Crime Story

 

Μην ρωτάς το "πως" αλλά ρώτα το "γιατί"

Πριν να συναντηθούν  δεν είχαν  σκοπό στην ζωή τους

40αρίζαν και οι δυο τους

Χωρίς  οικογένεια, δουλειά,παιδιά

Γεννήθηκαν  θα έλεγε κανείς καταδικασμένες  να ζήσουν  μια  εντελώς υποβαθμισμένη  ζωή

Πριν συναντηθούν δεν είχαν ζωή

 Μπαινοβγαίναν από μπαρ σε μπαρ και  μπεκροπίναν. Δεν  είχαν κάτι άλλο να κάνουν στην ζωή τους. Δεν τις είχεπροετοιμάσει  κάποιος  για κάτι άλλο

Ο πατέρας της Βάσς σκοτώθηκε  όταν ήταν 20 χρονών σε εργατικό  ατύχημα  προσπαθώντας να  βγάλει  κάποια χρήματα να θρέψει την οικογένεια  του

Η εταιρεία  δεν τους έδωσε τίποτα

Η κυβέρνηση  πήρε το μέρος της εταιρείας

Η μητέρα και ο πατέρας της Γιάννας πέθαναν  στο χωριό πάμφτωχοι   όταν ήταν 15

Τα λεφτά τους δεν έφταναν για  την γιατρειά

Οι  δυο τους είχαν κάποιες σχέσεις με τυχάρπαστους εραστές  που  μόλις παίρναν και χορταίναν  αυτό που ήθελαν από αυτές τις παρατούσαν

Το αλκοόλ όμως δεν τις παράτησε  ποτέ

Ήταν πάντα εκεί και τις περίμενε , αρκεί να είχαν μερικά   ευρώ στην τσέπη  τους

Μετά την  τυχαία  συνάντηση τους σε κείνο το  φτηνιάρικο μπαρ καθώς  πίναν τις τελευταίες  γουλιές  τους  , απ το  τελευταίο ποτό τους  , το οποίο πληρώσαν μες τα τελευταία ευρώ  τους και αφού μιλούσαν όλο το βράδυ για τις ζωές τους δεν χρειάστηκε να πουν τίποτα  άλλο

Ο χοντρός μουσάτος ιδιοκτήτης  του μπαρ   τις κοίταξε  αγριεμένος

Ήταν  οι τελευταίοι  - και όχι  τόσο  καταναλωτικοί- πελάτες  που μείναν στο μαγαζί

-Σε 5 λεπτά κλείνουμε  κορίτσια, τις είπε και τα λόγια  του μοιάζαν περισσότερο με απειλή

Οι  δυο γυναίκες  κοιτάχτηκαν

Χαμογέλασαν πονηρά και σηκώθηκαν απ το μπαρ και κατευθύνθηκαν στην  τουαλέτα

Κλειστήκαν  εκεί μέσα και  κοιταχτήκαν στα μάτια  για μερικές στιγμές  πριν τα χείλη τους ενωθούν και τα σώματα τους γίνουν ένα

Και οι δυο τους πρώτη φορά νιώθαν το άγγιγμα μιας γυναίκας  και   το βρίσκαν πράγματι ζεστό, ειλικρινές , αγνό....ίσως να παιζε  ρόλο πως   βρισκόταν στην ίδια  βαθμίδα της κοινωνικής πυραμίδας, ίσως να παιζε  ρόλο πως προερχόταν από διαφορετικές  περιοχές όμως  είχαν ζήσει και ζούσαν τις ίδιες  ζωές

Τις όμορφες αυτές  διέκοψαν οι αγριοφωνάρες του ιδιοκτήτη που τώρα έμπαινε στην τουαλέτα

-Τελειώνετε λέμε , έχουμε και σπίτια να πάμε

Η  Βάσω  κοίταξε την Γιάννα και της ψιθύρισε

-Αυτός μας πήρε  τα λεφτά   και  τώρα  μας πετάει έξω;

-Κάπως έτσι. Συνηθισμένα  τα βουνά  απ τα χιόνια

-Δεν νομίζεις πως  ήρθε η ώρα τα βουνά  να  αποτινάξουν από πάνω τους τα χιόνια και να δουν λίγο ήλιο;

-Μπορούν;

-Ξέρω γω;  Δεν μπορούν;  ρώτησε η Βάσω και έβγαλε έναν σουγιά απ την τσέπη της

Η πόρτα  της τουαλέτας  άνοιξε και  εμφανίστηκε μπροστά τους ο χοντρός μουσάτος  ιδιοκτήτης

Κοίταξε την Βάσω  με τον σουγιά στο χέρι και μούγγρισε

-Αν είναι να την  σκοτώσεις  πάνε  κάντο  έξω από εδώ. Άηντε  δρόμο

Η Βάσω γέλασε πονηρά και μετά  γύρισε τον σουγιά και τον κάρφωσε με  δύναμη στον λαιμό του  χοντρού 

Ο χοντρός πιάστηκε εξ απήνης. Το σώμα του πάγωσε. Επιχείρησε να φέρει το χέρι στον λαιμό του όμως   εκείνη την στιγμή τα  κάτω άκρα του πάγωναν και  το  σώμα του κατέρρεε 

Κουνήθηκε  μερικές φορές στο πάτωμα  ενώ  το τραύμα του δημιουργούσε μια μικρή  λίμνη αίματος  γύρω απ το  κεφάλι του 

Μετά ακινητοποιήθηκε τελείως

-Τον σκότωσες,  ψέλλισε  η Γιάννα

Η  Βάσω  γύρισε και την φίλησε στο στόμα

-Αυτοί  μας σκοτώνουν μια ζωή. Πάμε να πάρουμε πίσω ότι μας ανήκει

Έσκυψε ,  έβγαλε τον σουγιά απ τον λαιμό του  χοντρού, μετά έπιασε την Γιάννα απ  το χέρι και κατευθύνθηκαν στο ταμείο

Το ανοίξαν και  το  αδειάσαν

-Μου λες δηλαδή ότι σήμερα  και για μερικές μέρες θα ζήσουμε  σαν άνθρωποι; ρώτησε  η Γιάννα  την Βάσω

-Δεν το δικαιούμαστε;

Η  Γιάννα  γέλασε

Η  Βάσω της έπιασε  το χέρι και πήγε να την τραβήξει έξω

-Μια στιγμή , είπε  η Γιάννα, θέλω να συνεχίσουμε να  ζούμε σαν άνθρωποι και για να γίνει αυτό  πρέπει να εξαφανίσουμε τα ίχνη μας από  δω μέσα

Το χέρι της άφησε αυτό της Γιάννας , έκανε  δυο βήματα προς το εψτερικό του μπαρ. Κοντοστάθηκε  και επέσρεψε δίνοντας της ένα φιλί στο στόμα

-Για όσο κρατήσει μωρό μου , της είπε

Μετά μπήκε μέσα στο μπαρ και από εκεί στο μικρό κουζινάκι

Άνοιξε  τα πετρογκάζια  που υπήρχαν εκεί μέσα

Βγήκε έξω. Φίλησε την  Βάσω  ξανά  στο στόμα και της είπε

-Πάμε  να  ζήσουμε

-Για όσο κρατήσει επανέλαβε η  Βάσω

Ανοίξαν την πόρτα του μαγαζιού. Βγήκαν έξω στον παγωμένο αέρα 

Ξημέρωνε  όμως ακόμη στους δρόμους δεν κυκλοφορούσε   ψυχή

Η  Γιάννα  έβαλε ένα τσιγάρο και το έβαλε στο στόμα της

-Έχεις φωτιά;

Η  Βάσω  έβγαλε και της το άναψε με  τον κλεμμένο από κάποιον  θαμώνα  κάποιου άλλου μπαρ ζίπο  αναπτήρα

-Ψύχρα έχει, είπε η Γιάννα  κοιτώντας τριγύρω της

Μετά  πήρε απαλά τον  ακόμη αναμμένο  ζίππο  αναπτήρα  απ τα  χέρια της  Βάσως και τον πέταξε  στο εσωτερικό του μπαρ

Περπατήσαν μερικά  βήματα πριν  εκδηλωθεί από πίσω τους μια μεγάλη  έκρηξη  και το μαγαζί τυλιχθεί  στις φλόγες...μαζί με την παλιά  υποταγμένη στις ορέξεις των ισχυρών ζωή τους