηλά κάθε  βράδυ θα τους δεις  είναι όλοι εκεί μαύροι, μεσογειακοί, λευκοί  και κίτρινοι μέσα στα  κασμίρια  τους , σπάνε  τα  ρόλεξ  τους από  πλήξη και συζητάνε  και μιλάνε πολιτισμένα και ωραία την ίδια  ώρα  στην μπαρμπουτιέρα που ναι όλη σου  η ζωή να στραβώσει - δεν έρθει η ζαριά η καλή ρίχνεις το φταίξιμο στην κίτρινη , την μαύρη , την λευκή  φυλή με δυο  τρόπους θα  φύγεις από εκεί ή με λεφτά στην τσέπη ή με ένα μαχαίρι στην  ψυχή μα οι φώνες και οι φασαρίες απ την μπαρμπουτιέρα  δεν ακούγονται  ψηλά εκ

Φανταστικοί διάλογοι ιστορικών προσώπων -Μουσουλίνι, Μεταξάς, Κορύζης

  Μουσουλίνι- Μεταξάς- Κορύζης Μεταξάς-Τι ωραία που ήταν μέχρι πριν λίγους μήνες  τα  πράγματα Μπενίτο μου Μουσουλίνι-Μα και τώρα ωραία μπορούν να είναι Ιωάννη μου, φτάνει να πεις το  ναι Μεταξάς-Μα πως να πω  το  "ναι" Μπενίτο μου; Να κακοκαρδίσω τους  Βρετανούς; Για αυτό σου λέω  , τι ωραία που ήταν τα πράγματα πριν λίγους μήνες Μας στήριζαν οι  Βρετανοί, μας μισούσαν οι Ρώσοι , κυνηγούσαμε τους επαναστάτες, αγαπιόμασταν μεταξύ μας Τι μας  συνέβη και  καταντήσαμε έτσι  λοχία...εεε συγνώμη  Μπενίτο μου ήθελα να πω ΜΟΥΣΟΥΛΊΝΙ- Κάτσε  βρε Ιωάννη μου. Κάπου δεν μας τα λες καλά και το χάνεις Εντάξει δεν λεω  οι Άγγλοι μας ανοίξαν τα μάτια  Μας βοήθησαν να ξεστραβωθούμε και να ριχτούμε στον αγώνα ενάντια στην παγκόσμια  εργατιά αλλά  ως εκεί Δεν θα βγάλουμε εμείς το φίδι  απ την τρύπα  για να συνεχίζουν  να κάνουν αυτοί ανενόχλητοι κουμάντο  στον ντουνιά Μιλάω ορθά; Στα λέω καλά; Μεταξάς-Βρε  καλά   τα λες  αλλά που το είδες γραμμένο  να κυβερνά τον πλανήτη η Ιταλία; Μπενίτο-Τον

Πάπας Φαήλος , Παύλος ο δεύτερος (σουρεαλισμός -digital paint)

 

Monica Belucci digital paints by nanos

 

Πως συνδέονται οι εκτρώσεις με την πολεδομία στους δήμους και το κέρασμα ενός καφε;

  Πως μπορούν να συνδέονται ένας καφές,  η πολεοδομία  στους δήμους  με τις εκτρώσεις που τίθενται ξανά υπό αμφισβήτηση; Σκεφτείτε τον δήμο σας Φέρτε στο μυαλό σας ένα πάρκο , μια παραλιακή έκταση ή έναν αδόμητο χώρο που ανήκει στον δήμο σας δηλαδή σε σας τους πολίτες Τώρα ας φέρουμε  στο μυαλό μας το εξής σκηνικό Εμφανίζεται ένας   κύριος ή μια κυρία  στο αρμόδιο γραφείο του δήμου με κάποια  "κιτάπια" αμφιβόλου πιστότητος ή ισχύος απ την εποχή που  στον δήμο σας  υπήρχε  πασάς  και  αμφισβητεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς  του εν λόγο χώρου, δηλαδή αμφισβητεί ευθέως πως αυτός ο χώρος ανήκει στον δήμο  δηλαδή σε σας στους πολίτες Αν ο  αρμόδιος   υπάλληλος  ή αντιδήμαρχος   αντιδράσει πετώντας τον  έξω  με τις κλωτσιές το ζήτημα  θα χει λυθεί  πολύ εύκολα και  λογικά ο φερόμενος  ιδιοκτήτης δεν θα επιχειρήσει ούτε στα δικαστήρια να πάει αφού θα του λείπει η  σχετική νομιμοποίηση απ τον δήμο Εάν πάλι ο αρμόδιος  υπάλληλος ή αντιδήμαρχος προτείνει να κεράσει ένα καφεδάκι ώστε να συ

nepokornyy непокорный Απείθαρχος 3-for the comrades died in battle

 Η μηχανή του ίπταντο  Απέναντι του  το  γερμανικό καταδιωκτικό πλησίαζε  με  μεγαλύτερη  σαφώς ταχύτητα Μόλις  βρεθήκαν    σε απόσταση  βολής  ρίξαν και οι δύο Οι  σφαίρες  του  Γερμανού  τρυπήσαν το ντεπόζιτο του που άρπαξε   φωτιά Οι δικές του σφαίρες επίσης  πετύχαν το αριστερό φτερό   του καταδιωκτικού Πριν την πρόσκρουση η μηχανή  του  έχασε  ύψος και πέρασε   ακριβώς  από κάτω απ το καταδιωκτικό Από κάτω τους απλώνονταν  η χιονισμένη  στέππα Τα  τανκς των αντιπάλων  κατευθύνονταν επίσης  το ένα πάνω στο άλλο στην μεγαλύτερη  ίσως μάχη αρμάτων στην ιστορία  του πολέμου που ήταν έτοιμη να ξεκινήσει Η μηχανή και το καταδιωκτικό κάναν μια στροφή στον αέρα και ξανακατευθύνονταν  ο ένας πάνω στον άλλον Τώρα χτυπημένα και τα  δυο  ιπτάμενα  πουλιά χάναν  ύψος  Τα  πληρώματα απ τα τανκς  μαζί με τους πεζικάριους  των δυο πλευρών  τους βλέπαν να πλησιάζουν στο έδαφος Χάναν  έδαφος αλλά κατάφερναν  να κρατάνε την πορεία τους σταθερή  στην ευθεία. Μια ευθεία που θα  οδηγούσε  τα δυο  μηχαν