"Να μάστε πάλι εδώ Αντρέα' (αναλύοντας την μετά την μεταπολίτευση και το τραγούδι )

 

Είμαστε στα 1985 και μια γενιά, αυτή  του μεταπολιτευτικού  κινήματος έχει ήδη  "συμβιβαστεί" η τουλάχιστον προσπαθεί να τα βολέψει όπως - όπως 

Είναι η εποχή της αλλαγής  και του πασοκ και  τα υποκείμενα που στελεχώσαν το μεταπολιτευτικό αριστερό κίνημα   το χουν πλέον εγκαταλείψει  για να βρουν μια θεσούλα στον ήλιο (ή  τουλάχιστον στο δημόσιο)

Αυτή η  συρρίκνωση   μέχρι την εξάλειψη του κινήματος εκείνου   αποτυπώθηκε εν πολλοίς  στο ελληνικό τραγούδι των 80ς (απ το "η επανάσταση αποδείχθηκε μια ουτοπία" του Άσιμου  μέχρι το "τσικαμπούμ " του  γιοκαρίνη ...και όχι μόνο )

Στο  "να μαστε πάλι εδώ Ανδρέα"  ο Μικρούτσικος υποδύεται τον αριστερό με την  ελλειπή θεωρητική κατάσταση   και ο Ρασούλης τον πιο κατασταλαγμένο ιδεολογικά

Οι δυο  τους δημιουργούν ένα μουσικό διάλογο με την αποτυχία- συρρίκνωση  του κινήματος μεταπολίτευσης να αιωρείται στην  ατμόσφαιρα  ως φόντο μπροστά στα  καθημερινά  προβλήματα  των δυο συνομιλητών

Οι στίχοι αλληγορίας  παρά το γεγονός πως πλέον δεν έχουμε χούντα και μπορείς να  μιλήσεις ελεύθερα  υπάρχουν και έχουν τους ποιητικούς  και όχι μόνον συμβολισμούς  τους

"Σαν μια Ιθάκη είναι το τώρα, που όλο γυρίζω να τη βρω

 

και με των Δαναών τα δώρα, γελώ τον δόλιο μου εαυτό"

 η Ιθάκη είναι η εγκαθίδρυση  μιας σταθερής  επιτέλους κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στην Ελλάδα, την οποία περιμέναν  "πως και πως" και  χύσαν το αίμα  τους γενιές και γενιές στην Ελλάδα  όμως  τελικά  δεν ήταν αυτό που περιμέναν

Των Δαναών τα δώρα είναι τα δωράκια  που  πλέον έκανε   απλόχερα η εξουσίας της αλλαγής  στον κόσμο, με διορισμούς  κλπ.

Με την "εξασφάλιση"  της επαγγελματικής αποκατάστασης  προσφερόμενης  απ το ίδιο το σύστημα "ξεγελάς τον εαυτό σου" γιατί πάλι δεν νιώθεις την ολοκλήρωση  σου

Ελπίδες μέσα στη φορμόλη και πολλαπλάσιοι οι καιροί

άλλαξε τόσο αυτή η πόλη, μα `μεινε ίδιο κατιτί

τα παλιά  επαναστατικά όνειρα πλέον στο 1985 μπαίνουν στην φορμόλη

"άλλαξε"  αυτή η  πόλη , όμως οι δρόμοι  που λάβαν χώρα οι αγώνες άλλων εποχών παραμένουν  στην θέση  τους , ίσως για να θυμίζουν στα υποκείμενα την κατάντια  τους

Το πρώτο πρώτο μας τραγούδι, αυτό θαρρώ πως θες να πεις

Κάλλιο στο χώμα το λουλούδι παρά σε βάζο περιωπής

 

Το λουλούδι στο χώμα είναι αγωνιστές που δώσαν  την ζωή τους ενώ όσοι επιβίωσαν μετατρέπονται στα 1985 σε "βάζα περιοπής" με τις  καριέρες τους, τα  ευρύχωρα  διαμερίσματα  τους  και  όσα ακόμη υλικά  κενά περιεχομένου  αγαθά μπορούν να  αποκτήσουν

Περνούν γερνούν τα γεγονότα, μα είναι καλό που `μαστε εδώ

Φαντάσου φτάνει και μια νότα κι αλλάζεις όλο το σκοπό

η νότα που αλλάζει τον σκοπό  είναι οι  "αριστερές εξαγγελίες" , η επαναστατική  τριτκοσμικού σοσιαλισμού  φρασεολογία και ο "αντιιμπεριαλισμος" του  αντιπολιτευτικού πασοκ που  αποτράβηξε  απ τους στόχους  τα υποκείμενα της μεταπολίτευσης για να τα  παραδώσει στον κονφορμισμό του  συστήματος που υποτίθεται  θα ανέτρεπαν....

ας απολαύσουμε το τραγούδι