διαβάστε εδώ τα προηγούμενα επεισόδια
Ο Χανς Ζίμμερ ειχε δυο έγνοιες που του φέρναν μαύρες σκέψεις
καθόταν σκεφτικός μέσα στο καμπαρέ. Θα λεγε κανείς πως δεν έβλεπε καν τις νεαρές καλλίγραμμες Γερμανίδες που αποσπούσαν με χάρη και νάζι τα ρούχα απ το σώμα τους
Τις τελευταίες μέρες η δράση του "geist" , του φαντάσματος που δρούσε στην εργατική γειτονιά του Βερολίνου είχε πονοκεφαλιάσει την υπηρεσία του και ο ίδιος ο Χίμλερ του είχε αναθέσει την αποστολή να βρει ζωντανό ή νεκρό τον αντάρτη πόλης
Οι περισσότεροι στην Γκεστάπο πίστευαν πως επρόκειτο για βετεράνο του στρατού που πολέμησε με τον Φράνκο στην Ισπανία κατά την διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου το 196-1939
Η κραυγή του "traicion" - προδοσία που ακολουθούσε τις εκτελέσεις του ,ενίσχυαν αυτές τις υποψίες τους
7777
Κάποιοι δε στην Γκεστάπο πιστεύαν πως επρόκειτο για Γερμανό που πολέμησε εκτός απ την Ισπανία και στο Στάλινγκραντ , η μάχη του οποίου είχε χαθεί πριν 4 μήνες.
Όσο οι συναδέλφοι του ψαχούλευαν φακέλους κατάταξης για να βρουν ποιοι είχαν πολεμήσει στα δυο αυτά μέτωπα η σκέψη του Χανς τον οδηγούσε στο συμπέρασμα πως επρόκειτο για Ισπανό που για κάποιο λόγο είχε χάσει τα λογικά του...
Δεν μπορούσε να κολλήσει τα κομμάτια του παζλ των υποψιών του ενώ εν τω μεταξύ ο χρόνος πίεζε , οι εκτελέσεις στον δρόμο συνεχίζοταν και ο ίδιος ο Χίμλερ τον πίεζε να φέρει γρήγορα αποτελέσματα
Όσο δεν ερχόταν τα αποτελέσματα , τόσο πλησίαζε το κεφάλι του στην αγχόνη
Αυτη την νύχτα διέταξε να πλημμυρίσουν οι δρόμοι της εργατογειτονιάς με ένοπλους μυστικούς . Ή ενέδρα ήταν η μόνη του ελπίδα να πιαστεί στην φάκα το geist
Το άγχος για την καριέρα και την ζωή του όμως τον σκότωνε. Έτσι κατέφυγε στο αγαπημένο του καμπαρέ ψάχνοντας διέξοδο στο ποτό...το ξημέρωμα τον βρήκε να πηδάει στον δρόμο μια χορεύτρια. Αυτή στήριξε τα χέρια της στο καπό του αυτοκινήτου του και αυτός εισήλθε από πίσω της βίαια, χωρις συναίσθημα και με οργή...
Ο Ιβάν κινήθηκε μέσα στα σκοτάδια. Εντόπισε το επόμενο του θύμα. Τον παρατηρούσε από απόσταση όμως κάτι στον αέρα τον ανησυχούσε. Κάτι δεν έμοιαζε στο περιβάλλον με τις προηγούμενες φορές
Έμεινε μεριά λεπτά μέσα στο στενό σοκάκι πριν αποφασίσει να οπισθοχωρήσει.
Το ένστικτο του τον προειδοποίησε πως επρόκειτο για παγίδα.
Έκανε μεταβολή να φύγει και αντίκρισε δυο συνομήλικους του Γερμανούς με ένα χυδαίο χαμόγελο , σχεδόν σαδιστικό να ζωγραφίζεται στα πρόσωπα τους
Γρήγορα κατάλαβε πως επρόκειτο για νεοσύλλεκτους της Γκεστάπο
Οι δυο γκεσταπίτες τώρα τον σημάδευαν με τα πιστόλια τους και τον βρίζαν στα γερμανικά
Δεν υπήρχε άλλη επιλογή
Ο Ιβάν τράβηξε το όπλο του απ την καμπαρτίνα του όμως οι δυο γκεσταπίτες πρόλαβαν και τον τραυμάτισαν στην κοιλιακή χώρα
Ο Ισπανός ανταπέδωσε τα πυρά και έτρεξε προς την αντίθετη κατεύθυνση βγαίνοντας στην διασταύρωση όπου ήταν ελλιπής η κάλυψη του
Οι πυροβολισμοί βγάλαν απ τις κρυψώνες τους άλλους 30 γκεσταπίτες που κατευθύνθηκαν προς το μέρος του
Κρατώντας με το ΄να του χέρι την κοιλιά του , τέντωσε το χέρι του και έκανε μια περιστροφή γύρω απ τον άξονα του.
Διέκρινε από στενά, σπίτια και παρκαρισμένα αμάξια να βγαίνουν γκεσταπίτες και να τον σημαδεύουν
Δεν υπήρχε ελπίδα να ξεφύγει και σύντομα συνειδητοποίησε πως σε λίγο θα έπεφτε στα χέρια του ζωντανός
Η απόφαση που πήρε ήταν από αυτές που καλούνται να πάρουν μερικοί άνθρωποι στην ζωή τους μέσα σε μερικά δέκατα του δευτερολέπτου
Σήκωσε το πιστόλι και το κάρφωσε στον κρόταφο του και ψιθύρισε
"Traicion"
Ο γιος του Ισπανού κομουνιστή θυμόταν πάντα τα λόγια του πατέρα του όταν κατάφεραν απ την Γαλλία ως πολιτικοί πρόσφυγες μετά την νίκη των φασιστών στην χώρα τους να καταφύγουν στην ΕΣΣΔ
"Εκεί θα χουμε ζωή. Αφήνουμε πίσω μας την κόλαση γιέ μου και πάμε στον παράδεισο επί της γης"
Αυτό ήταν που τον έκανε όταν οι ναζί εισέβαλαν στην πολιτική του πατρίδα να θέλει να την υπερασπιστεί.
Ο παράδεισος επί της γης κινδύνευε απ τους φασίστες , όμως τις τελευταίες μέρες διαπίστωσε πως αυτοί που κρατούσαν τα κλειδιά του παραδείσου δεν ήταν....άγγελοι
Την στιγμή που η σφαίρα έφυγε απ την θαλάμη της και κατευθυνόταν προς τα μυαλά του ένιωσε για λίγα δέκατα του δευτερολέπτου μια λύτρωση...μια λυτρωτική ηρεμία στα βασανιστικά ερωτήματα που προέκυψαν μετά την αποκάλυψη του σχεδίου τους στην Γκεστάπο...
Ο Βίκτωρ με τον Μαρκους , τον Τιμ και την Χέλγκα παρακολουθούσαν ανήμποροι να αντιδράσουν την σκηνή απ την ταράτσα ενός εργατικού μπλόκ
Το πτώμα του Ιβάν έπεφτε θαρρείς αργά στο οδόστρωμα
Το λυκόφως έδινε την θέση του στο λυκαυγές στην Γερμανική πρωτεύουσα
Οι εργαζόμενοι και οι υπάλληλοι της πόλης δειλά - δειλά βγαίναν απ τα σπίτια τους για να κατευθυνθούν με το μετρό στις δουλειές τους την στιγμή που οι γκεσταπίτες τρέχανε για να σκυλεύσουν το άψυχο σώμα του geist
Ο Χανς Ζίμερ είχε τελειώσει τον βιασμό της χορεύτριας . Την είχε διώξει σπίτι της κι καθόταν σκεφτικός μέσα στο ψιλόβροχο όταν τον βρήκε ένα νεαρό τσιράκι της γκεστάπο για να του ανακοινώσει το "χαρμόσυνο γεγονός"
Τώρα είχε πλέον μόνο μία μαύρη σκέψη και για αυτήν δεν μπορούσενα κάνει κάτι για να την εξαλείψει
Η ήττα της χώρας του στο Στάλινγκραντ και στην Βόρειο Αφρική ήταν κάτι που θα τον έκανε να συνεχίζει να πίνει και να ζεί σαν να μην υπάρχει αύριο...
777
Ο Βίκτωρ έφυγε τελευταίος απ την ταράτσα. Το φως του ήλιου σε λίγο θα πρόδιδε την θέση τους. Οι τρεις σύντροφοι του τον τραβούσαν απ το μανίκι για να αποχωρήσουν, όμως αυτός δεν ήθελε να αποστρέψει το βλέμμα του απ τον νεκρό σύντροφο του.
Μπορούσε να συναρμολογήσει την καραμπίνα του, να πέσει στο έδαφος και να σημαδεύσει
Οι ικανότητες του το σημάδι μπορούσαν να συγκριθούν μόνο με άλλα 5 άτομα σε όλον τον κόσμο
Θα μπορούσε να ρίξει τρεις φορές και να στείλει στον άλλον κόσμο μερικούς απ τους διώκτες του Ιβάν.
Δεν το έκανε γιατί κυριάρχησε η λογική πάνω στην ρώσικη ψυχή του
Θα εκδικούταν τον θάνατο ενός συντρόφου όμως αυτό θα παρέσερνε τον θάνατο άλλους 3 συντρόφους του, όχι τον ίδιο. Εκείη τη στιγμή είχε τόσο λύπη και μίσος μέσα του που πραγματικά πίστευε πως δεν θα πεθάνει ποτέ. Θα ζούσε αιώνια για να εκδικείται για πάντα τον κόσμο που έστειλε πρόωρα στον θάνατο τον φίλο του
Ο καθοδηγητής του στα Ουράλια θα του έλεγε "αυτός ο τρόπος σκέψης είναι μαρξιστικός , αντιλενινιστικός"
"Ποιος τους γαμάει και αυτούς" , θα απαντούσε αν τον εγκαλούσε εκείνη την ώρα κάποιο απ τα λαμπρά μυαλά του κόμματος
...πίσω στην Μόσχα ερχόταν μια αναφορά στο γραφείο του Βιτάλυ
Ο άνθρωπος των Βρετανών μέσα στο ναζιστικό κόμμα της Γερμανίας τους πληροφορούσε πως "υπήρχε ο πρώτος επιβεβαιωμένος θάνατος μέλους του "Βερολινέζικου προβλήματος"
Ο Βιτάλυ κοίταξε τον αμερικανό Μπεν και τον βρετανό Νίκολας και μετά τους έδειξε την αναφορά όπως έφθασε αποκωδικοποιήμένη στο γραφείο του
-Μένουν άλλοι 14, είπε ο Νίκολας και αγκαλιάστηκαν οι τρεις τους δίνοντας συγχαρητήρια ο ένας στον άλλον
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου