Τους έβλεπε να τρέχουν πάνω κάτω μέσα στις πόλεις σαν παλαβοί
Τρέχαν να προλάβουν να πάνε τα παιδιά στο σχολείο
Τρέχαν να προλάβουν να πάνε στην δουλειά
Τρέχαν να προλάβουν το λεωφορείο
Τρέχαν στο σχόλασμα τους να προλάβουν να πάνε σπίτι
Τρέχαν, τρ΄λεχαν , τρέχαν
-Τι πήγε στραβά με δαύτους; ρώτησε τους υπόλοιπους θεούς;
Η Αφροδίτη έβαφε τα νύχια της και έβγαλε ένα επιφώνημα απαξίωσης
-Μμμμ άντε μωρέ με τους ξενέρωτους
Η Αθηνά πήρε τον λόγο, έσιαξε λίγο την φωνή της ξεροβήχωντας πριν μιλήσει
-Η αλήθεια είναι πως αυτό που λέμε ανθρωπότητα έχει πάρει μια πολύ στραβή διαδρομή. Καταστρέφουν τους τόπους τους, εξαφανίζουν τα ζώα,δεν μιλιούνται μεταξύ τους αν δεν έχουν κάποιο συμφέρον
-Τι είναι "συμφέρον" , ρώτησε ο Ήφαιστος που με κάτι σίδερα και σφυριά στα χέρια κάτι μαστόρευε
-Συμφέρον είναι...., πήγε να πει η Αθηνά, είναι...., πες Απόλλωνα τι είναι συμφέρον;
Ο πανέμορφος Απόλλων πήρε τον λόγο και είπε αδιάφορα
-Συμφέρον είναι κάτι που ανακαλύψαν οι θνητοί. Ας πούμε συμφέρον είναι να σας τραγουδώ μόνον όταν ξέρω πως θα κερδίσω κάτι από σας
-Μα κερδίζεις την ευγνωμοσύνη μας όποτε τραγουδάς, πετάχτηκε ο Ερμής
-Το "συμφέρον" δεν έχει να κάνει με ψυχικά αγαθά. Η ευγνωμοσύνη είναι κάτι που αγαλιάζει την ψυχή αυτού που την προσφέρει και αυτού που την δέχετε
Το "συμφέρον" έχει να κάνει περισσότερο με υλικά αγαθά
Ο Ήφαιστος συνέχιζε να μαστορεύει και μουρμούρισε
-Κατάλαβα...όλο μαλακίες είναι αυτοί εκεί κάτω
-Μαλακίες, ξε μαλακίες, παρενέβη ξανά ο Δίας, το θέμα είναι πως έχουν πάρει πολύ άσχημο δρόμο και οδεύουν προς την καταστροφή.
Τους αφήσαμε πολύ λάσκα τους τελευταίους αιώνες ασχολούμενοι και μεις με τα δικά μας και πλέον κάνουν του κεφαλιού τους
-Ας πα να πνιγούν, πετάχτηκε η χαιρέκακη Ήρα
-Να σου υπενθυμίσω εσένα βρωμιάρα, είπε ο Δίας, πως αν εκλείψουν οι θνητοί απ την Γη θα εκλείψουν και οι Θεοί.
Είναι αυτό κάτι που το θέλουμε;
Στο τραπέζι επικράτησε ησυχία
Ο Δίας συνέχισε
-Το σκέφτηκα πολύ και κατέληξα πως πρέπει να παρέμβουμε δυναμικά με σκοπό να δείξουμε ξανά σ αυτούς τους βλάκες πιο είναι το νόημα της ύπαρξης
Όλοι συμφώνησαν
-Εγώ θα μπορούσα να κατέβω όπως παλιά κάτω αλλά πνίγομαι στην δουλειά. Θα ήθελα ως εκ τούτου να αναλάβουν κάποιοι απο εσάς αυτό το καθήκον
-Αααα εγώ δεν μπορω, είμαι απασχολημένη με σοβαρότερα ζητήματα, είπε η Αφροδίτη που συνέχιζε να βάφει τα νύχια του ποδιού της
-Και γω συνθέτω μια κομματάρα αυτό τον καιρό..., ο Απόλλων
-Εγώ δεν μπορώ να αφήσω στην μέση μια κατασκευή που με παιδεύει μήνες τώρα, ο Ήφαιστος
Ο Δίας απογοητεύτηκε. Κανείς απ τους θεούς δεν είχε όρεξη να κατέβει κάτω να σώσει τους ανθρώπους
-Έτσι δουλειά δεν γίνεται όμως. δεν υπάρχουν διαθεσιμότητες
-Γιατί δεν στέλνεις την Εγερσία; Εδώ και αιώνες μας το πάιζει όμορφη και μας ζαλίζει καθημερινά...., είπε αδιάφορα η Αφροδίτη
-Η μόνη δουλειά που είναι ικανή να κάνει η Εγερσία, είπε ο Δίας, είναι να καθαρίζει τα σκατά στα χοιροστάσια του Ολύμπου. ότι άλλο ανέλαβε να κάνει τα κάνε σκατά
-Οπότε την στείλαμε στο στοιχείο της, είπε η Ήρα, αν της επιτρέπαμε και να τα τρώει θα ταν το ιδανικό
-Ήρα σε παρακαλώ; προσπαθούμε να βρόυμε μια λύση εδώ πέρα
Η Αφροδίτη ξαναπήρε τον λόγο
-Στείλτην κάτω στους θνητούς. Αφού μας λέει πως αξίζει ας μας το αποδείξει, είπε η Αφροδίτη
-Την είχα στείλει παλιά στους Κένταυρους και προσπαθούσε να τους μάθει να περπατάνε στα δυο πόδια. οι μισοί γκρεμοτσακίστηκαν και σπάσαν τα μούτρα τους, είπε ο Δίας, είναι επικίνδυνα ηλίθια
-Πιστεύω είπε ο Ερμής , είναι όμως η μόνη στον όλυμπο που δεν θα βαριέται να κατέβει κάτω. Δεν έχεις άλλη επιλογή
Ο Δίας έμεινε για λίγο σκεφτικός πριν τελικά προτάξει τον Ερμή
-Δίκιο έχεις. Σύρε ειδοποίησε την να κατέβει κάτω
-Δεν μπορώ, απάντησε ο Ερμής, είμαι κουρασμένος
-Ρε σύρε μήνυσε της μη σου γαμήσου και σένα ότι έχεις και δεν έχεις, ούρλιαξε ο Δίας και ο Ερμής έγινε καπνός
Αφού εξήγησε στα γρήγορα την αποστολή της Εγερσίας ο Ερμής μετά την κατέβασε κάτω στην πόλη και την παράτησε εκεί
Η Εγερσία πήγε στο σπίτι που διατηρούσαν ως ένα απ τα πολλά safe houses οι θεοί και της το παραχώρησαν για την αποστολή της
και αφού έκανε ένα ντουζάκι ξάπλωσε να κοιμηθεί
Το πρωί θα έπιανε δουλειά
Η Εγερσία ήταν κόρη της Ευδοξίας
Η Ευδοξία ήταν μια πανέμορφη σέξη θνητή τα αρχαία χρόνια που αν και παντρεμένη όλο λοξοκοιτούσε άλλους άντρες
Ο άντρας της , ο Κερατάς ήταν σύμβουλος του λαμόγιου του Αλκιβιάδη και ξόδευε τον περισσότερο χρόνο μηχανορραφώντας προσπαθώντας να καρπωθεί η πολιτική του παράταξη το δημόσιο ταμείο
Ο Δίας πέτυχε την Ευδοξία να κάνει γυμνή μπάνιο στο ποτάμι και την ερωτεύτηκε αμέσως
Την πλησίασε και της έκανε έρωτα όμως η γλωσσοδιάρροια της τον ζάλισε
Ο Κερατάς αγόρευε όλη μέρα στην Αγορά και η Ευδοξία στα ξένα τα κρεββάτια
Κάποια στιγμή του έσκασε το παραμύθι πως είχε μείνει έγκυος στην Εγερσία
Το παιδί που γεννήθηκε ήταν θεότητα και ο Δίας προτίμησε να την πάρει κοντά του να την εκπαιδεύσει παρά να μείνει με τον Κερατά και την Ευδοξία και να αποκτήσει αρνητικά πρότυπα
Έλα όμως που η Εγερσία από μικρή φαντασιωνόταν πως ήταν πιο όμορφη απ την Αφροδίτη και έλα που ποτέ δεν έπαιρνε από λόγια και πάντα έκανε του κεφαλιού της
Μ αυτά και μ αυτά ο Δίας απογοητεύτηκε και της ανέθεσε για αιώνες να καθαρίζει τα κόπρανα στα χοιροστάσια του Ολύμπου, θεωρώντας πως ήταν η μόνη δουλειά που δεν θα μπορούσε να τα κάνει χάλια, γιατί ήταν ήδη πολύ χάλια
"να βάλεις τους θνητούς στον σωστό δρόμο", της μετέφερε ως εντολή τα λόγια του Δία ο Ερμής
Το πρωί ξύπνησε. Περπάτησε ως το μπαλκόνι της φορώντας μόνο τα εσώρουχα της
Παρατηρούσε τους περαστικούς από κ΄τω που τρέχαν πάνω κάτω - αριστερά δεξιά σαν παλαβοί
Αρχικά νόμισε πως καιγόταν η πόλη. Στα χρόνια της ο κόσμος έτρεχε σαν παλαβός μόνο σε περίπτωση πυρκαγιάς
Γρήγορα διαπίστωσε όμως πως αντί πυρκαγιάς ήταν οι "υποχρεώσεις" που τους κάναν τόσο βιαστικούς
-Βρε συ; που πας έτσι βιαστικός; φώναξε σε εναν μεσήλικα διαβάτη που περνούσε κάτω απ το μπαλκόνι της
-Να πάρω την μικρή απ το σχολείο, να την πάω στα αγγλικά, να πάω μετά να παρω την γυναίκα μου απ την δουλειά που σχολάει να την πάω σπίτι, να επιστρέψω στην δουλειά μου να συνεχίσω μέχρι να πάει 5 η ώρα και να πάω να πάρω την μικρή απ τα αγγλικά αν την πάω στις δραστηριότητες , να επιστρέψω στην δουλειά μου να σχολάσω , να πάω σπίτι να πάρω την γυναίκα μου να την πάω στης αδελφής της, να πάω να παρω την μικρή απ τις δραστηριότητες...
-Και πότε ζεις βρε άνθρωπε μου;
-Τι εννοείς; Αυτή είναι η ζωή μου .
-Καλά , έχεις χρόνο έλα πάνω να κεράσω καφέ
Ο Μανωλάκης, έτσι τον λέγανε, ανέβηκε πάνω.
Η Εγερσία του έφτιαξε και ήπιαν καφέ
Αρχισε να του μιλάει για άλλα μέρη, όπου υπήρχε ηρεμία, πηγές με γάργαρο νερό, ησυχία που έπσαγε απ τα τιτιβίσματα των πουλιών μόνο
Ο Μανωλάκης άρχισε να παραδίνεται ψυχικά στην αφήγηση της
Παραδόθηκε τόσο πολύ που ούτε κατάλαβε πότε τα χείλη τους ενώθηκαν και το φιλί τους, τους οδήγησε στο κρεββάτι όπου μέχρι το βράδυ κάνανε έρωτα
Όλο το άγχος και ο εγκλωβισμένος πόθος του Μανωλάκη για αληθινή ζωή βγήκε εκείνο το απόγευμα στο κρεββάτι της Εγερσίας που του κάνε θεϊκά πράματα στο κρεββάτι
Όταν τελειώσαν ο Μανωλάκης κοίταξε το ρολόι του και ήταν ήδη 11 το βράδυ
Κρύος ιδρώτας τον περιέλουσε
"το παδί, η Μαρία, η αδελφή της, η δουλειά, το αφεντικό , Παναγία μου καταστράφηκα"
...άρχισε να ντύνεται βλαστημώντας την Εγερσία
-Με κατέστρεψες, πάει η ζωή μου, πάνε όλα , θα με απολύσουν , θα με χωρίσει η Μαρία, θα με βρίζει η αδελφή της...
-Χαλάρωσε βρε συ , θα πάθεις τίποτα
-Τι να πάθω που το παθα ήδη εξαιτίας σου , άει σιχτίρ αλαφρόμυαλη, είπε και έκλεισε με δύναμη την πόρτα πίσω του φεύγοντας
-Εεεεε την πόρτα. θα την σπάσεις και άντε να δικαιολογήσω το έξοδο στους από πάνω, φώναξε η Εγερσία
Μετά άναψε τσιγάρο και μονολόγησε
-Μάλλον δεν πήγε καλά αυτό. Έχουμε πολύ δουλειά να κάνουμε μ αυτούς τους τρελούς
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου