Η αποκάλυψη πως οι δράστες του φονικού της άτυχης καθαρίστριας στην Αγ Βαρβάρα στην Αθήνα ήταν η κόρη της 15 ετών και δυο φίλοι της 16 και 17 αντίστοιχα αναμφίβολα συγκλονίζει
3 παιδιά οργάνωσαν και διέπραξαν ένα έγκλημα και μάλιστα μια κόρη ανήλικη σκότωσε την μητέρα της
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες τα παιδιά είχαν σαν σχέδιο μετά την δολοφονία να διαφύγουν αρχικά εκτός Αθηνών - στις Σέρρες όπου και συνελήφθησαν- και από εκεί θα μετέβαιναν στην Ρουμανία, την πατρίδα του ενός εκ των δραστών
Το σχέδιο τους επίσης προέβλεπε να πουλήσει η μικρή ένα σπίτι που μετά τον θάνατο της μητέρας της θα περιερχόταν στην κατοχή της και να μοιράζονταν τα χρήματα
Το μεγάλο ερώτημα είναι "γιατί" και "πως" τρία παιδιά μέσα στην πρώτη εφηβεία τους κατάφεραν να σκεφτούν, να οργανώσουν και εν τέλει να διαπράξουν μια τόσο αποτρόπαια πράξη;
Σίγουρα όταν είσαι νέος σκέφτεσαι το "εδώ και τώρα" και αδιαφορείς για το "μετά" , για το "αύριο" και αναφέρομαι όχι στις ποινικές συνέπειες τόσο όσο στις τύψεις και Ερινύες που θα επισκεφθούν αυτά τα παιδιά και ίσως την κόρη περισσότερο όταν κάποια στιγμή συνειδητοποιήσουν τι ακριβώς έκαναν με το να αφαιρέσουν μια ζωή
Κάνοντας το δικηγόρο του διαβόλου μπορεί να σκεφθείς πως ο γονέας ήταν αυταρχικός, στρίγγλα, καταπιεστικός και πάλι όμως το "γιατί" και το "πως" οδηγήθηκαν τα παιδιά στην πράξη τους δύσκολα δικαιολογείται και σε αυτή την περίπτωση
Το έγκλημα αυτό απ την άλλη δεν παραπέμπει στην κουλτούρα της Ρουμάνικης ή της Ελληνικής κουλτούρας και θυμίζει περισσότερο Αμερική ή Σκανδιναβία . Στην Αμερική όπου εν πολλοίς το δόγμα "get rich or dying trying" είναι άτι σαν επίσημη εθνική κουλτούρα και στην Σκανδιναβία όπου η ραθυμία του σκληρού χειμώνα μαζί με τις πολικές νύχτες και την κονφορμιστικα ρομποτική καθημερινότητα των πολιτών έχουν οδηγήσει ουκ ολίγους πολίτες σε τέτοιου είδους εγκληματικές πράξεις
Αν συνυπολογίσουμε και την εν πολλοίς κραταιά στην νεολαία κουλτούρα συγκεκριμένης υπό- κατηγορίας του hip -hop , όπου προωθείται η αντικονωνικότητα , η ατομικότητα, η εγκληματικότητα κατά κοντινών προσώπων και ο "με κάθε τρόπο και μέσω πλουτισμός του ατόμου" τότε ίσως καταλάβουμε πως στο "παρθένο" ακόμη τρόπο σκέψης ενός παιδιού η πρώτη του μουσική επαφή με τέτοιου είδους μουσικά πρότυπα ενδεχομένως να γεννήσει μέσα του και την ανάλογη κουλτούρα
Είναι μια κουλτούρα που το ίδιο το κράτος, η εξουσία και το σύστημα θέλουν να υπάρχει στην κοινωνία
Είναι προτιμότερο για αυτήν οι καταπιεσμένοι νέοι να ξεσπάνε απ τα αδιέξοδα τους χτυπώντας ο ένας τον άλλος ή άλλους καταπιεσμένους παρά την ίδια την εξουσία ή φορείς του καπιταλισμού που γεννάν τα αδιέξοδα στην ζωή,το σχολείο, την δουλειά, το σπίτι
Σίγουρα κάποιοι θα ζητήσουν "κρεμάλες για τα παιδιά" . Είναι οι ίδιοι κομματικοί κανίβαλοι που θεώρησαν μια ήπια παρέμβαση στην ασσοε κατά ενός φιλομπατσου πρύτανη ως ναζιστική πράξη". Είναι τα ίδια κομματικά ιερατεία που προωθούν συγκαλυμμένα την ναρκοκουλοτούρα στην κοινωνία, είναι εν τέλει οι ίδιοι άνθρωποι που θέλουν να σας κάνουν να πιστέψετε πως τα προβλήματα του κόσμου λύνονται "χτυπώντας" δυο - τρεις αποδιοπομπαίους τράγους
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου