Αυτή η δουλειά ήταν χρέος τιμής για τον Χάνς Ζίμμερ. Η Γκεστάπο δεν είχε καμιά δουλειά να ανακατευτεί. Για να γίνουν όλα με άκρα μυστικότητα όμως θα χρειαζόταν την βοήθεια μερικών ακόμη ατόμων. Απευθύνθηκε σε παλιούς συντρόφους του, Στρασερικούς.
Ο Στράσερ στα χρόνια του μεσοπολέμου ήταν ο επικρατέστερος για αρχηγός του ναζιστικού κόμματος. Θεωρούταν η αριστερή τάση μέσα στους ναζί σε αντίθεση με τον Χίτλερ που ήταν η δεξιά
Το μεγάλο κεφάλαιο που αποφάσισε να σπαταλήσει μια περιουσία για να βγάλει τα διπλάσια διάλεξε τον Χίτλερ
Απ το 1919 ακόμη εντάχθηκε μαζί με τον αδερφό του στα freikorps-τάγματα εφόδου και το 1920 έγινε αρχηγός του sturmbailon nierdebayern (σύνταγμα εφόδου της Κάτω Βαυαρίας) μαζί με τον Χίμλερ που ήταν υφιστάμενος του και τον αντικαθιστούσε όποτε εργαζόταν σε φαρμακείο
Αργότερα και όσο πλησιάζουμε στην δεκαετία του 1930 οι οργανωτικές και διοικητικές ικανότητες του Στράσερ καταφέρνουν να κάνουν γνωστό το Ναζιστικό κόμα και έξω απ τα στενά όρια της Βαυαρίας αυξάνοντας δραματικά τα μέλη του σε πανεθνικό επίπεδο
Οι ικανότητες του μπορούν να συγκριθούν μόνο με αυτές του Χίτλερ και η άνοδος των δυο αντρών στο κόμμα είναι παράλληλη, όμως ο Στράσερ ευθύνεται για το γεγονός πως η ναζιστική ιδεολογία αγαπήθηκε απ την μεγάλη μάζα του λαού
Ο Στράσερ εκτός από εθνικιστής είναι και σοσιαλιστής , γνωρίζει από σοσιαλισμό και οι πεινασμένες μάζες εκείνη την εποχή προσβλέπουν στον σοσιαλισμό παρά το γεγονός πως ήταν οι ομάδες του Στράσερ μαζί με το κράτος που χτυπήσαν την σοσιαλιστική επανάσταση όταν αυτή εκδηλώθηκε με την Ρόζα Λόυξεμπουργκ και τους Σπαρτακιστές
Τα χει αυτά τα παράξενα η ιστορία
Οι σοσιαλιστικές μάζες επιλέγουν για αρχηγούς τους τους αντι-σοσιαλιστές που πλασάρονται ως σοσιαλιστές , φέροντας όμως μπροστά και το πρόθεμα "εθνό" για να τους ξεχωρίζει , όχι τόσο η μάζα , όσο το μεγάλο κεφάλαιο απ τους αληθινούς σοσιαλιστές
Ο Στράσερ όμως παραήταν σοσιαλιστής . Το 1926 κατεβάζει στο συνέδριο του ναζιστικού κόματος προτάσεις περί συνεργασίας με την εσσδ, έλεγχου των μέσων παραγωγής απ τον λαό, αλλά και την δημιουργία συντεχνιακού κράτους (και εδώ είναι η διαφορά του αληθινού σοσιαλιστή απ τον ιμιτασιόν)
Βλέπουμε δηλαδή πως εκείνη την εποχή ο ναζισμός κοιτάει με το ένα κεφάλι προς την εσδδ (την οποία μισεί αλλά δεν έχει λόγο να αρνηθεί την βοήθεια της) και προς τον Μουοσουλίνι που έχει ήδη στήσει στην Ιταλία με την βοήθεια του βασιλιά και των ιταλών βιομηχάνων το "¨συντεχνιακό κράτος"
Οι προτάσεις του Στράσερ γνωρίζουν όμως την ήττα στο συνέδριο το οποίο κερδίζει ο Χίτλερ
Ένα απ τα εξυπνότερα και ικανότατα στελέχη των Στρασερικών περνάει στο στρατόπεδο του Χίτλερ. Πρόκειται για τον Γιόζεφ Γκαίμπελς
Ο Στράσερ πειθαρχεί στις αποφάσεις του συνεδρίου με εκπληχτική νομιμοφροσύνη όμως αρνείται να ενδώσει στην αναδυόμενη προσωπολατρεία αναφορικά με τον Χίτλερ
Ο Στράσερ αντιλαμβάνεται μετά την ήττα του πως οι προτάσεις του δεν ήταν προϊόν κάποιας ενδελεχούς ανάλυσης και απομακρύνεται απ την ιδέα προσεταιρισμού των μαζών δια του σοσιαλισμού και στρέφεται περισσότερο προς τους μικροαστούς, αυτό τον αποξενώνει απ τον αδερφό του Ότο , που ξεκινήσαν μαζί την πολιτική τους σταδιοδρομία. Ο Ότο αποχωρεί από το κόμα και ιδρύει το "Μαύρο Μέτωπο"
Το 1932 ο καγκελάριος Σλάιχερ βλέποντας την άνοδο του ναζισμού στην χώρα, επιχειρεί να διασπάσει το κόμμα . Προτείνει στον Στράσερ την πρωθυπουργία της Πρωσίας , ο Στράσερ δέχεται όμως η προσπάθεια αποτυγχάνει και ο Χίτλερ βρίσκει ευκαιρία και επιτίθεται ανηλεώς στον Στράσερ , ο οποίος ως το 1932 παραιτείται των αξιωμάτων του από το κόμμα , στο οποίο όμως παραμένει απλό μέλος
Το 1934 ο Χίτλερ επισκέπτεται τον Στράσερ και του προτείνει την θέση του υπουργού οικονομικών. Ο Στράσερ δέχεται υπό τον όρο να απομακρυνθούν απ τις θέσεις τους οι Γκαίμπελς - Γκαίρινγκ. Είναι η σειρά του Στράσερ να επιχειρήσει να αποδυναμώσει τον Χίτλερ απ τα στηρίγματα του. Ο Χίτλερ αρνείται να το πράξει και 15 μέρες μετά , στην νύχτα των μεγάλων μαχαιριών , συλλαμβάνεται και εκτελείται μέσα στο κελί του
Ο Χανς ήταν στο απέναντι κελί και έβλεπε τους εκτελεστές του να τον πυροβολούν πισώπλατα. Ο Στράσερ έπεσε κάτω. Ένας απ τους εκτελεστές ανέφερε πως δεν πέθανε ακαριαία με τον άλλον να απαντά
"Άσε το γουρούνι να πνιγεί στο αίμα του"
Δεν μίλησαν ά με τους Στρασερικούς συντρόφους του αλλά ούτε και με τον προϊστάμενο του τον Χίμλερ ποτέ ξανά για αυτά
Μπορεί πλέον ο εχθρός του Ράιχ να ήταν η ΕΣΣΔ, οι Σύμμαχοι και εν δυνάμει όλος ο πλανήτης , μπορεί οι ίδιοι να ήταν αξιωματικοί και ιθύνοντες της πιο τρομερής μυστικής αστυνομίας που γνώριζε ποτέ ο κόσμος , όμως γνωρίζαν πολύ καλά πως η θέση τους ως πρώην Στρασερικοί θα ταν για πάντα επισφαλής
Κάποιοι παλιοί του σύντροφοι κατάφεραν να γλιτώσουν τις διώξεις αλλά και τις πιέσεις να δουλέψουν για τον Χίτλερ
Ταξίδεψε ως το Μόναχο για να έρθει σε επαφή μαζί τους. Κουβαλούσε μια φωτογραφία του ταγματάρχη Χέρμαν , του συντρόφου τους που σκότωσε η μυστηριώδης drag queen των καμπαρέ Τζίλντα το 1932
Πολλοί ψάξανε για να την βρούν όμως μέχρι το καλοκαίρι του 1943 κανείς δεν κατάφερε και πολλά πράγματα μέχρι που ένα τηλεγράφημα από την Μόσχα διαπέρασε όλη την ζώνη πυρός μεταξύ Σοβιετικών και Γερμανών και έφτασε στο γραφείο του στο Βερολίνο εκείνο το πρωί
Καταδείκνυε στον Χανς το αληθινό προφίλ της Τζίλντα
"Δες το σαν μια χάρη ενός βαθμοφόρου προς έναν άλλον", ανέφερε και ζητούσε για αντάλλαγμα να περιμένει ως μεθαύριο όπου οι "προδομένοι αντιναζιστές" θα ερχόταν σε επαφή με τον ζαχαροπλάστη- πρώην drag queen
O Νίκολας αξιοποίησε στο έπακρο τις πληροφορίες του μέσα στους αντικαθεστωτικούς στο Βερολίνο αλλά δεν μπόρεσε να αποσπάει πληροφορίες για την ομάδα των κυνηγημένων αντιναζιστών που έπρεπε πάση θυσία να βγάλουν απ την μέση.
Η άρνηση των Βερολινέζων που ταν σε ανοικτή επικοινωνία με τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες να προδώσουν τα τρία παιδιά τον εξόργισε
Ζήτησε απ τον Βιτάλυ τότε να έρθουν σε επικοινωνία με τον άνθρωπο των Βρετανών μέσα στο ναζιστικό κόμμα. Του τηλεγράφησε κωδικοποιημένα τις εντολές να πιέσει ο ίδιος προσωπικά με την απειλή της αποκάλυψης του δικτύου των αντικαθεστωιτικών στους ναζί , προκειμένου να του παράσχουν πληροφορίες
Κανείς πλην ενός δεν λύγισαν.
Αυτός ο ένας διοχέτευσε την πληροφορία για την τελική συνάντηση με την Τζίλντα πριν αποδράσουν απ το Βερολίνο και την Γερμανία τα τρία παιδιά για την Ιταλία
Ο Νίκολας κοίταξε τον Μπεν και τον Βιτάλυ πριν αποστείλει το τηλεγράφημα στον Χανς Ζίμερ
-Στον παράλληλο κόσμο των μυστικών υπηρεσιών κύριοι οφείλουμε αρκετές φορές να συνεργαστούμε ακόμη και με τον διάολο
Ο Αμερικάνος με τον Ρώσο κοιτάχτηκαν
Ήταν φιλόδοξοι και αδίστακτοι όμως τους είχαν μείνει μερικά ψήγματα ηθικής ακόμη...
Ο Νίκολας υπηρετούσε στον "κόσμο της παράνοιας' λίγο περισσότερο καιρό από αυτούς και είχε αποκτήσει πλήρη ανοσία
Ο Χανς δέχτηκε το τηλεγράφημα το πρωί με τον καφέ του στο γραφείο του
Οι μέρες ήταν δύσκολες αλλά κανείς δεν έμοιαζε να φοβάται ακόμη
Οι Γερμανοί χάσαν στο Στάλινγκραντ και τώρα στο Κουρσκ κάτι ετοιμαζόταν...
Στην Μεσόγειο επίσης όλοι περιμέναν απόβαση των συμμάχων στην Ελλάδα
Ο Ζίμερ αγόησε την "συναδελφική" προτροπή του τηλεγραφήματος για μια "εξυπηρέτηση" αν και γνώριζε πως τα πάντα τελικά σ αυτό τον κόσμο ήταν "δούναι και λαβείν"
Απ το 1932 περίμενε αυτή την στιγμή και δεν είχε τις αντοχές να περιμένει άλλα δυο 24ώρα
Το ίδιο απόγευμα καθόταν στην μπυραρία στο Μόναχο
Έβαζε στην μια άκρη του τραπεζιού μπροστά τους παλιούς του συντρόφους την φωτογραφία του εκλιπόντος ταγματάρχη παλιού συντρόφου τους και στην άλλη αυτή της Τζίλντα ημίγυμνης σε κάποια σκηνή , κάποιου καμπαρέ του Μεσοπολέμου
Μετά στην μέση τοποθετούσε μια φωτογραφία του ζαχαροπλάστη λέγοντας
-11 χρόνια είναι πολλά. Δεν θα περιμένουμε στιγμή παραπάνω. Τον βρήκαμε τον πόύστη
Το επόμενο πρωί ένας πελάτης έβρισκε τον ζαχαροπλάστη πίσω απ τον πάγκο του βουτηγμένο σε μια λίμνη αίματος. Άγνωστοι του είχαν καταφέρει 32 μαχαιριές, όσες και η χρονιά που σκοτώθηκε ο ταγματάρχης απ την drag queen
Ο Βίκτωρ κατευθυνόταν προς το ζαχαροπλαστείο για να κανονίσει τις τελευταίες λεπτομέρειες της διαφυγής τους όταν είδε αστυνομικούς και κόσμο να ναι συγκεντρωμένοι απ έξω
Επέστρεψε στο δάσος όπου κρυβόταν . Κατευθύνθηκε προς την Χέλγκα και κάρφωσε το πιστόλι του στο μέτωπο της
-Η Τζίλντα είναι νεκρή. Κάποιος μας κάρφωσε
777
Οι εμφανίσεις της Τζίλντα είχαν αφήσει εποχή στην "μεγάλη ασυδοσία της Βερολινέζικης νύχτας" στον μεσοπόλεμο
Πολλοί άντρες την ερωτεύθηκαν και ας γνώριζαν πως δεν είχε γεννηθεί γυναίκα
και πολλοί είχαν γνωρίσει έστω κ φευγαλέα για μια νυχτιά , για λίγες ώρες , τον έρωτα της πριν το καλοκαιρινό ξημέρωμα στις όχθες του Σπέερ
Αρκετοί εξ αυτών ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια την πεπατημένη
Δουλειά , γάμος , οικογένεια
Δεν κατάφεραν εν τούτοις να βρουν την ηδονή της ευτυχίας ή την ευτυχία της ηδονής στις συντρόφους τους
Μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον της ναζιστικής εξουσίας αλλά και των στερεοτυπικών προτύπων των όπου γης κοινωνιών ήταν αναγκασμένοι να υποδύονται ρόλους
Του καλού εργάτη
του αξιοπρεπούς μαγαζάτορα
του ευπατρίδη οικογενειάρχη
του στοργικού πατέρα
Ήταν οι άνθρωποι αυτοί που περπατούν σκυφτοί στον δρόμο, περιμένουν σκυφτοί το μετρό,μπαίνουν σκυφτοί στο σπίτι τους
ήταν οι άνθρωποι που περίμεναν κάποια στιγμή να ξαναεμφανιστεί η Τζίλντα στην ζωή τους
Οι εφημερίδες δεν γράψαν για τον θάνατο της όμως διέρρευσε και μόλις μάθαν το νέο παραιτήθηκαν αντιλαμβανόμενοι πως εκείνη η "μεγάλη ηδονιστική νύχτα του Βερολίνου " στον μεσοπόλεμου άφησε την τελευτάια της πνοή καθώς κοβόνταν το νήμα της ζώης της Τζίλντα απ τις 32 μαχαιριές ενός κάποιου ασήμαντου μεθύστακα του Μονάχου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου