Πως πρωτάκουσα και συνεχίζω να ακούω το fighting the world των manowar

 Είμαστε στα  1987 , μια χρονιά που έχουν βγει  στο ροκ και μέταλ  απ τους πιο ωραίους δίσκους

Για τους  manowar είναι η χρονιά που θα κυκλοφορήσουν το 5ο άλμπουμ τους, το οποίο  ξεκινά φουλ επιθετικά με έναν απειλητικό  ρυθμό από  ντραμς να δίνουν το έναυσμα για το fighting  the  world 

Το  εν λόγο τραγούδι  βγαίνει  σε μια εποχή όπου το να είσαι μεταλάς  δεν ήταν κοινωνικά αποδεκτό όπως σήμερα. Η εμφάνιση  γινόταν στόχος  κοινωνικής κριτικής αλλά πολλές  φορές και  επιθέσεων  από άλλους - κυρίως σε  σχολικό περιβάλλον

Το fighting  the  world είναι μια δήλωση  πως  συνεχίζουμε να πολεμάμε  για ότι πιστεύουμε ιερό  και  αντιστεκόμαστε στον "κόσμο" που μας  χτυπά  επειδή είμαστε   διαφορετικοί

Σ αυτό τον αγώνα έχουμε  συμμάχους  "τα αδέρφια  που στέκονται δίπλα  μας"  - "See my brother standing by my side"

2o κομμάτι ένα αρκούντος   rock n roll με   την απαραίτητη  μέταλ χροιά  στις παραμορφώσεις της κιθάρας και τους κοφτούς  ρυθμούς στα ντράμς

Και αυτό το τραγούδι αποτελεί μια δήλωση  των manowar  για την κατάσταση που επικρατούσε στα ράδιο και τις τηλεοράσεις  την εποχή  εκείνη

Υπήρχαν  πληθώρα μουσικών προγραμμάτων αλλά  σχεδόν μηδαμινές αναφορές  στο μέταλ

Ελεύθερη  πολυφωνική  ενημέρωση  με αποκλεισμούς  όμως....

We got lots of stations Around the nation And the stuff they're playing It just ain't worth my sayin' People want music to get'em movin' We don't want labels We want music on the table

Κυριαρχεί παντού   το σκοτάδι

όμως εμείς είμαστε  φτιαγμένοι  για να πετάμε

Αυτό είναι το carry on

ένα τραγούδι  φτιαγμένο για να  δώσει ώθηση στον καθένα μας να ακολουθήσει τα όνειρα  του και να μην κάνει ποτέ πίσω  στα πιστεύω  του

Μουσικά είναι  ακόμη ένα αρκούντος  ροκ στην δομή του  τραγούδι , όμως σταδιακά  περνάμε  σε πιο  επικούς δρόμους  καθώς ο δίσκος   προχωράει

Και το violence  and  bloddset δεν ακολουθεί την κλασσική νόρμα των υπόλοιπων  μέταλ   σχημάτων

Μοιάζει περισσότερο  soundtrackικο  κομμάτι - όμως όπως σε κάθε  τραγούδι των  manowar αν επιχειρούσε κάποιος να τα οπτικοποιήσει θα "έχαναν"¨

Εδώ όπως και στα  υπόλοιπα κομμάτια τους είναι η μουσική και η  φωνή του eric  adams που δημιουργεί τις εικόνες   στο μυαλό σου

Αρκούντος  ροκ εν ρολλ  η βάση και αυτού του κομματιού που σε κάνει να  χτυπηθείς  σαν τρελός

Και  περνάμε σε ένα  κομμάτι π-υο θα μείνει   ανεξίτηλη  η γοητεία του   στην ιστορία  όχι του μέταλ ή του ροκ αλλά της μουσικής

Εδώ ο λυρισμός, το συναίσθημα στην φωνή του  eric και η  τσαντίλα  που βγάζουν  οι κιθάρες τα μπάσα και τα ντραμς  δεν έχουν προηγούμενο

Ένας πατέρας  αφήνοντας την τελευταία  του πνοή  γαλουχεί τον γιό του να πολεμά μια ζωή για κοινωνική δικαιοσύνη και να υπερασπίζεται τους αβοήθητους

Ο διάλογος συνεχίζεται με την κραυγή  του γιου  που απαντά στον απτέρα που βλέπει να χάνει  για πάντα

Μουσικά  σε αυτό το σημείο ο δίσκος  ξεκινά  να  γίνεται  ξεκάθαρα  πιο μέταλ , πιο βαρύς και πιο  επικός

Τα σόλα  όμως του ross the boss παραμένουν   βρώβμικα  , ροκ και αλήτικα με έναν αξεπέραστο τρόπο

  

Και  ενώ ξεκινήσαμε τον δίσκο με πιο  σύγχρονες  μας  προβληματικές περνάμε πλέον στο προοίμιο  της μεγάλης επικής μουσικής μάχης  που  θα  ακολουθήσει και που επάξια οι manowar  είναι  οι μουσικοί  ηγήτορες της

Τα  επόμενα τρία  τραγούδια τα  αντιμετώπιζα πάντα ως ένα

Η μουσική, ο λυρισμός, οι εικόνες που  γεννάει η μουσική και  η σκοτεινιά που εκπέμπει  δημιουργούν όλες τις προϋποθέσεις  που καθιστούν τους manowar  ως την νο1 επική μπάντα στον κόσμο

Το  holy  war  ισορροπεί ανάμεσα  στον βαρύ ρυθμό  και τις  γρήγορες   κιθαριστικές  κανονιές  - παρακαταθήκη απ την εποχή του  ross στο punk ενώ  πολύ  συγκροτημένα κολλάνε και  ανατολίτικες κλίμακες 

Το master  of revenge ειναι  η  γέφυρα που ενώνει το holy   war με το  τελευταίο επικότατο τραγούδι του δίσκου, το αξεπέραστο black  wind   fire  and  steel

Και τέλος εγώ βλέπω μια μουσική επική πανδαισία που παντρεύει  τις πανκ  καταβολές   της μπάντας, με το ροκ  με το αποτέλεσμα να ναι  ένα  απόλυτο μεταλ  δημιούργημα , γεμάτο συναίσθημα, οργή και  ανυπέρβλητες μελωδίες