Σαν την Κούβα του Μπατίστα

 

 Ο ένας παίρνει δάνειο, το οποίο  δικαιούνται  με ευνοϊκό νόμο  προς αυτούς μόνο οι βουλευτές, σε μια περίοδο που  οι πολίτες στενάζουν απ την οικονομική δυσπραγία.
   Ο άλλος καταδικάζεται  για  παιδεραστία (με μια αστεία και με ανασταλτικό  χαρακτήρα  ποινή και  πολύ μικρό  χρηματικό  πρόστιμο τα οποία  θα εκπέσουν και άλλο στο εφετείο)
    Προέρχονται από διαφορετικά  κόμματα και σαφώς μιλάμε  στην  δεύτερη  περίπτωση για  ένα  ποινικό αδίκημα  ενώ στην πρώτη περίπτωση  για ένα  ηθικής φύσεως ατόπημα
    Ο κοινός παρονομαστής  είναι  ένας. Χαίρουν πλήρους  καλύψεως  και υποστηρίξεως απ τα κόμματα τους και τους  ψηφοφόρους  αυτών, γεγονός που καταδεικνύει την  κοινωνική  χρεωκοπία  (πλην της οικονομικής - πολιτικής) στην χώρα. Μια χρεωκοπία που μόνο με αυτήν της Κούβας του Μπατίστα  μπορεί να συγκριθεί
  υγ-στην περίπτωση Γεωργιάδη το εκπληκτικό είναι πως χαίρει  "καλύψεως"  απ το σύνολο της αντιπολίτευσης 
υγ2-Οι Μαύρη Μαγιονέζα κάποτε τραγουδούσαν "δεν είναι  η Ελλάδα , η χώρα του φασίστα". Θα μπορούσε άραγε κανείς να πει πει με την ίδια σιγουριά πως  δεν είναι η  χώρα του Μπατίστα;