Ποντιακό Βήμα

  Η σκέψη μου ταξίδεψε πίσω  στο 2016 όταν η  θάλασσα ξέβραζε  στις ακτές  μας  μεταξύ άλλων και εκείνη Ορμήξαν τότε  τα   ξενοφοβικά σκυλιά και οι έμμισθοι τον μκο  να  αρπάξουν τους ανθρώπους χωρίς μέλλον Ο καθένας για τους δικούς τους   γαμημένους λόγους Δεν ξέρω γιατί αλλά τα  μάτια της μου μίλησαν Δεν ήξερε την γλώσσα μου και δεν γνώριζα την δική της Όμως τα μάτια  της μου μίλησαν Την άρπαξα απ το χέρι την έκρυψα απ την οργή του ξαδέρφου μου το μίσος της   θείας μου την αγανάκτηση του καλύτερου μου φίλου Απλά  δεν τους θέλαν εδώ... Την προστάτευσα απ τους ηρωικούς  δυτικούς των μκο Θέλαν να την   σώσουν Θέλαν;  ή πληρωνόνταν αδρά για να θέλουν να σώζουν όσους   θα μισούσαν  αν  δεν ήταν τυχεροί και  διορίζονταν στην μκο  Καλά λεφτά, μόνιμη δουλειά Αν δεν τα πάρεις μισείς Αν τα πάρεις  αγαπάς Εγώ που δεν αγαπάω  κανέναν ...

Ανέβηκε  ψηλά στην  ταράτσα για να πηδήξει στο κενό μη ρωτάς  τον λόγο και την αφορμή πάντα  υπάρχουν  και αν δεν υπάρχουν ,  καταφέρνουν οι κοστουμάτοι αυτού του κόσμου να τους δημιουργούν Στάθηκε στην άκρη της ταράτσας νύχτα... από κει φαινόταν όλη η πόλη το λιμάνι η θάλασσα ξαφνικά ένιωσε μια γαλήνη έμεινε να  ισσοροπεί για αρκετή ώρα στην άκρη   και να   αφουγκράζεται την πόλη  την νύχτα και την πόλη την πόλη και την νύχτα κάποια  αμάξια     περνούσαν στο βάθος κάποιες παρέες  γελούσαν καθώς επέστρεφαν σπίτι  αφού είχαν σχολάσει τα μπαράκια η θάλασσα  του έστελνε την αύρα  της τελικά δεν ήταν  η ζωή   αυτό που ήθελε να τερματίσει αλλά  η μετατροπή σε σημαντικό της κάθε μετριότητας "έχασε το σπίτι  του" "έχασε την δουλειά  του" "πεινούσε" όμως   κατάλαβε πως  η νύχτα και η πόλη  θα  ηταν για πάντα  δικές  του ανέβηκε πολλ...

  Ο  Γιούλης ήταν γύρω στα 50, οικονομικά  άνετος Η Νταίζη  είχε την ατυχία να παντρευτεί τον Γιώργο όμως Ο Γιούλης  κυκλοφορούσε και σκορπούσε το  χρήμαι και η Ντάιζη τον  παρατηρούσε  όποτε ερχόταν στην καφετέρια της γειτονιάς με τους φίλους  του Αναστέναζε  από καημό που   δεν παντρεύτηκε έναν τέτοιο  άντρα και μπαίναν  στο μυαλό της   διάφορες σκέψεις, όπως να τον "τύλιγε" και μετά να χώριζαν  οι δυο τους και να  βάζαν στεφάνι Άλλωστε ο Γιούλης  φαινόταν γυναικάς και δεν είχε  αφήσει   θηλυκό για  θήλυκό  μέσα στο καφέ που να μην  το είχε  φλερτάρει Βέβαια  φλέρταρε νεότερες της Νταίζης  γυναίκες και αυτό την στεναχωρούσε Ώσπου μια μέρα  φλέρταρε και την Νταίζη και αυτή του δόθηκε   χωρίς δεύτερη κουβέντα Ο  Γιούλης  έμεινε  ευχαριστημένος,  το Νταιζάκη του τα κανε όλα και με  το  παραπάνω Οι κακές οι...

Έχω δει μιλφάρα Μυτιληνιά να κλαίει στην προβλήτα του λιμανιού με μαύρο δάκρυ την εποχή των μελτεμιών επειδή το τεκνό  έπρεπε να γυρίσει σπίτι του στην Αθήνα Έχω δει τους  λεβέντες  γιούς της, δυο παλικάρια ίσαμε κει πάνω να της κρατούν το χέρι και της   ψιθυρίζουν "κουράγιο μάνα, θα  ρθουν οι πρόσφυγες και θα τους πετάμε πέτρες να  ξεχαστούμε" έχω  δει και τον άντρα της απ την κουπαστή  να  την θωρεί και να νομίζει πως  για κείνον κλαίει Έχω δει μπεκρήδες, μηχανόβιους και καθηγητές του πανεπιστήμιου  Αιγαίου να την παίρνουν από πίσω και να της τάζουν τον ουρανό με  τ άστρα -  κι στους γιούς της  απ ένα παπάκι  άστρα- για να ξαπλώσουν  στο κρεββάτι της μα εκείνη πάντα ταπεινή και σεμνή  να τους απαντά  πως  θα τους  αφήσει την πόρτα της ανοιχτή το βράδυ αφού πρώτα  διώξουν  τις βάρκες με τους  κολασμένους  απ τις  ακτές του τόπου της την  είδα και στην κ...

  Ο μπεκρής, ο ρεμπετής ο μαστουρής, ο ρουφιανής ο νεοκουτσαβακιστής στα ουζερί είναι θαμωνής μη θυμώνεις  που είναι χαφιεδής και της αστυνομίας ο καλύτερος γιουσουφής μπροστά  στον  αδύναμο είναι τσαμπουκαλής μα  μπροστά στο αφεντικό του  νιώθει σαν μια  καλλονή ελληνίς ο μπεκρής, ο  μαστουρής τρεκλίζοντας  στην  γειτονιά θα τον δεις που κάρφωσε  τους αναρχικούς πάντα  περιχαρής για λίγα  ευρώ της  ρουφιανιάς  συντελεστής της κοινωνίας ο χαφιές , στον δρόμο καταμεσής σηκώνει την σημαία  για να  προσκυνάτε εσείς ένα  σίχαμα   ολκής , μαλακωμπούκωμα  περιοπής

   Η Εγερσία το πήρε απόφαση να  φύγει  σε κάποιο  νησί. Οι θνητοί όπως είχε παρατηρήσει   την  καλοκαιρινή περίοδο κατέφευγαν σε παραθαλάσσιες περιοχές  για να   δροσιστούν και να    διασκεδάσουν    Με το πλοίο  της γραμμής λοιπόν έφτασε  ένα  πανέμορφο κυκλαδίτικο νησί. Πίστευε  πως στις διακοπές τους οι θνητοί θα  είχαν λιγότερο άγχος και  θα  αφήναν περισσότερο  ελεύθερο τον εαυτό τους  μιας και  βρισκόταν μακριά  απ  τα κέντρα  δημιουργίας  καταναγκασμού  που ήταν οι  πόλεις    Επισκέφθηκε αρχικά μια  παραλία  γυμνιστών. Άπλωσε την πετσέτα της και έκατσε  να κάνει ηλιοθεραπεία.  Παρατηρούσε  τις παρέες ανδρών και γυναικών που ήταν   τριγύρω της και  την έπιασε πανικός Αντί να  χαλαρώνουν οι άνθρωποι   προτιμούσαν να μαλώνουν ακόμη και για  "το βαθμό ...

Απ τον Όλυμπο ο Δίας παρακολουθούσε για ακόμη μια μέρα τις  ζωές των ανθρώπων. Τους έβλεπε να τρέχουν πάνω κάτω μέσα στις πόλεις σαν παλαβοί Τρέχαν να προλάβουν να πάνε τα παιδιά στο σχολείο Τρέχαν να προλάβουν να πάνε στην δουλειά Τρέχαν να προλάβουν το λεωφορείο Τρέχαν στο σχόλασμα  τους να προλάβουν να πάνε  σπίτι Τρέχαν,  τρ΄λεχαν , τρέχαν -Τι πήγε στραβά  με δαύτους; ρώτησε τους  υπόλοιπους θεούς; Η  Αφροδίτη  έβαφε  τα νύχια  της και  έβγαλε  ένα επιφώνημα απαξίωσης -Μμμμ άντε μωρέ με τους ξενέρωτους Η  Αθηνά  πήρε τον λόγο, έσιαξε λίγο την φωνή της ξεροβήχωντας πριν μιλήσει -Η αλήθεια είναι πως αυτό που λέμε ανθρωπότητα έχει πάρει μια πολύ  στραβή διαδρομή. Καταστρέφουν  τους τόπους  τους,   εξαφανίζουν τα  ζώα,δεν μιλιούνται μεταξύ  τους αν δεν  έχουν κάποιο  συμφέρον -Τι  είναι "συμφέρον" , ρώτησε ο Ήφαιστος που με κάτι σίδερα και σφυριά στα χέρια  κάτι μ...

  Εκείνα  τα  χρόνια   η ζωή στην παραγκούπολη δεν άφηνε περιθώρια  για  ένα  καλύτερο "αύριο" Ο κόσμος προσπαθούσε όπως - όπως να τα βγάλει πέρα και να επιβιώσει ακόμη μία μέρα Η Σουζάνα όμως ένιωθε να πνίγεται σε  αυτή την κατάσταση γάμος, στεφάνι, παιδιά, υποχρεώσεις και ανέχεια Πόσο πια; αναρωτήθηκε μια μέρα Ήταν η μέρα που αποφάσισε να βγει έξω  στην γειτονιά της και να ζήσει όσο και όπως μπορούσε  Ήταν  τότε που βάδισε στον χωματόδρομο και η  γειτονιά άρχισε να την κουτσομπολεύει... Δεν  την ένοιαζε τι θα λεγαν και τι θα νόμιζαν για κείνην οι άλλοι, η μικρή  κοινωνία μαζί με την οποία   ήταν αναγκασμένη να ζήσει για πάντα Την ένοιαζε να νιώσει  για λίγο ελεύθερη... να ανασάνει το μυαλό και το σώμα της Και  σίγουρα  γοητεύτηκε όταν περνούσε μπροστά απ τους εργάτες στον χώρο εργασίας τους και αυτοί   εκδηλώναν  τον θαυμασμό τους  με σφυρίγματα και  κολακευτικά...

  Διαβάζω  τις τελευταίες μέρες πως κάποιος άγνωστος σε μένα καλλιτέχνης , ονόματι Δρογώσης έκανε κάποιες  δηλώσεις  που  προκάλεσαν αντιδράσεις Οι δηλώσεις αυτές  λειτούργησαν συνεπικουρικά στις εξαγγελίες της κυβέρνησης  να δημιουργήσει  πολίτες  2 κατηγοριών αναφορικά με τους εμβολιασμούς αλλά και με τις  δηλώσεις και την απόφαση του Πάνου Κιάμου και του κέντρου που εμφανίζεται  να αποκλείσει μη- εμβολιασμένους πολίτες  Αν τοι πιάσουμε απ την αρχή  , υπάρχει μια αρχή που ισχύει παγκοσμίως για όλες τις χώρες και  διασφαλίζει το δικαίωμα  του κάθε  πολίτη που πατάει το πόδι του  σε αυτό τον πλανήτη να αποφασίζει ο ίδιος  για το εάν επιθυμεί ή όχι να λάβει  οποιοδήποτε εμβόλιο Αυτή η  αρχή   υπάρχει  διότι  το τελευταίο καθεστώς που εξανάγκαζε  δια της  βίας  σε πειράματα μέσω εμβολίων τους πολίτες του  ήταν το Ναζιστικό   στην Γερμαν...

    Jerry Goodside Δεύτερο βιβλίο 1 Οι   περίπολοι   των αντρών ασφαλείας   των εισβολέων είχαν πυκνώσει μαζί με τα μπλόκα   που στήναν στην πόλη του Μπριχτονσάηρ αλλά και στην υπόλοιπη   επικράτεια   του νησιού Έλεγχοι στοιχείων, ειρωνείες στην καλύτερη ή δημόσιοι εξευτελισμοί   και    συλλήψεις στην   χειρότερη ήταν στην ημερήσια   διάταξη καθημερινά Ο   Τζέρυ   Γκούντσάηντ μαζί    με τον   Πωλ , την Σούζαν   , τον Τζίμ και τον Φιλ   παρατηρούσαν   τις κινήσεις   τους   και   μελετούσαν τα αδύνατα σημεία   τους Αυτό   που τους   απασχολούσε ήταν μεν πως θα   χτυπήσουν τους εισβολείς χωρίς να έχουν απώλειες αλλά και πως θα    μαζικοποιήσουν την αντιστασιακή τους ομάδα -Ήρθα σε   επαφή με τρία δικά μου παιδιά, τους είπε ο Πωλ   εκείνο το πρωινό καθώς πίνανε καφέ στο μπαρ του Πωλ -Σίγουρα μπορούμε να τους εμ...