Το Βερολίνο τις πρώτες ώρες μετά την συνθηκολόγηση των Ναζί

   

Ο Βασίλη  Γκρόσμαν ήταν  δημοσιογράφος που ακολουθούσε στις μάχες των Κόκκινο  Στρατό κατά την διάρκεια του  δευτέρου παγκοσμίου πολέμου

 Απ τα γραπτά  του    απομονώνουμε  κάποιες  σημειώσεις  σήμερα  οι οποίες περιγράφουν την κατάσταση  στην πόλη του Βερολίνου μετά την πτώση  της και το τέλος του Χίτλερ

  Οι μάχες στην πόλη  πριν ηττηθεί και τυπικά το   χιτλερικό καθεστώς ήταν σφοδρότατες

  Παντού υπήρχαν ερείπια και καπνοί 

Στον δημοσιογράφο κάνει εντύπωση η  σχολαστικότητα των Γερμανίδων , οι οποίες  αμέσως μετά  το  τέλος  βγήκαν στα πεζοδρόμια   με  σκούπες  και προσπαθούσαν να  τα καθαρίσουν  και να  εξαφανίσουν ακόμη και τα μπάζα    απ τα  ερείπια  -πράγμα αδύνατον φυσικά να συμβεί με  σκουπόξυλα  που προορίζονταν  για οικιακή  χρήση

   Οι  αιχμάλωτοι αλλοδαποί  εργάτες  κυκλοφορούσαν  απελευθερωμένοι πλέον  στην πόλη και   έβριζαν κατάμουτρα τους Γερμανούς στρατιώτες, αρκετοί εκ των οποίων είχαν συλληφθεί και προορίζονταν να  μεταφερθούν σε  στρατόπεδα   συγκέντρωσης στην  ΕΣΣΔ

    Ο  Γκρόσμαν  συνάντησε έναν  τέτοιο στρατιώτη  που  περίμενε να έρθει η  ώρα να μεταφερθεί  στην  ΕΣΣΔ. Καθόταν  σε ένα παγκάκι  και κοιταζόνταν  στα μάτια με μια  γερμανίδα  νοσηλέυτρια

   Ο δημοσιογράφος έκανε μια βόλτα και ξαναπέρασε απ το ίδιο  σημείο  μια  ώρα αργότερα και βρήκε  τους δυο νέους   στην  ίδια κατάσταση

   Ρώσοι  στρατιώτες  πετούσαν  πυροτεχνήματα  στον ουρανό . Είχαν  όλα πλέον  τελειώσει  και   είχαν κάθε λόγο να το  γιορτάζουν. Ο Γκρόσμαν το περιέγραψε  ως  "την  γιορτή των ζωντανών - νεκρών"  αφού οι στρατιώτες  αυτοί  μέσα στην χαρά τους αναζήτησαν να βρουν λίγο αλκοόλ κάπου και το  βρήκαν  μέσα σε κάποια τεράστια μεταλλικά καζάνια. Μόνο  που δεν ήταν αλκοόλ αλλά  βιομηχανικό διάλυμα

Την ίδια μέρα  παρουσιάστηκαν τρομεροί κοιλόπονοι και 3 μέρες αργότερα πέθαναν

  "Τα πρόσωπα είναι τραγικά" έγραφε για τους αιχμαλώτους πολέμου " η  θλίψη  δεν φανερώνει   μόνο προσωπική οδύνη αλλα και την θλίψη ενός πολίτη για την καταστραμμένη  χώρα  του"

  Πάσης φύσεως  ένστολοι, από αστυνομικούς μέχρι  πυροσβέστες  αλλά και σχολιαρόπαιδα που το  Χιτλερικό   καθεστώς  εξόπλισε   και τα έριξε στην μάχη  κατά των Σοβιετικών  ετοιμάζονταν  να στοιβαχτούν στα  τρένα  για να μεταφερθούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην εσσδ

  Μέσα στην τεράστια άιθουσα  υποδοχής του Ράιχσταγκ κάποιοι  στρατιώτες ανάβαν μια τεράστια  φωτιά για να ζεσταθούν  ενώ ένας  νεαρός κοζάκος   προσπαθούσε να μάθει ποδήλατο

  Μετά την εισβολή  του κόκκινου στρατού σε  Γερμανικά εδάφη αρκετοί στρατιώτες συναντούσαν για πρώτη  φορά  ποδήλατο και   επιχειρούσαν να  μάθουν , με  αρκετούς να  τραυματίζονται και ακόμη και να σκοτώνονται . 

Αργότερα ο Γκρόσμαν  επισκέφθηκε τον ζωολογικό κήπο. Αρκετά  ζώα κείτονταν  νεκρά  μιας και  το σημείο  ήταν πεδίο  σκληρών συγκρούσεων ανάμεσα στους Σοβιετικούς και τους  Χιτλερικούς υπερασπιστές  του

Ο δημοσιογράφος αντίκρισε μια  μητέρα Μπαμπουίνο  τρομαγμένη να  χει κλείσει στην αγκαλιά της και να χαϊδεύει το μικρό  παιδί της

Πιο κει κείτονταν  ένας νεκρός  γορίλας

Ο  Γκρόσμαν ρώτησε τον   επί 37 έτη   φύλακα του  κήπου αν  ήταν άγριος

"Μόνο γρύλιζε  δυνατά. Τ α ζώα δεν είναι άγρια, οι άνθρωποι είναι ",  απάντησε ο  φύλακας