Νέα σπίτια, διαμερίσματα πλέον.
Φτωχικά αλλά μοντέρνα
Η νέα φτώχεια έχει άρωμα μοντέρνο, γκουρμέ και γκλάμουρ
Γκρεμίσαμε τις μονοκατοικίες και πήγαμε τις ζωές μας κάποια μέτρα πάνω απ την γη
Για αυτό τα μυαλά μας δεν πατάνε πιά στην γη- αν αναρωτιέσαι πως γίνεται να μας έχουν κάνει τόσα και κανείς να μην αντιδρά;
Παίζουν και τα κόμματα τον ρόλο τους- ακόμη και τα επαναστατικά κόμματα ωφελούνται απ την μη- αντίδραση του όχλου
Στο θέμα μας όμως
Έπεσε ένα βιβλίο στα χέρια μου. Παλιό
Ο πλούτος του η μυρωδιά του παλιού τυπογραφείου , τότε που δεν βγαίνανε από ψηφιακά μηχανήματα
Και το περιεχόμενο του ...Τούρκοι προοδευτικοί ποιητές
Γράφαν σε άλλες εποχές όμως θα δεις και συ πως αυτές οι εποχές που περάσαν ανεπιστρεπτί, εποχές της φτώχειας και την εξαθλίωσης επιστρέφουν σήμερα...ντυμένες με γκλαμουριά, γκουρμεδιά και πλούτο...τον πλούτο της αφραγκίας και της κενότητας της συνείδησης
και τα επαναστατικά κόμματα να σου λένε "δεν υπάρχει επανάσταση, υπάρχει επανάσταση δια της ψήφου "....
"Μη λες ,ατέλειωτος που ναι ο δρόμος
ατέλειωτος δρόμος δεν υπάρχει.
Μη λες, τι δύσβατο που είναι το βουνό,
δεν υπάρχει βυνό δύσβατο
Μη λες, πόσο μακριά είναι η χώρα,
δεν υπάρχει μακρινή χώρα.
Μην απελπίζεσαι
Στ αλήθεια δεν υπάρχει γιατρειά
Μπροστά μας, γύρω μας, ολούθε οι οχτροί
στο σπίτι μας, στην κάμαρα μας, στην κουζίνα μας, γιομάτοι οχτροί
Πιάνουν , χτυπούν χτυπούν,
Κι ύστερα λένε , απαγορεύονται τα πάντα
Να κοιτάζεις καταγής
να κοιτάζεις το φεγγάρι
να κοιτάζεις τα νερά
Ήταν τότε το χίλια εννιακόσια τριάντα οκτώ
Εγώ δεν είχαν αφήσει ακόμα μουστάκι
Ο Μουσταφά Κεμάλ δεν είχε πεθάνει
Κι ο Αδόλφος Χίτλερ
πρωτάρχισε να γυρεύει στην Ευρώπη
σιτάρι, κάρβουνο και σίδερο
Θα ρθει μια μέρα
που όλα θα ξεχαστούν
η πείνα, η εξορία, η φυλακή,
και το κυνηγητό μας χρόνια τώρα
από σοκάκι σε σοκάκι
Θα ρθει μια μέρα
που ο κόσμος μας θαναι φωτεινός
ο κόσμος μας λυτρωμένος
Και τότε εγώ
τις Κυριακές θα έρχομαι σπίτι σου επισκέπτης
Αχ να ρθουν εκείνες οι μέρες
να κλάψω απ την χαρά μου, δάσκαλε μου(σημείωση δικιά μου- δάσκαλο εννοεί τον Ναζίμ Χικμέτ )
να κλάψω μια φορά
Έτσι να νιώσω ανακούφιση, ανακούφιση "
ο Καντίρ ήταν τούρκος ποιητής
Γεννημένος στην Κων/πόλη το 1917
Αρχικά φοιτεί σε στρατιωτικές σχολές
Στο τελευταίο έτος συλλαμβάνεται μαζί με τον γνωστό τούρκο αριστερό ποιητή Ναζίμ Χικμέτ (με τον οποίο έχουν 18 χρόνια διαφορά)με την κατηγορία διάδοσης ανατρεπτικών ιδεών
Το 1941 εργάζεται ως διορθωτής σε εφημερίδα ενώ παράλληλα σπουδάζει νομική
Μια ποιητική του συλλογή το 1943 τον στέλνει στην εξορία
Το 1947 επιστρέφοντας απ την εξορία εργάζεται ως εργάτης σε εργοστάσιο και παράλληλα ως διορθωτής σε εφημερίδα
Συ συνεργασία με τον Αζρά Ερχάτ μεταφράζει την Ιλιάδα το 1958 και την Οδύσσειας το 1970
Μεταφράζει επίσης και ξένους ποιητές ενώ απ το 1943 ως το 1968 γράφει 4 ποιητικές συλλογές
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου