Η μεταμεσονύκτια κίνηση στους διαδρόμους του αερολιμένα ήταν περιορισμένη
Ο Στράτος πέρασε απ το κιόσκι που είχε στην ιδιοκτησία του
Μίλησε λίγο βαρετά με την κοπέλα που το δούλευε
-Πως πάμε; την ρώτησε
-Καλά, πολύ ηρεμία σήμερα κύριε Στράτο
-Καλύτερα να ξεκουραστείτε και σεις λίγο. Εξάλλου δουλέψαμε πολύ...δουλέψατε το καλοκαίρι που χαμε τα τσάρτερ.
Κάτσε απόλαυσε την βραδιά
Μετά πήγε στην καφετέρια του αεροδρομίου
Έκατσε και παρήγγειλε ένα ποτό
Μετά ένα δεύτερο...ένα τρίτο...
Σκεφτόταν καθώς κοιτούσε απ το μεγάλο τζάμι της ένα αεροπλάνο που μανούβραρε πριν το φορτώσουν με αποσκευές και απογειωθεί , πως πλέον είχε περισσότερα απ όσα ονειρευόταν ποτέ
Τρία κιόσκια στο αεροδρόμιο, λεφτά , γυναίκα...όμως μέσα του ένιωθε ένα κενό
Στην φυλακή ο νταβατζής γίγαντας είχε πέσει κάτω. Το πρόσωπο του ήταν μέσα στα αίματα απ τις μπουνιές του Στράτου
Ο Μπεγλεράκιας πάντα καθισμένος στην πλαστική καρέκλα του παρακολουθούσε το σκηνικό. Όταν ο νταβατζής έπεσε αναίσθητος στο πάτωμα ψιθίρισε κάτι σ το αυτί του Λευτέρη και αυτός πήγε άρπαξε απ τον καρπό τον Στράτο και τον έφερε μπροστά του
Ο Μπεγλεράκιας τον κοίταξε με το δήθεν αθώο βλέμμα και χαμόγελο του τον ρώτησε
-Τι σαι συ ρε;
Ο Στράτος δεν μίλησε
Ο Μπεγλεράκιας έκανε νόημα τον Νάσο που του έφερε μια καρέκλα
-Κάτσε ρε, πρόσταξε τον Στράτο
-Αν σου χάλασα την πιάτσα καλύτερα να αρχίσουμε τα σούτια με τους μπράβους
Ο Μπεγλεράκιας κοίταξε τον Νάσο με τον Λευτέρη και γέλασε πάλι
-Από που μας τον φέρανε αυτόν ρε;
Μετά στράφηκε στον Στράτο
-Ρε κάτσε κάτω λέμε
Ο Στράτος δεν κινήθηκε
Δυο γορίλες εμφανίστηκαν από πίσω του και με το ζίρι πίεσαν τους ώμους του και τον κάθισαν στην καρέκλα ενώ ο Μπεγλεράκαις αναφωνούσε
-Ρε κάτσε κάτω λέμε. Κάτσε. Ήρεμα.Δεν τρώμε ανθρώπους εδώ- παύση- τουλάχιστον όχι χωρίς σοβαρό λόγο
-Αντιθέτως αρέσκεστε σε κοινωνικές κουβεντούλες;
-Ναι ρε, απάντησε ο Μπεγλεράκιας δήθεν αθώα και χαμογέλασε, για πες ; Τι μέρους του λόγου είσαι εσύ; Από σε φέρανε;
Ο Στράτος έδειξε με το βλέμμα του τον νταβατζή πίσω που ακόμη κείτονταν αναίσθητος
-Φίλος σου αυτός; Συνεργατης;
-Ρε χέσε τον αυτόν. Ένας βλάκας είναι που πήγε να αρπάξει την καλή εκδίδοντας την γυναίκα του . Νόμισε πως θα κακτακτήσει την νύχτα επειδή έφτιαξε μπράτσα και κοιλιακούς στο γυμναστήριο
Ο Στράτος δεν μίλησε
Ο Μπεγλεράκιας έμφάνισε ένα μπουκάλι ουίσκι και δυο πλαστικά ποτήρια
-Θα το τσακίσουμε τι λες;
Από μικρό παιδί ο Στράτος λάτρευε το αλκοόλ. Τώρα ένα χρόνο μέσα είχε να βρέξει τα χείλια του και το ποθούσε πολύ
-Γιατί όχι; απάντησε στον Μπεγλεράκια που γέμιζε τα ποτήρια τους
-Έτσι μπράβο ρε. Κάτσε δω να βρέξουμε τα χείλη μας ρε και να μιλήσουμε
Ο Στράτος σηκώθηκε απ το τραπέζι του στην καφετέρια του αεροδρομίου και πήγε έκατσε στο μπαρ
Η κοπέλα πίσω απ αυτό του χαμογέλασε
-Μου βάζεις άλλο ένα σε παρακαλώ; της ζήτησε με αδιάφορη ευγένεια
-Γυναίκα , λεφτά , επιχειρήσεις . Τα χα όλα όσοα ζητάνε οι περισσότεροι εδώ μέσα, έλεγε ο Στράτος στον Μπεγλεράκια
-Και γιατί ρε τα κλώτσησες; Έκανες μία έτσι ...μπράφ...και τα στειλες... γίνανε αέρας ρε
-Βαριόμουν. Τα τελευταία τρία χρόνια απλά βαριόμουν
-Βαριόσουν; Μπήκες εδώ μέσα και ίσως δεν θα βγεις ποτέ επειδή βαριόσουν;
-Σιχάθηκα τα πάντα. Παράξενο;
-Δεν ξέρω ρε αδερφέ , για πες. Τι ακριβώς βαρέθηκες;
-Την γυναίκα μου για αρχή
Ο Μπεγλεράκιας γέλασε
-Καλά αυτό συμβαίνει σε όλους σε όλη την χώρα
-Δεν το εννοώ έτσι όπως το υπέθεσες
-Έλα ρε; Και πως το εννοείς;
-όταν γνωριστήκαμε δεν είχαμε στον ήλιο μοίρα. Δούλευε σαν το σκυλί. Προκομμένη και είχε όνειρα. Πολλά όνειρα
Το φτωχοκόριτσο που δεν έκανε εκπτώσεις στην καλοπέραση αλλά ότι ξόδευε είχε ιδρώσει για να τα βγάλει
Και είχε όνειρα
Να κάνει τις σπουδές που δεν μπόρεσε γιατί βγήκε νωρίς στο μεροκάματο και τέτοια
-Και στην πορεία;
-Στην πορεία μου κάτσε μια καλή ευκαιρία
-Πήρες τα κιόσκια;
-Όχι όλα μαζί, το ένα πρώτα
-Το ένα πρώτα
-Δούλευα στο αεροδρόμιο. Ξες πόσο δύσκολο είναι να μπεις εκεί μέσα σαν χαμηλομισθος χαμάλης; 10 μέσα θες και 30 υπουργούς αλλά από καραμπόλα χώθηκα
Δούλευα και μάζευα λεφτά μαζί με την Νάντια...την γυναίκα μου που λέγαμε...πρώην γυναίκα μου πλέον
-Έλα ρε , για λέγε;
-Και ακούω τυχαία πως αυτός που χε ένα κιόσκι το δίνε κωψοχρονιά
-Ευκαιρία
-Περίπου . Το δικό τους κωψοχρονιά ήταν μια περιουσία για μενα
Το σκέφτηκα από δω , το σκέφτηκα από κει. Βάλαμε με την Νάντια κάτω τις οικονομίες που χαμε. Δεν βγαίναν τα κουκιά .Όμως μ άρεσε το αεροδρόμιο. Ειδικά το βράδυ στα αεροδρόμια
Έχεις πάει βράδυ;
-Έχω πάει
-Είναι σαν να είσαι σε άλλο κόσμο. Σε άλλη πόλη πως να στο εξηγήσω; Και το ξημέρωμα σε αυτά. Η μόνη μου απόλαυση ήταν να δουλεύω εκεί και να βλέπω το ξημέρωμα
-Ρομαντικούλης;
-Πες το και έτσι. Πήγα δανείστηκα για το κιόσκι. Δεν την άφηνα τούτη την δουλειά
Θα το δούλευα μόνος ή με την Νάντια με βάρδιες. Αυτή την μέρα , εγώ το βράδυ.
Και έτσι έγινε
Σε ένα χρόνο ξεχρέωσα και τα δανεικά
Και μετά με την κρίση μου σκάγανε ευκαιρίες και τσέπωσα και τα άλλα δυο κιόσκια
Κάπως έτσι φτιάχτηκα
Βγήκα απ την πλέμπα που λένε
-Κόβαν πολύ χρήμα ;
-Δεν φαντάζεσαι. Είχα όλα όσα ονειρευόμουν και παραπάνω. όμως το νιώθα-τα βράδια που καθόμουν στο αεροδρόμιο και έπινα κάνα ποτό το νιώθα πως αλλάζαμε σαν ανθρωποι
Πλέον είχαμε υπαλλήλους. Η Νάντια είχε και χρήμα και χρόνο να κάνει όλα ονειρευόταν...να σπουδάσει
-Και ; Δεν σπούδασε;
-Γιατί να σπουδάσει; Είχε τώρα άλλα ενδιαφέροντα. σόπινγκ , μοπινγκ, κομμωτήριο και άλλα τέτοια σκατά
-Και συ; Αλλάξανε και σένα τα ενδιαφέροντα σου;
-Εκτός απ το απολαμβάνω το ξημέρωμα στο αεροδρόμιο κάθε μέρα ναι.
Φτιαχτήκαμε και όλο αυτό μας γάμησε
-Και λες ας σπάσω ένα μπουκάλι και ας φάω με τα γυαλιά το λαρύγγι του τοκογλύφου;
-Δεν το λες εκ των προτέρων . Σου βγαίνει εκείνη την στιγμή και πίστεψε ένιωσα ξανά ελεύθερος μετά από 20 χρόνια. Πιτσιρίκι ξανά , όπως τότε που τα καίγαμε στις πορείες . Που καταλαμβάναμε το οδόστρωμα, δεν μας ένοιαζε τίποτα, στήναμε το οδόφραγμα και τις παίζαμε με τους τσέους
-Δεν φέρνεις το μπουκάλι; ρώτησε την κοπέλα πίσω απ το μπαρ ο Στράτος , μην σε τρέχω συνέχεια χωρίς λόγο;
Η κοπέλα ακούμπησε το μπουκάλι με το ουίσκι στον πάγκο
-Ήπιατε πολύ σήμερα κύριε , του είπε
-Καινούρια είσαι εδώ; Δεν με ξέρεις;
-Τρίτη μέρα δουλεύω και είναι η πρώτη μου βραδινή βάρδια
-Α μάλιστα. Καλή αρχή παιδί μου. Εγώ είμαι ο Στράτος, έχω τα τρία κιόσκια βγαίνοντας απ την καφετέρια αριστερά
-Χάρηκα, εγώ είμαι η Λίνα
-Χάρηκα Λίνα
-Πάντα έτσι νέκρα είναι τα βράδια;
-Μερικές μέρες μόνο. Είναι και χειμώνας τώρα και δεν έχει πολλές πτήσεις βράδυ. Καλοκαίρια με τα τσάρτερ τέτοια ώρα γίνεται χαμός
Εκείνη την ώρα μπήκε σ την καφετέρια ένας 60 χρόνος καλοντυμένος κύριος
Συνοδευόταν από δυο καλογυμνασμένους και νεότερους άντρες
Κάτσανε στην άλλη άκρη του μπαρ
-Κοπελιά; φώναξε, να παραγγείλουμε;
Η Λίνα πήγε στην πλευρά τους
Τον γνώριζε εξ όψεως ο Στράτος
Ήταν ο επονομαζόμενος "Ολλανδός" , τοκογλύφος που την έστηνε στο διπλανό του αεροδρομίου καζίνο και μαδούσε κόσμο και κοσμάκη
Μετά το πρώτο ποτό ο Ολλανδός έπιασε κουβέντα με την Λίνα
-Η τεχνολογία είναι δοτή. Το ξες φαντάζομαι, της έλεγε και συνέχιζε , διάβασα στο ίντερνετ ένα άρθρο που εξηγούσε πως δεν γίνεται εκ των πραγμάτων μέσα σε έναν αιώνα να χουν γίνει τόσες ανακαλύψεις
Σκέψου πως το 1900 οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να πετάξουν και το 1960 πήγαν στο διάστημα
Δεν γίνεται μέσα σε 60 χρόνια να υπάρξει τέτοια εξέλιξη στην επιστημονική έρευνα
Κάποιος παραχώρησε αυτή την τεχνολογία στους ανθρώπους
Είναι δοτή
Δηλαδή αι πάντα ήταν
Εσύ πιστεύεις το παραμύθι πως οι αρχαίοι που δεν είχαν να φάνε μπόρεσαν μόνοι τους και κτίσανε πυραμίδες και Παρθενώνες;
Οι ελ απ τον Σείριο παρέδωσαν για κάποιον σκοπό και συνεχίζουν να μας παραδίδουν όλη αυτή την εξελιγμένη τεχνολογία
Κάποτε στο σύμπαν δόθηκε μια μεγάλη μάχη, οι ελ , δηλαδή οι έλληνες πολέμησαν με τους εβραίους για το ποιος θα κυριαρχήσει σε όλους τους πλανήτες
Τελικά παντού στο σύμπαν νίκησαν οι ελ εκτός απ την Γη όπου κυριάρχησαν οι εβραίοι
Δεν μιλάς Λίνα σου φαίνονται παράξενα όλα αυτά που σου λέω;
-Δεν έχω ασχοληθεί με το θέμα κύριε και δεν γνωρίζω το αντικείμενο για να χω άποψη
-Βρε σου λέω εγώ τώρα, τι να ασχοληθείς.
Από μια άποψη καλά κάνεις
Νέο κορίτσι είσαι , όμορφη είσαι
Εσυ κανονικά έπρεπε να είσαι με κάποιον άντρα που να μπορεί να σε δείξει πως να χαρείς την ζωή και όχι πίσω από ένα πάγκο , χαράματα να σερβίρεις ποτά
Καλά δεν μιλάω;
-Ναι, με συγχωρείτε έχω όμως δουλειά πίσω στην κουζίνα, είπε η Λίνα και πήγε να φύγει
Ο Ολλανδός της άρπαξε το μπράτσο
-Άσε βρε τα λερωμένα ποτήρια και κάτσε μαζί μου και δεν θα χάσεις
-Μα σας παρακαλώ
-Κάνεις την ντροπαλή αλλά μ αρέσει. Μ ανάβει αυτό
Τι λες να πάμε στις τουαλέτες. Να ανοίξεις το στοματάκι σου, να βγάλεις μερικά πενηντάευρα αν βγάλω την πούτσα μου;
-Με συγχωρείτε αλλά...
-Έλα κόφτο που κάνεις και την δύσκολη
-Έσυ κόφτο, φώναξε ο Στράτος απ την άλλη μεριά του μπαρ δίχως να γυρίσει να τους κοιτάξει
-Εκεί που λες Μπεγλεράκια , με αυτές τις δυο λέξεις είπα "αντίο βολεμένη ζωή". Επέστρεψα στα παλιά
Δυο λέξεις Μπεγλεράκια και γύρισα τν χρόνο πίσω
Στα πανεπιστήμια , στα οδοφράγματα. Στις φωτιές
-Ναι ε; Δεν σύγκρινες καν την διαφορετικότητα της κατάστασης;
Ο Ματάς τότε δεν τράβαγε πιστόλι να σε φάει- λέμε τώρα- ο τοκογλυφέας ομως μπορούσε να σε εκτελέσει να τον τραβήξουν όλες οι κάμερες και αντί για δικαστήριο να τον κάνουν πρόεδρο της δημοκρατίας
-Ένα τεράτιο "στα αρχίδια μου" πλανώνταν στην ατμόσφαιρα
Ο τοκογλύφος ας έκανε ότι νόμιζε καλύτερο για αυτόν και γω θα έκανα ότι πίστευα πως θα με απελευθέρωνε
Άλλωστε είχα και δίκιο έτσι;
-Έτσι. Φορτικό καμάκι έκανε ο τυπάς και πρόσβαλλε και την κοπέλα με το "πάρε μερικά πενηνταύευρα για μια πίπα"
Ο Ολλανδός άφησε το μπράτσο της Λίνας και μαζί με τους μπράβους του κινήθηκαν προς το μέρος του Στράτου
-Έφυγες, του είπε καθώς βαδίζαν προς το μέρος του, και απ την καφετέρια τώρα και απ τα κιόσκια και δεν θα ξαναπάτήσεις ποτέ ούτε αεροδρόμιο ούτε καζίνο
-Θα μου κλάσεις τα αρχίδια Ολλανδέ, απάντησε αδιάφορα ο Στράτος χωρίς να τους κοιτάξει
Ο Ολλανδός και οι μπράβοι γελάσαν
-Μπορεί να είσαι μεθυσμένος και να τα λες αυτά όμως αυτό για μένα δεν είναι δικαιολογία
Κανείς στην πόλη δεν μίλησε ποτέ έτσι στον Ολλανδό
-Και ούτε θα ξαναμιλήσει, απάντησε ο Στράτος και συμπλήρωσε, γιατί δεν θα ξημερώσει για σένα επόμενη μέρα
Μετά άρπαξε το μπουκάλι με το ουίσκι
Το βάρεσε δυνατά μια φορά στην άκρη του μπαρ σπάζοντας το και με την κοφτερή αιχμή που δημιουργήθηκε επιτέθηκε στον Ολλανδό και τους μπράβους του
Μετά από 3 λεπτά τους είχε κόψει τον λαιμό , ξανακάθισε στο μπαρ , άναψε τσιγάρο και είπε στην έντρομη Λίνα
-Μπορείς να μου δώσεις άλλο ένα μπουκάλι. Αυτό που είχα έσπασε . Και ηρέμησε και πάρε το 100.
Ο Στράτος έμεινε να συνεχίζει να πίνει το ποτό του περιμένοντας την αστυνομία να τον συλλάβει
Η Λίνα δεν πήρε ποτέ τηλέφωνο , απλά φόρεσε το μπουφάν της και έφυγε απ το αεροδρόμιο
Κάποιοι άλλοι τρεις ώρες αργότερα κάλεσαν την αστυνομία
-Και μπήκες φυλακή επειδή βαρέθηκες την μιζέρια του βολεμένου ε;
-Κάπως έτσι. Για την ώρα ηρέμησα εδώ μέσα
-Ηρέμησες σακατεύοντας τον νταβατζή;
-Και αυτό. Μάζεψα και βιβλία στο κελί μου. όλα καλά
Μέχρι να ρθουν κάποιοι να με φάνε
Θα στε εσείς αυτοί που θα με φάτε Μπεγλεράκια;
-Όχι ρε μαλάκα. Γιατί να σε φάμε;
Έχουμε πιο σοβαρές δουλειές να οργανώσουμε εμείς μετά το μπάχαλο απ το μακελειό των συμμορίών
-Εγώ σου πα την ιστορία μου.
Ώρα να πεις και συ την δική σου
-Όταν έρθει ο καιρός.
Όταν έρθει ο καιρός...ίσως να την πω
ίσως πάλι και να μην ενδιαφέρει κανέναν
όλα τα κεφάλαια του Μπεγλεράκια εδώ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου