Σουζάνα 1

 

Εκείνα  τα  χρόνια   η ζωή στην παραγκούπολη δεν άφηνε περιθώρια  για  ένα  καλύτερο "αύριο"

Ο κόσμος προσπαθούσε όπως - όπως να τα βγάλει πέρα και να επιβιώσει ακόμη μία μέρα

Η Σουζάνα όμως ένιωθε να πνίγεται σε  αυτή την κατάσταση

γάμος, στεφάνι, παιδιά, υποχρεώσεις και ανέχεια

Πόσο πια; αναρωτήθηκε μια μέρα

Ήταν η μέρα που αποφάσισε να βγει έξω  στην γειτονιά της και να ζήσει όσο και όπως μπορούσε 

Ήταν  τότε που βάδισε στον χωματόδρομο και η  γειτονιά άρχισε να την κουτσομπολεύει...

Δεν  την ένοιαζε τι θα λεγαν και τι θα νόμιζαν για κείνην οι άλλοι, η μικρή  κοινωνία μαζί με την οποία   ήταν αναγκασμένη να ζήσει για πάντα

Την ένοιαζε να νιώσει  για λίγο ελεύθερη...

να ανασάνει το μυαλό και το σώμα της

Και  σίγουρα  γοητεύτηκε όταν περνούσε μπροστά απ τους εργάτες στον χώρο εργασίας τους και αυτοί   εκδηλώναν  τον θαυμασμό τους  με σφυρίγματα και  κολακευτικά  λόγια 

ήξερε πως  η υπόληψη της καταβαραθρώθηκε , γνώριζε όμως πως  η ψυχή της  εν μέρει απελευθερωνόταν  καθώς γλυκοκοίταζε άλλους άντρες  

σωστό ; λάθος;

δεν γνώριζε  , η πορεία  θα το έδειχνε

όμως ένιωθε  πλέον  όμορφα  βιώνοντας ξένες αγκαλιές

και  ας την  βαφτίζαν  ως την  "πουτάνα της γειτονιάς"