Σομαλία 2014
Τουρκική βάση
Το ελικόπτερο προσγείωσε στην βάση τον Αχμέντ Γιουσούφ.
Ο Συνταγματάρχης Αχμεντόγλου τον υποδέχθηκε και αμέσως κατευθύνθηκαν στο γραφείο του
Ο Άρατος μαζί με τον Νίκο παρακολουθούσαν από μακριά με κιάλια αυτή την συνάντηση
Ο Γιουσούφ ήταν ένας πρώην στρατιωτικός του Συριακού στρατού του Άσαντ πριν αποσκιρτήσει και μετατραπεί σε έναν ακόμη τουρκόφιλο πολέμαρχο που δρούσε στον εμφύλιο της Συρίας
Ο Άρατος κοίταξε τον Νίκο που περίμενε απ τα ακουστικά του το σήμα
-Στείλανε σήμα απ τα κεντρικά;
-Όχι ακόμη
-Να πάρει. Πάλι καθυστερούνε
Εκείνη την στιγμή κάτι ακούστηκε απ τα ακουστικά. Ο Νίκος κοίταξε τον Άρατο
-3 3 1, ψέλλισε ο Νίκος
Ο Άρατος κατάλαβε αμέσως. Αυτός ήταν ο κωδικός που έδινε το πράσινο φως για την εκτέλεση του Γιουσούφ
Οι πληροφορίες που είχε η υπηρεσία τους ήταν πως ο Γιουσούφ μετέβη στην Σομαλία για να προσθέσει περισσότερους μισθοφόρους στην ομάδα του ώστε να δημιουργήσει ένα δίκτυο που θα δραστηριοποιούνταν εκτός Συρίας
Η υπηρεσία πίστευε πως οι Τούρκοι θα ανάθεταν στον Γιουσούφ μια και μόνη αποστολή. Να δημιουργήσει προβλήματα στο ελληνικό κράτος
Ο Άρατος έβγαλε την καραμπίνα του και απ το σκόπευτρο της προσπάθησε να σημαδεύσει τον Γιουσούφ μέσα στο γραφείο του Αχμέντογλου
-Πιστεύεις κάνουμε το σωστό; ρώτησε τον Νίκο καθώς σημάδευε
-Εντολές της πατρίδας εκτελούμε
-Δεν νομίζω στα 200 χρόνια που υπάρχει η..."πατρίδα" να χουν δώσει σε άλλον τέτοια εντολή
-Δεν νομίζεις αλλά δεν γνωρίζεις . Αν είχε συμβεί ποτέ δεν θα το μαθαίναμε
Ο Άρατος γέλασε.
-Οκ Νίκο ας τελειώνουμε να γυρίσουμε στο σκάφος
-Ας κάνουμε γρήγορα γιατί ο Μανώλης ανυπομονεί να φύγουμε.
-Ξέρω, ξέρω, την Κυριακή παντρεύεται, απάντησε ο Άρατος και γελάσανε
-Είμαστε αναλώσιμοι, σοβάρεψε ξαφνικά την κουβέντα ο Νίκος
-Για αυτό μας πληρώνουν καλά, απάντησε αδιάφορα ο Άρατος
-Υποκρισία..., ζούμε ΄σε ένα κόσμο υποκριτών
-Τι έπαθες τώρα;
-Είναι κάποια πράγματα που τα σκέφτομαι καιρό. Αξίζει όλο αυτό που κάνουμε;
-Και τι προτείνεις;
-Ο κόσμος μας θα γινόταν πολύ καλύτερος αν κρεμούσαμε τα αφεντικά και τους συναδέλφους μας ανάποδα
Ο Άρατος γέλασε
-Τα ίδια σκατά μ αυτούς είμαστε και μείς Νίκο
-Ε τότε στο τέλος ας κρεμαστούμε και μεις ανάποδα
Καθώς "κλέιδωνε" στο σκόπευτρο του το κεφάλι του Σύριου έφερε το δάχτυλο στην σκανδάλη
Πριν την πατήσει είδε μια λάμψη και σε δευτερόλεπτα μια έκρηξη στα 30 μετρά από το σημείο που βρισκόντουσαν πάνω στον αμμόλοφο συντάραξε την περιοχή
Ο Άρατος γύρισε το όπλο του και σάρωσε το στρατόπεδο. Διαπίστωσε πως γνωρίζαν την θέση τους και βάλαν εναντίων τους με ρουκέτες
-Μας κατάλαβαν, γύρισε και είπε στον Νίκο
-Φεύγουμε, απάντησε ο Νίκος και ξεκίνησαν να τρέχουν προς την μεριά που ήταν η θάλασσα
Πίσω τους ακολούθησαν άλλες δυο εκρήξεις από ρουκέτες και αμέσως μετά διαπίστωσαν πως τους κατεδίωκε ένα ελικόπτερο πάνω απ το οποίο έβαλε εναντίων τους ένας πολυβολητής
Το σκάφος με τον συνεργάτη τους απείχε μερικά μέτρα ακόμη
Τα διένυσαν με την ψυχή στο στόμα. Μπήκαν εντός του με τον Νίκο να φωνάζει
-Μανώλη προδοθήκαμε ξεκίνα
Εκείνη την στιγμή αντίκρισαν κάτι που τους έκανε να παγώσουν
Ο Μανώλης καθόταν στην θέση του κατακόκκινος απ το αίμα. Ένα μαχαίρι ήταν καρφωμένο στην καρδιά του
-Τι στο..., πήγε να βλαστημήσει ο Νίκος όταν μέσα απ το σκάφος εμφανίστηκε ο Αλί Νταράτ, συνάδελφος τους στις τουρκικές υπηρεσίες ακολουθούμενος από 5 ενόπλους
Τους χαμογέλασε
-Ο καημένος ο Μανώλης αντιστάθηκε και το πλήρωσε. Μην κάνετε το ίδιο λάθος..., τους είπε
Ο Νίκος πήρε φόρα και πήδηξε στην θάλασσα...ποτέ δεν τον βρήκαν....
Ο Χάτζι με τον Ντράγκαν μπήκαν στο γραφείο του Άρατου
σχεδόν φουριόζοι
-Τι συμβαίνει; τους ρώτησε
-Έχουμε για τρίτη φορά αυτή την εβδομάδα ένα ...πως να το πω; δίστασε για λίγο ο Χάτζι, ας το πω "περιστατικό"
-Τι περιστατικό; ρώτησε ο Άρατος
-Βρέθηκαν 3 άτομα, 2 έλληνες και ένας τούρκος σε διαφορετικά σημεία διαφορετικές μέρες καρφωμένοι σε έναν τοίχο να κρέμονται ανάποδα...νεκροί....
Στον Άρατο χτυπήσαν "καμπανακια". Η σκέψη του ακαριαία ταξίδεψε στο παρελθόν...
-Έλεξες το παρελθόν των θυμάτων;
-Άρα μας ενδιαφέρει η υπόθεση; ρώτησε ο Χάτζι
-Τι μπορεί να μας ενδιαφέρει σε όλο αυτό; ρώτησε ο Ντράγκαν, όλοι τους μέναν σε ακριβές βίλλες. Κάποιος σκοτώνει πλούσιους ε και;
-Έχει ενδιαφέρον να βρούμε τον δράστη, απάντησε ανέκφραστα ο Άρατος και μετά έστρεψε το βλέμμα του στο παράθυρο
-Θα σου έχω τα στοιχεία τους σε μερικές ώρες, είπε ο Χάτζι και τράβηξε τον Ντράγκαν να βγουν απ το γραφείο
Ο Οδυσσέας με τον Ιβάν σταματήσαν έξω από ένα σαντουιτσάδικο
-Πείνασα Ιβάν
Βγήκαν απ την Τεσταρόσα και μπήκαν σ το μαγαζί
-Τι κάνεις Ρόζα ; φώναξε ο Οδυσσέας στην κοπέλα στο ταμείο
Η Ρόζα δεν μίλησε.
-Τι έχεις φιλενάδα; την ρώτησε τώρα , σου συμβαίνει κάτι;
-Η μαμά μου, είπε η κοπέλα ,δουλεύει....δούλευε σε αυτόν τον κύριο
-Σε ποιόν;
-Τον Οσμάν...είναι ...ήταν τούρκος επιχειρηματίας και είχε δουλειές και στην Ελλάδα και του φρόντιζε το σπίτι
Ο Οδυσσέας κοίταξε τον Ιβάν
-Και τι έγινε; ρώτησε ο Ρώσος
Η Ρόζα έβαλε τα κλάμματα
Ο Ιβάν την αγκάλιασε και οι τρεις τους βγήκαν έξω απ την πίσω πόρτα
-Πήγε χτες να πιάσει δουλειά και αντίκρισε αυτό, είπε η κοπέλα και έδειξε μια φωτογραφία από ειδησεογραφικό site στο κινητό της.
Ο Ιβάν και ο Οδυσσέας είδαν τον τούρκο επιχειρηματία να είναι καρφωμένος στον τοίχο ανάποδα
-ήταν νεκρός όταν έφτασε εκεί. Από κείνη την ώρα είναι με χάπια και ηρεμιστικά σπίτι και κλαίει συνέχεια, είπε η κοπέλα, τι θα κάνω; θα τρελαθεί
-Την άφησες μόνη πριν έρθεις στην δουλειά; ρώτησε ο Οδυσσέας
-Όχι , είναι ο αδερφός μου μαζί της
-Λογικά θα της πήραν κατάθεση οι μπάτσοι σωστά; ρώτησε ο Ιβάν και η Ρόζα κούνησε καταφατικά το κεφάλι, της πρότειναν να της παράσχουν ψυχολογική υποστήριξη;
-Όχι,σιγά μην νοιαστούν
-Η γυναίκα χρειάζεται υποστήριξη, μονολόγησε ο Οδυσσέας
-Πρέπει να την πάμε στο "εργοστάσιο" συμπλήρωσε ο Ιβάν
Η Ρόζα τους κοίταξε με κλάμματα στα μάτια
Εκείνη την ώρα άνοιξε η πόρτα απ το μαγαζί και έβγαλε έξω το κεφάλι του ο Δημήτρης ο ψητάς
-Ρόζα μου; εδώ είσαι; μπορείς να ρθεις μέσα ; πλάκωσε πελατεία...κλαις; τι συμβαίνει;
Ο Οδυσσέας πλησίασε τον Δημήτρη
-Μπορεί να την καλύψει κάποιος για λίγο αδερφέ;
Ο Δημήτρης έμεινε για λίγο σκεφτικός πριν απαντήσει
-Θα την καλύψω εγώ, οι δυο μας είμαστε στο μαγαζί. Αλλά σε λίγο θα πλακώσει κόσμος
-Καλύτερα να φωνάξεις να την αντικαταστήσει κάποιος άλλος. Ας πάρει ρεπό σήμερα
-Τι συνέβη;
-Οικογενειακά θέματα.
-Οκ, Οδυσσέα, θα πάρω την άλλη κοπέλα να έρθει
-Ευχαριστώ αδερφέ, του πε ο Οδυσσέας χτυπώντας τον φιλικά στην πλάτη
Με το αυτοκίνητο κατευθύνοταν προς το σπίτι της Ρόζας στην περιοχή Μπότσαρη.
Ο Ιβάν απ το κινητό κάλεσε την Λέιλα
-Μπορείτε να έρθετε; Πρέπει να μεταφέρουμε την γυναίκα στο "εργοστάσιο" να την παρακολουθήσει για λίγο καιρό η Βανέσα
Η Λέιλα με την Μπέσα πίναν καφέ σε ένα μαγαζί απέναντι απ τον λευκό πύργο
-Ναι , Ιβάν , ξεκινάμε αμέσως
-ΟΚ, θα τα πούμε στο σπίτι της Ρόζας
Το σπίτι ήταν ΄ένα υπόγειο διαμέρισμα σε μια ακόμη άθλια και παρατημένη πολυκατοικία της Θεσσαλονίκης
Η μητέρα της Ρόζας γνώριζε τον Ιβάν
Μιλήσαν λίγο στα ρώσικα όπου την έπεισε πως όλα θα πάνε καλά
Μετά αγκαλιάστηκαν και βγήκαν έξω για να μεταβούνόλοι στο "εργοστάσιο"
Εκεί τους υποδέχτηκε μια ψηλή ξανθιά γυναίκα, η Βανέσα που λειτουργούσε ή προσπαθούσε να λειτουργήσει με τις όποιες δυσκολίες αντιμετώπιζε μια ψυχολογική πτέρυγα για φτωχούς
Ο Ιβάν με τον Οδυσσέα ανέβηκαν στο γραφείο του Άρατου
Περιγράψανε όσα προηγήθηκαν με την μητέρα της Ρόζα
Εκείνη την ώρα μπήκε στο γραφείο ο Χάτζι κρατώντας ένα εκτυπωμένο χαρτί στο χέρι
-Δεν υπάρχουν πουθενά τα θύματα. Σαν να μην έχουν παρελθόν , φώναξε
Ο Άρατος τον κοίταξε αμίλητος
-Μόνο ο τούρκος εμφανίζεται ως επιχειρηματίας που δραστηριοποιήτε στον τουριστικό τομέα και στην χώρα μας, συμπλήρωσε ο Χάτζι, όμως σκαλίζοντας το λίγο παραπάνω και χακάρωντας σχεδόν τα πάντα βρήκα κάτι λίγα πράματα
-Οι έλληνες δουλεύαν για υπηρεσίες;
-Α π τα λίγα που βρήκα μέσω παλιών προ 15ετίας λογαριασμών πληρωμών τους θα έλεγα ναι
Ο Άρατος γύρισε ξανά και κοίταξε προς το παράθυρο
-Τα ονόματα τους είναι Ευθυμίου και Σπανούλης;
Ο Χάτζι έμεινε με ανοικτό το στόμα
-Αφού γνωρίζεις περισσότερα για αυτούς γιατί με έβαλες να σκαλίζω το παρελθόν τους δυο ώρες;
-Γιατί ήθελα να σιγουρευτώ
-Τι παίζει εδώ; ρώτησε ο Οδυσσέας, και εμείς που εμπλεκόμαστε σε όλο αυτό;
-Πουθενά, απάντησε ο Άρατος, οι Αποκλεισμένοι θα μείνουν έξω απ αυτό
-Δεν με πείθεις πως..., πήγε να πει ο Ιβάν αλλά ο Άρατος γύρισε και τον κοίταξε με παγωμένο βλέμμα
-Οι Αποκλεισμένοι δεν έχουν κανέναν λόγο να εμπλακούν σε αυτή την ιστορία
Ο Ιβάν με τον Οδυσσέα και τον Χάτζι βγήκαν έξω απ το γραφείο
Στον διάδρομο έπεσε πάνω τους ο Ντράγκαν
-Τι έγινε; τους ρώτησε
-Δεν ξέρουμε , κανείς δεν κατάλαβε, απάντησε ο Χάτζι
Ο Άρατος κατέβηκε στην αυλή. Περπάτησε ως το ακριβό γρήγορο σουηδικό μαύρο αυτοκίνητο του
Μπήκε μέσα και έβαλε μπροστά την μηχανή
Πέρασε απ την Μπέσα και την Λέιλα που καθόταν με την Ρόζα χωρίς καν να τις χαιρετήσει
Βγήκε απ την πύλη του εργοστασίου και απ το βουνότ ης Ευκαρπίας κατέβαινε προς την οδό Λαγκαδά
Ο Οδυσσέας βγηκε να ανάψει τσιγάρο και είδε την Μπέσα να τον πλησιάζει
-Ο Άρατος βγήκε με το αυτοκίνητο του έξω
-Μόνος;
Η Αλβανίδα κούνησε το κεφάλι
-Είναι πολύ επικίνδυνο για αυτόν. Τον καταζητούν ακόμη σαν δραπέτη φυλακών
Οι δυο τους κοιτάχτηκαν και το αίμα τους πάγωσε
Το αυτοκίνητο του Άρατου κατέβαινε το βουνό και αφού διέσχιζε την Σταυρούπολη έβγαινε στην οδό Λαγκαδά με κατεύθυνση το κέντρο της πόλης
Άναψε τσιγάρο καθώς οδηγούσε και η σκέψη του ταξίδεψε πίσω στο παρελθόν σε μια άλλη ζωή
Είδε τον εαυτό του νεότερο να τον σέρνουν στρατιώτες σε ένα ανακριτικό γραφείο σε μια μυστική βάση στην Αφρική
Να τον βασανίζουν χωρίς να ζητάνε κάποια ομολογία...μόνο την τιμωρία του
Κάποια στιγμή σχεδόν μισοπεθαμένος διαπίστωσε πως είχε μεταφερθεί στην απομόνωση κάποιάς τούρκικης φυλακής στην μέση του πουθενά
Όταν προαυλίστηκε για πρώτη φορά μετά από καιρό , καθώς περπατούσε κουτσαίνοντας αντιλήφθηκε δυο γομάρια να κατευθύνονται απειλητικά προς το μέρος του
Μετά είδε έναν "αρχηγό" των φυλακισμένων να τους κάνει νόημα να σταματήσουν
Ο "αρχηγός" , κάποιος νονός που κάπου δεν τα βρήκε με το καθεστώς τον πλησίασε και του ψιθίρισε
-Θα σε έκανα σκλάβο εδώ μέσα. Σέβομαι όμως το γεγονός πως είσαι ήδη νεκρός
-Έχει βγει συμβόλαιο στο όνομα μου; τον ρώτησε
Ο νονός γέλασε
-Ναι βγήκε , απ αυτά που δεν σβήνουν
-Από πόσο ψηλά έρχετε;
-Απ το κράτος
-Πόσος καιρός μου μένει;
-Απορώ γιατί στέκεσαι ακόμη στα πόδια σου. δεν ξέρω γιατί το καθυστερούν
-Σε σας το αναθέσαν;
-Όχι. Θα το κάνουν οι ίδιοι. Κοστούμια θα σε βγάλουν απ την μέση
-Ας είναι
Δεν τον έΝοιαζε για την ζωή του
Ανυπομονούσε να έρθει το τέλος
Άλλωστε η σκέψη γύριζε ξανά και ξανά στην επιχείρηση στην Σομαλία
Ο Μανώλης θα παντρευόταν σε λίγο καιρό...ο Νίκος , ο καλύτερος του φίλος ...γιατί πριν το τέλος είχε εμφανίσει κρίση συνείδησής; τι είχε καταλάβει; διαίσθηση;
Το αμάξι του τώρα διέσχιζε το κέντρο της πόλης και έβγαινε στην παραλιακή
Ένα βράδυ στο κελί του εμφανίστηκε ξανά ο Νόνος πριν κλείσουν οι μπάρες
-2 24ώρα μείνανε, του είπε και έφυγε
Το ίδιο βράδυ τον σύραν οι δεσμοφύλακες σε ένα σκοτεινό υπόγειο
Τον δείρανε και μόλις σωριάστηκε στο βρώμικο πάτωμα απ την πόρτα εμφανίστηκε μια σκιά που του μίλησε στα ελληνικά
-Που κρύβεται ο φίλος σου;
-Τον σκοτώσατε, το ξέχασες;
Η σκιά γέλασε πριν συνεχίσει
-Τέλειωσες
-Δεν ξέρεις πόσο το θέλω
-Κρίμα. Εξαιτίας σας καταφέραμε να αναθερμάνουμε τις σχέσεις μας με τους τούρκους συναδέλφους μας
-Βγάλατε χρήμα;
-Στήσαμε καριέρες και θα γίνουν ακόμη περισσότερα στο μέλλον
-Ποιος είσαι; δεν σε ξέρω. γιατί δεν στέλνουν κάποιον γνωστό; να δω ποιος μας πρόδωσε; τι φοβάστε;
-Δώσε μας τους φακέλους που συγκέντρωνες τόσα χρόνια στην υπηρεσία
Ο Άρατος γέλασε με δυσκολία αφού πονούσε απ το ξύλο
-Οι φάκελοι θα ναι το τίμημα για την επιτυχία σας
-Αν αγαπάς την πατρίδα και δεν θες να της κάνεις κακό δώσε μας τους φακέλους
-Απ τη μια η καριέρα σας απ την άλλη η πατρίδα; δεν πάει έτσι
Η σκιά έκανε μεταβολή να φύγει
-Μπορώ να φροντίσω να μην πεθάνεις...ο θάνοατος στην κατάσταση σου θα ήταν μια λύτρωση. όσο δεν έχω όμως τους φακέλους στα χέρια μου θα παρακαλάς να ήσουν νεκρός, είπε και έφυγε...
Το επόμενο πρωί στον προαυλισμό ο νονός του στειλε ένα τσιράκι του να του ψιθυρίσει καθώς διασταυρωνόντανε οι δρόμοι τους
-Ο θείος λέει "πήρες επ αόριστο παράταση", αλλά πλέον είσαι μόνος σου
Το αμάξι του τώρα έβγαινε απ την παραλιακή και ανηφόριζε προς την Πυλαία
ο τόπος είχε αλλάξει πολύ
Εκεί που υπήρχαν αγρότοποι τώρα είχαν "ξεφυτρώσει" μεζονέτες.
Δυσκολεύτηκε να βρει το ρέμα
Ευτυχώς στην περιοχή εκεί δεν είχαν κτιστεί ακόμα
Σταμάτησε το αμάξι του και κατέβηκε στο ρέμα . έσκυψε και με το χέρι του έριξε λίγο νερό στο πρόσωπο του
-Σε περιμένω δυο βδομάδες κάθε μέρα αυτή την ώρα....άργησες; ακούστηκε μια φωνή και είδε μέσα απ τις φυλλωσιές να εμφανίζεται ο Νίκος
Το βλέμμα του σάστισε
Μετά πλησιάσαν ο ένας τον άλλον και αγκαλιαστήκανε
Λίγο αργότερα ο Άρατος τον ρώτησε
-Τι προσπαθείς να πετύχεις Νίκος
-Τα πάντα...ίσως
-Όλα τελειώσαν , εκείνη την μέρα
-Όλα συνεχίζονται , απάντησε ο Νίκος, τρανταχτό παράδειγμα , εσύ...
Ο Άρατος χαμογέλασε έχοντας γυρισμένη την πλάτη του
-Θες να ξαναγυρίσεις σε αυτούς; Για αυτό καθαρίζεις τα σκουπίδια;
-Ήθελα να φύγω απ αυτούς από τότε , μας πρόλαβαν όμως. Μετά τον γάμο του Μανώλη θα εξαφανιζόμουν
-Κυνηγημένος;
-Γιατί όχι; Είχα όλα όσα ζητούσα.
-Είχες λεφτά, όμως πάντα ζητούσες έναν αληθινό έρωτα. αυτό δεν το είχες
-Το είχα
Ο Άρατος γύρισε και τον κοίταξε
-Ναι Άρατο
-Και πως δεν το ήξερα;
-Θεώρησα να σε προστατεύσω επιλέγοντας να μη στο αποκαλύψω. Ο Μανώλης όμως γνώριζε. Τον θυμάσαι καθόλου;
-Κάθε μέρα
-Δεν μπορούσε να του κρυφτεί κανείς μας. Όμως ήταν πάντα εχέμυθος...ο λάθος άνθρωπος στην λάθος δουλειά
-Κατάφερες όμως αυτό που ήθελες. Εξαφανίστηκες. Γιατί επέστρεψες;
-Γιατί την κρατάνε
-Αυτήν που...
-Την γυναίκα μου. παντρευτήκαμε 1,5 χρόνο μετά την επιχείρηση στην Σομαλία
Ο Άρατος άναψε τσιγάρο
-Στην Μογγολία. Εκεί καταφύγαμε. δύσκολα να σε ψάξουν εκεί
-Και τι συνέβη;
-Δεν σταμάτησαν ποτέ να μας ψάχνουν
-Να σε ψάχνουν. Την γυναίκα λίγο δύσκολο να την γνώριζαν
-Την γνώριζαν.
-Πως;
-Η Χούλια ήταν και αυτή δικιά τους
Ο Άρατος έμεινε ανέκφραστος
-Ήταν απ το συνάφι μας. Την γνώρισα όταν είχαμε μεταβεί στην Ινδονησία μετά το τσουνάμι. Για τον ίδιο λόγο για λογαριασμό της Τουρκίας είχε κάνει και αυτή
-Την γνώριζες τόσο καιρό;
Ο Νίκος χαμογέλασε
-Μόνο ο Μανώλης το χε καταλάβει
-Και τώρα ; που πάμε τώρα Νίκο;
-Εσύ Άρατο κατάφερες και γλίτωσες. Ο "νεκρός" σε αποκαλούσαν στις τούρκικες και κατόπιν στις ελληνικές φυλακές
Μπόρεσες και τους έβγαλες λάθος για ακόμη μια φορά
Στις υπηρεσίες όλου του κόσμου σε θεωρούν μοναδικότητα
Έφτιαξες ένα υπέροχο δίκτυο , με υπέροχους και ικανούς ανθρώπους και το καλύτερο
Κανείς δεν γνωρίζει πως βρίσκεσαι εσύ πίσω απ τους Αποκλεισμένους
-Έχω αφήσει πίσω τις παλιές ιστορίες Νίκο
-Έτσι πίστευα και γω , όμως αυτές δεν σ αφήνουν ποτέ . Κάποια στιγμή έρχονται να σε συναντήσουν
-Γύρισες για να σε βοηθήσω;
-Πρέπει να την βγάλω έξω Άρατο
-Πλέον με τις 5 μελης εθνικές κυβερνήσεις και την 5μελη κεντρική πανευρωπαϊκή κυβέρνηση επιχειρηματιών έχουν δυναμώσει πολύ.
Δεν θα μπορέσεις να...
-Το παιδί της την ψάχνει που να πάρει, φώναξε ο Νίκος δακρύζοντας
Ο Άρατος τον κοίταξε στα μάτια
-'Εχουμε ένα αγοράκι 10 ετών
-Λυπάμαι , δεν μπορεί να γίνει κάτι και το ξες και συ πως το παιδάκι δεν έχει μέλλον
-Αποσκίρτησες. παράτησες την πατρίδα για το όνειρο σου. Πιστεύεις πως υπάρχει πιθανότητα να γίνει επανάσταση αλλά δεν πιστεύεις πως μπορούμε να σώσουμε την Χούλια;
-Η μόνη πιθανή εκδοχή θα ταν η ανταλλαγή. να την ανταλλάξεις με κάτι που χρειάζονται
Ζούμε στα χρόνια που τα χουν όλα όμως
-Χρειάζονται ακόμη τους φακέλους σου
-Ακόμη και αν γίνει μια τέτοιου είδους ανταλλαγή , μετά θα συνεχίσουν να σας κυνηγάνε αφού πάρουν αυτό που θέλουν
-Θα το ρισκάρω
-Και μου ζητάς να παραδώσω τους φακέλους;
-Σου ζητάω να βοηθήσεις την μάνα του παιδιού μου
Ο Άρατος έμεινε μερικές στιγμές σκεφτικός πριν τελικά πει
-Θα ναι δύσκολο όμως
Ο Νίκος χαμογέλασε με συγκεκριμένη ανακούφιση και απάντησε
-Αυτό το χεις ξαναπεί...θυμάσαι...στο Ναγκόρνο Καραμπάχ
Ο Άρατος έσκυψε και κοίταξε τα κλαράκια απ τα δέντρα στο έδαφος χαμογελώντας
-Βοηθήσαμε τότε μέσα στην κόλαση του πολέμου να αποδράσει μια γυναίκα...
-Αρμένισα παντρεμένη με Αζέρο...οι άνθρωποι είχαν βρεθεί μέσα στην κόλαση της απόλυτης παράνοιας
-Άλλη αποστολή είχαμε τότε αλλά την παρακάμψαμε για να βοηθήσουμε τον άντρα της που σχεδόν έκλαιγε από απόγνωση.
-Πετύχαμε τότε Άρατο ,μπορεί να πετύχει και τώρα
-Ήμασταν νέοι τότε...
Ελλάδα , μυστική τοποθεσία ....φυλακές του νέου καθεστώτος
Η Χούλια καθόταν στο πάτωμα του σκοτεινού κελιού της με την πλάτη ακουμπισμένη στον τοίχο
Στην κλειδαριά ακούστηκε ο ήχος απ τα κλειδιά και η πόρτα άνοιξε μια μια αχτίδα φωτός να μπαίνει στο κελί
Γύρισε και αντίκρισε την σιλουέτα ενός άντρα
-Εμφανίστηκε όπως το περιμέναμε ο άντρας σου. Προσπαθεί αν σε σώσει
-Αν εμφανίστηκε αυτός τότε καλύτερα να κρυφτείτε εσείς, απάντησε η Χούλια
Η σιλουέτα γέλασε
-Μεγάλη ιδέα έχεις για αυτόν.
-Πόσα θύματα θρηνείται;
-Δεν θρηνούμε. Θα πρεπε να γνώριζες καλά πως σε αυτή την δουλειά οι πάντες είναι αναλώσιμοι
-Πόσους είπαμε ότι σκότωσε;
-Μέχρι στιγμής 2. Περισσότερο για να μας στείλει ένα μήνυμα
-Καλά θα κάνετε να εξαφανιστείτε τότε
-Είναι μόνος του απέναντι σε ένα κράτος. Μετά την αλλαγή του καθεστώτος το κράτος πλέον είναι πανίσχυρο. Κράτος και εταιρείες ενωμένα σε μια δομή αποτελούν την ανίκητη μορφή εξουσίας
Ίσως αυτός φαντάζεται την παλιά ευάλωτη μορφή κρατών και ελπίζει πως θα σε βγάλει
-Θα πρεπε να γνωρίζεις , όποιος και αν είσαι, πως σε αυτή την δουλειά όλα είναι δυνατά και πως δεν υπάρχει αήτητη δομή
Η σιλουέτα αποφάσισε να κλείσει την κουβέντα λέγοντας
-Έχουμε στήσει μια πολύ καλή φάκα και περιμένουμε να πέσει εντός της. όταν συμβεί αυτό εσύ και αυτός θα αποτελείτε παρελθόν
Μετά η πόρτα έκλεισε και το σκοτάδι ξανακάλυψε το κελί της Χούλιας
Στο μυστικό αεροδρόμιο που χε στηθεί έξω απ την Θεσσαλονίκη προσγειώθηκε το τσάρτερ. Στρατιωτικοί του νέου καθεστώτος υποδέχθηκαν τους δυο λατινοαμερικάνους πρεζέμπορους
Κατευθύνθηκαν σε ένα απ τα υπόστεγα του όπου είχε στηθεί ένα τραπέζι με μερικές καρέκλες
-Μπορούμε να στέλνουμε αυτόν τον αριθμό , είπε ο νεότεςρος λατινοαμερικάνος σπρώχνοντας ένα χαρτάκι προς την μεριά των στρατιωτικών
-Μηνιαίως; ρώτησε ο επικεφαλής τους
-Κάθε εβδομάδα. Με την προϋπόθεση πως δεν καθυστερήσει ποτέ η πληρωμή
-Τα λεφτά δεν είναι πρόβλημα
Ο νεότερος λατινοαμερικάνος ψιθύρισε κάτι στα ισπανικά στο αυτί του μεγαλύτερου που παρέμενε αμίλητος. Μετά στράφηκε στους στρατιωτικούς
-Τότε κύριοι έχουμε συμφωνία
Δώσαν τα χέρια χαμογελώντας και ένας εξ αυτών γέμισε τα ποτήρια τους με σαμπάνια
Πριν τα χείλη τους αγγίξουν τα ποτήρια τους μια εκκωφαντική έκρηξη τίναξε το αεροπλάνο των λατινοαμερικάνων στον αέρα. Μετά ακούστηκε το κροτάλισμα ενός πολυβόλου και μερικές ακόμη εκρήξεις από χειρομβοβίδες που πέφταν αριστερά και δεξιά
Ο Νίκος προχωρούσε μέσα στο μυστικό αεροδρόμιο βγάζοντας απ την μέση τους φρουρούς του
Οι 3 στρατιωτικοί και ο νεαρός λατινοαμερικάνος βγάλαν τα πιστόλια τους και κατευθύνθηκαν προς το σημείο που ακουγόταν οι πυροβολισμοί
Το μόνο που αντίκρισαν ήταν πτώματα
Πριν αναρωτηθούν που πήγε ο εισβολέας εμφανίστηκε από πίσω τους ο Νίκος εκτελώντας τους όλους με το πιστόλι του όλους πλην ενός απ τους στρατιωτικούς
Αυτόν του έριξε στο πόδι. Μετά τον κλώτσησε και τον έριξε κάτω. Με το πόδι του κλώτσησε απ το χέρι του το πιστόλι που κρατούσε μακριά
Τον σημάδευσε στο κεφάλι και του πε
-Δώσε μου ένα νούμερο τηλέφωνου
-Δεν ξέρω για τι πράγμα μιλάς
Ο Νίκος του ΄ριξε άλλη μια σφαίρα στο άλλο πόδι
Ο στρατιωτικός ούρλιαξε
-Μπορώ να περιμένω για άλλες 12 ώρες αλλά ως τότε δεν θα χει μείνει τίποτα από σενα
-Δεν έχω αυτό που ζητάς, του πε ο στρατιωτικός
Ο Νίκος γέλασε
-Σκατά κράτος φτιάξατε και το παρουσιάζεται ως υπερ-κράτος. Αφού δεν έχεις αυτό που θέλω τότε θα σου δώσω εγώ κάτι, του πε και έβγαλε απ το σακάκι του ένα χαρτάκι με ένα νούμερο τηλεφώνου
Το πέταξε πάνω στην κοιλιά του τραυματισμένου στρατιωτικού
-Θα εμφανιστούν σε λίγο ένα κάρο αξιωματούχοι και υπηρεσίες εδώ να δουν τι συνέβη
Θα εμφανιστεί και "ένας"
-"Ένας";
-Όταν τον δεις θα καταλάβεις ποιον εννοώ. θα του δώσεις αυτό το νούμερο και θα του πεις να με πάρει
Κατάλαβες τι σου είπα;
-Από που θα καταλάβω πως είναι ο άνθρωπος που λες;
-Απ το βλέμμα του, είπε ο Νίκος και έκανε μεταβολή
Περπατώντας με αργό βήμα κατευθυνόταν στην έξοδο του αερδρομίου
Απ τα δεξιά του εμφανίστηκε ένας μισοτραυματισμένος φρουρός. Τον σημάδευσε με το τουφέκι του , όμως ο Νίκος στράφηκε προς το μέρος του και του κάρφωσε μια σφαίρα στο κεφάλι χωρίς να σταματήσει να βαδίζει με τον ίδιο αργό ρυθμό
Ο Χάτζι έτρεξε στο γραφείο του Άρατου
-Υπέκλεψα κάτι
Ο Άρατος τον κοίταξε αμίλητος
-Επιτέθηκαν κάποιοι σε ένα μυστικό αν κατάλαβα καλά αεροδρόμιο του καθεστώτος
-Καλά, είπε ο Άρατος και γύρισε προς το γραφείο του παριστάνοντάς πως διαβάζει κάτι φακέλους
Στο γραφείο μπήκε όλη η ομάδα με τον Οδυσσέα να ρωτάει
-Δεν θα πρεπε να γνωρίζουμε τι συμβαίνει; Δολοφονίες, εκρήξεις , επιθέσεις σε στρατιωτικά αεροδρόμια, εσύ να βγαίνεις μόνος απ το "εργοστάσιο" ενώ γνωρίζεις πόσο επικίνδυνο είναι...
Ο Άρατος δεν απάντησε
Ο Ιβάν πλησίασε στο γραφείο του βάζοντας τις παλάμες του πάνω του
-Πρέπει να μας μιλήσεις Άρατο. Μην ξεχνάς. Είμαστε ομάδα, στα εύκολα και στα δύσκολα
-Η κύρια ευθύνη μου είναι να προστατεύσω την ομάδα, το "εργοστάσιο" και όσα έχουμε χτίσει ως τα τώρα
-Δεν το πετυχαίνεις με το χεις μυστικά τότε, πετάχτηκε η Μπέσα
Ο Άρατος την αγριοκοίταξε και ο Ντράγκαν παρενέβη
-Έχει δίκιο η Μπέσα
-Είναι μια υποχρέωση απ το παρελθόν, μονολόγησε, από μια άλλη ζωή , σε έναν άλλον κόσμο.
Πιστέψτε δεν μπορείτε να βοηθήσετε
Κανείς σας. Δεν έχετε την εκπαίδευση ούτε τις γνώσεις για να το κάνετε. Οποιαδήποτε εμπλοκή σας απλά θα θέσει την ζωή σας σε κίνδυνο
Ο Ιβάν ξαναπήρε τον λόγο
-Απέδρασα από μια απ τις πιο αυστηρές ρώσικες φυλακές κάτω από μια βροχή από σφαίρες πηδώντας μέσα σε ένα απ τα πιο ορμητικά και παγωμένα ποτάμια στο βόρειο ημισφαίριο.
Μην μου λες λοιπόν για εκπαιδευμένους φονιάδες και άλλα κουραφέξαλα
-Παραπάνω από μια φορά με είχαν βάλει στο στόχαστρο τους επίλεκτες μονάδες Κροατών και Σέρβων παραστρατιωτικών , είπε ο Ντράγκαν
-Μια φορά πήγαινα παραγγελία να παραδώσω μια πίτσα στον Φοίνικα και βγήκε ένας με μαχαίρι να μου την κλέψει, πρόσθεσε και ο Οδυσσέας
Η Λέιλα τον πλησίασε και του άγγιξε τον ώμο
-Όταν με έβγαλες απ τις τούρκικες φυλακές μαχαιρωμένη μου χες πει κάτι. Θυμάσαι;
Πως θα σαι πάντα εδώ για μας
Τώρα είναι η στιγμή που πρέπει εμείς να σταθούμε εδώ για σένα
Ο Άρατος την κοίταξε . Μετά κάθισε στην καρέκλα του γραφείου του και μονολόγησε
-Επέστρεψε η κόλαση απ το παρελθόν . Αγριεμένη όσο ποτέ
Αφού τους διηγήθηκε όλη την ιστορία όλοι καθίσαν αμίλητοι
Πρώτος ρώτησε ο Χάτζι
-Και πως πιστεύεται πως θα βγάλετε την Χούλια απ την φυλακή;
-Δεν γνωρίζουμε που την κρατάνε. Και να το ξέραμε θα ταν δύσκολο να επιτεθούμε στην μυστική φυλακή τους . Μόνο ένας τρόπος υπάρχει, απάντησε ο Άρατος, να γίνει ανταλλαγή
-Να τους δώσει ο Νίκος τα αρχεία που κρατάς με αντάλλαγμα την Χούλια; ρώτησε η Λέιλα
-Και πως θα γίνει η ανταλλαγή; ρώτησε με την σειρά του ο θΈΜΗς
-Με τον παλιό γνωστό τρόπο. Σε γέφυρα που χωρίζει δυο χώρες στην μέση
-Τέτοια γέφυρα υπάρχει μόνο σε ένα σημείο, είπε ο Οδυσσέας, στην Φλώρινα
-Εκεί σκεφτόμαστε, είπε ο Άρατος
-Και θα πάρει την Χούλια και θα περάσει στην βόρειο Μακεδονία; πως είναι τόσο σίγουρος πως θα του επιτρέψουν οι Σκοπιανοί να μπει στην χώρα;
-Δεν θα του το επιτρέψουν. Θα τους συλλάβουν και θα τους εκδώσουν τους δικούς μας, απάντησε ο Άρατος
Μόνο μια λύση υπάρχει
-Να πέσουν στο νερό μόλις γίνει η ανταλλαγή, είπε ο Οδυσσέας
-Αλλά στο νερό εκείνη την ώρα να περνάει ο Θέμης με το υδροπλάνο, συμπλήρωσε ο Ιβάν
-Το οποίο υδροπλάνο πρέπει να χω καλά κρυμμένο απ το πρωί σε κάποιο σημείο του ποταμού, πρόσθεσε ο Θέμης , και θα πρέπει να το κυλήσω ως την γέφυρα με τις μηχανές σβηστές
-Μπορεί να συμβεί αυτό; τον ρώτησε ο Άρατος κοιτώντας τονσ τα μάτια
-Θέλω να δω τι άλλες μαλακίες θα κάνω στην ζωή μου..., είπε ο Θέμης και σηκώθηκε όρθιος,περπάτησε ως την πόρτα του γραφείου και την άνοιξε , μετά κοίταξε όλη την ομάδα και τους είπε, όταν τελειώσει αυτό θέλω μια βραδιά με λάηβ μπλούζ στο εργοστάσιο και πολύ αλκοόλ
Ούτε ντίσκο, ούτε μέταλ
Συνεννοηθήκαμε;
Όλοι χαμογέλασαν
Στο μυστικό αεροδρόμιο επικρατούσε πανικός
Αστυνομικοί, σήμανσή, στρατός , οι πάντες βρίσκοταν εκεί και εξέταζαν το πεδίο της μάχης που άφησε πίσω του ο Νίκος
Ενώ έδινε περιγραφή του δράστη ο τραυματισμένος στρατιωτικός σε έναν σκιτσογράφο της αστυνομίας εμφανίστηκε η σιλουέτα του άντρα που επισκέφτηκε την Χούλια στην φυλακή
Στάθηκε μπροστά απ τον σκιτσογράφο ο οποίος κατάλαβε πως έπρεπε να φύγει. σηκώθηκε απλώνοντας το χέρι του στον καμβά για να πάρει και το σκίτσο μαζί του. Το χέρι της σιλουέτας άγγιξε το δικό του σφιχτά
-Αυτό θα φανεί πιο χρήσιμο σε μένα απ ότι σε σένα, του είπε με ένα ύφος που δεν σήκωνε αντιρρήσεις
Μόλις έφυγε ο σκιτσογράφος η σιλουέτα έβγαλε το σκίτσο απ τον καμβά και κοίταξε την μορφή του Νίκου ανέκφραστος
Μετά κοίταξε τον τραυματία στρατιωτικό
Ο στρατιωτικός αντικρίζοντας το βλέμμα της σιλουέτας κατάλαβε πως ήταν ο άνθρωπος για τον οποίο του χε μιλήσει ο Νίκος
-Έχω αυτό εδώ για σένα, είπε και έβγαλε το χαρτάκι με το νούμερο του τηλεφώνου
Η σιλουέτα το πηρε απ τα χέρια του στρατιωτικού
-Τι σου είπε; τον ρώτησε
-Πίστευε πως θα χα το νούμερο σου
-Εντάξει
-Έχασα πολύ αίμα , θα με πάει κανείς νοσοκομείο
-Κατέστρεψες μια ολόκληρη επιχείρηση. το νέο καθεστώς θα χάσει πολλά λεφτά απ όλο αυτό
-Θα περάσω στρατοδικείο;
-Κανονικά έτσι πρέπει. Υπάρχει όμως ένας τρόπος να το γλιτώσεις και να μην πεταχτεί η οικογένεια σου στον δρόμο μετά την καταδίκη σου
Ο στρατιωτικός τον κοίταξε με τρόμο στα μάτια
-Δεν θα ξαναδώ τα παιδιά μου; τον ρώτησε
-Θα μπορέσουν όμως να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή, απάντησε η σιλουέτα που ακούμπησε στο φορείο του τραυματία ένα πιστόλι, εσύ αποφασίζεις , του πε και έκανε μεταβολή βγαίνοντας απ το στρατόπεδο
Πριν μπει στο αμάξι του άκουσε έναν πυροβολισμό
Μπήκε στο αμάξι του και κατευθύνθηκε προς την πόλη
Δυο ώρες αργότερα ενώ είχε πέσει το σκοτάδι στην πόλη μέσα απ την μυστική φυλακή η σιλουέτα κρατούσε το κινητό τηλέφωνο στα χέρια.
Από ένα μικρόφωνο ενσωματωμένο πάνω του μίλησε προς όλες τις μονάδες της υπηρεσίας του
-Είστε όλοι στις θέσεις σας Γιάννη;
ο έμπιστος του του απαντούσε από ένα συμβατικό βανάκι γεμάτο με άντρες των ειδικών δυνάμεων που βρισκόταν σε κάποια γωνιά στην πόλη
-Οι άνθρωποι μας βρίσκονται παντού στην πόλη και τις συνοικίες
5 ντρον και 3 ελικόπτερα πετάνε καλύπτοντας όλη την περιοχή.
Μόλις σηκώσει το τηλέφωνο θα εντοπίσουμε το στίγμα και την θέση του
Η σιλουέτα δεν απάντησε
Σχημάτισε το νούμερο και πάτησε την κλήση
Ο Νίκος βρισκόταν με τον Άρατο σε ένα εγκαταλελειμμένο ετοιμόρροπο σπίτι στην Άνω Πόλη.
Απ έξω περνούσε εκείνη την ώρα μια παρέα φοιτητών , αγορίων και κοριτσιών που φωνάζαν και γελούσαν καθώς κατηφόριζαν με τα πόδια προς τα μπαράκια στο κέντρο της πόλης
-Ακόμη και στις πιο σκοτεινές περιόδους θα υπάρχουν οι νέοι που θα σπάνε την μαυρίλα με το γέλιο τους, μονολόγησε ο Νίκος
-Ανυποψίαστα παιδιά γεννούν αθωότητα και ζωή
-Δεν ζήσαμε νεότητα εμείς Άρατο
-Μπήκαμε από παιδιά στον στρατό...υπηρετήσαμε την πατρίδα αό διάφορα πόστα...
-...όταν βγήκαμε απ τον μηχανισμό είχαμε ήδη χάσει τα καλύτερα μας χρόνια...δεν θέλω αυτή την ζωή για τον γιο μου Άρατο...το καταλαβαίνεις;
ο Άρατος κούνησε το κεφάλι του
ο Νίκος του άπλωσε το χέρι και πιάστηκαν καρπό με καρπό
Εκείνη την ώρα χτύπησε το τηλέφωνο
Ο Νίκος το σήκωσε
Η φωνή της σιλουέτας ακούστηκε με παραμόρφωση
-Είσαι εκεί καραγκιόζη; τον ρώτησε
Ο Νίκος δεν βιάστηκε να απαντήσει
-Εσύ μιλάς τσιριχτά , εμένα λες καραγκιόζη;
-Ο χρόνος μου είναι πολύτιμος και με καθυστερείς
-Ο χρόνος σου αναλώνεται με το να μαζεύεις τα πτώματα που σκορπάω στην πόλη. Θες να ξοδέψεις τις υπόλοιπες μέρες της ζωής σου έτσι ή να τελειώνουμε με όλο αυτό;
-Σκέφτεσαι να παραδοθείς; ή να με βγάλεις απ την μέση;
-Τίποτα απ τα δυο
Απ το βαν ο Γιάννης έπαιρνε σήμα απ το τεχνικό συνεργείο της υπηρεσίας και το πληκτρολογούσε σε μήνυμα απ όπου το διάβαζε από έναν υπολογιστή που είχε μπροστά της σιλουέτα ενώ συνομιλούσε με τον Νίκο
"χρησιμοποιεί παράσιτα παραπλάνησης του στίγματος του κινητού. θα χρειαστούμε λίγο χρόνο να τα παρακάμψουμε"
Απ το εργοστάσιο ο Χάτζι ήταν αυτός που δημιουργούσε τα παράσιτα.
Ο Ντράγκαν καθόταν πάνω απ το κεφάλι του
-Δηλαδή αν τα καταφέρουμε θα μας φέρει μπλουζ μπάντες ο Θέμης; έχετε μπλουζ στην Ρουμανία;
-Βόσνιε , σε παρακαλώ, όχι τώρα.
-Τι ακριβώς σκέφτεσαι; ρώτησε η σιλουέτα
-Να παραδεχτώ την ήττα μου... μην χαρείς... εν μέρει θα την παραδεχτώ
Σκέφτομαι λοιπόν να σ αφήσω να ζήσεις και να σταματήσω να πετάω τα σκουπίδια σας στους δρόμους τηςπόλης
-Σκουπίδια οι ανθρώπινες ζωές που έφαγες;
-ένας φίλος μου απ τα παλιά...ο Μανώλης , συνήθιζε να λέει πως σε αυτή την δουλειά όλοι είμαστε αναλώσιμοι
η σιλουέτα δεν μίλησε
-Τον φάγετε πριν παντρευτεί. Αυτό ήταν το δώρο σας που πρόσφερε τις υπηρεσίες του για χρόνια στην πατρίδα
-Διακρίνω ένα τόνο συγκίνησης στην φωνή σου. Σωστά;
-Θα διέκρινες και κάτι άλλο τότε. Τα σκουπίδια που σας πέταξα ήταν μια απάντηση με καθυστέρηση για τον θάνατο του Μανώλη
-Και συναισθηματισμός;
-Έπαψα αν θυμάσαι εδώ και χρόνια να δουλεύω για εσάς. Συγνώμη αν μετατράπηκα σε άνθρωπο
-Με καθυστερείς βλάκα
-Καθόλου και μην λες ψέματά. Θες να διαρκέσει ώρες αυτή η κλήση ΄στε να μπορέσουν οι άνθρωποι σου να εντοπίσουν το στίγμα μου
-Θα σε εντοπίσω αργά ή γρήγορα είτε μέσω κινητού είτε με άλλον τρόπο
-Ωραία. Στο θέμα μας λοιπόν. Θα σου δώσω κάτι αν μου δώσεις κάτι
Για την ακρίβεια θα σου δώσω πολλά περισσότερο εγώ απ ότι εσύ
-Θες την Χούλια;
-Ακριβώς
-Και γω τι θα πάρω;
-Τα αρχεία ενός νεκρού φίλου. Αυτό από μόνο του θα σου δώσει μια πολύ καλή προαγωγή
-Έχει όνομα ο φίλος σου;
-Είχε.
παύση 20 δευτερολέπτων πριν συνεχίσει ο Νίκος
-Άρατος. τον γνωρίζεις;
η σιλουέτα απάντησε
-Ενδιαφέρον
-Μπορεί να μην γνώρισες τον ίδιο , σίγουρα θα γνωρίζεις το έργο του και πολύ περισσότερο τα αρχεία του
Μίλα λοιπόν με τους ανωτέρους σου , πάρε το πράσινο φως και...
- Δεν υπάρχουν ανώτεροι μου. Μιλάς με τον επικεφαλής της υπηρεσίας.
-Τότε απλά μου απαντάς. Τα αρχεία και περαιτέρω ανέλιξη της καριέρας σου με αντάλλαγμα την Χούλια
-Ποιοι βγάλαν τον Άρατο απ την μέση;
-Αυτό είναι τμήμα μιας άλλης συμφωνίας , αν χρειαστεί ποτέ να διαπραγματευτούμε
η σιλουέτα δεν μίλησε
-΄'Έξυπνος άνθρωπος φαίνεσαι , είπε ο Νίκος, μόλις λάβω διαβεβαιώσεις πως; ζει η Χούλια θα κάνουμε δουλειά
Η Σιλουέτα διέταξε να ανοίξει η πόρτα του κελιού. μετά μπήκε σε αυτό και έδωσε το κινητό στην Χούλια
-Νίκο; είπε η τουρκάλα, μην κάνεις τίποτα αγάπη μου. Μην διακινδυνεύεις για ένα. Άσε με να πεθάνω
Ο Νίκος ένιωσε κόμπους στον λαιμό του
-Χούλια, δώσε μου πάλι τον βλάκα
-Νίκο , άκουσε με ...
η σιλουέτα της άρπαξε το τηλέφωνο απ τα χέρια και βγήκε πάλι απ το κελί
-Ακούω που θα γίνει η ανταλλαγή; ρώτησε τον Νίκο
-Ξες μια πόλη στην βόρειο Ελλάδα; Φλώρινα την λένε....
Η κλήση τέλειωσε.
Ο Γιάννης πήρε τηλέφωνο την σιλουέτα
-Τον εντοπίσαμε
-Που;
-Σε μια μονοκατοικία την Άνω πόλη στην δεξιά πορτάρα
Η σιλουέτα έτρεξε μαζί με 5 ενόπλους των ειδικών δυνάμεων στο προαύλιο της φυλακής. εκεί τους περίμενε ένα ελικόπτερο με αναμμένες τις μηχανές
Επιβιβάστηκαν γρήγορα σε αυτό και μετά πήρε ύψος
Οχήματα και πεζοπόρα τμήματα των δυνάμεων του καθεστώτος καθώς και drones και ελικόπτερα από αέρος κατευθύνονταν προς την ετοιμόρροπη μονοκατοικία
Κλείναν μια περίμετρο 2 χιλιομέτρων γύρω απ αυτήν κυκλώνοντας την περιοχή
Άλλοι άντρες της αστυνομίας μπουκάραν σε μπαράκια και ταβέρνες της περιοχής και διώχνανε τον κόσμο που αντιδρούσε
Ο Άρατος με τον Νίκο φορούσαν στολες των αντρών των ειδικών δυνάμεων με τις μάσκες να καλύπτουν τα πρόσωπα τους. Τρέχαν μέσα στις γειτονιές της Άνω πόλης με τα πολυβόλα στα χέρια τους
Κάποιος "συνάδελφος" τους σταμάτησε
-Αντίθετα πάτε
-Συνάδελφε πήραμε σήμα απ τα ματ πως αντιμετωπίζουν αντιδράσεις σε ένα μαγαζί απ τους θαμώνες και ζητάνε την συνδρομή μας
-Ποιος διοικητής σας έδωσε αυτή την χαζή εντολή; Πρέπει να επέμβουμε στο "σπίτι" με τους υπόπτους
-Βασιλείου, απάντησε ο Νίκος
-Δεν υπάρχει τέτοιος διοικητής στην Θεσσαλονίκη
-Έλεξε λίγο την Βέροια γιατί από κει μας φέρανε
Ο "συνάδελφος" χαλάρωσε
-Ξέρετε πως να πάτε εκεί που σας καλέσαν;
Ο Άρατος έβγαλε απ την τσέπη του ένα gps
-Ξέρει αυτό
Λίγο αργότερα περνώντας την περίμετρο βγάζαν τις στολές τους , πετούσαν τα πολυβόλα σε ένα κάδο σκουπιδιών και με τα κοστούμια τους μπήκαν στο πανάκριβο σουηδέζικο αυτοκίνητο
-Επέμενες να το ξανακάνουμε αυτό ε; ρώτησε ο Άρατος πριν βάλει μπροστά την μηχανή του οχήματος
-Το κάναμε μια φορά στην Αλβανία , απάντησε ο Νίκος και συμπλήρωσε, και τότε έλεγες πως δεν θα πιάσει
-Παραλίγο να μας πιάναν στα πράσα τότε
-Έπιασε όμως και πάντα έλεγες πως δεύτερη φορά δεν θα μπορούσε να πιάσει
Ο Άρατος χαμογέλασε
-Είχαμε και τον Μανώλη τότε...
-Είχαμε και τον Μανώλη τότε
Το ελικόπτερο που μετέφερε την σιλουέτα προσγειώθηκε στο πάρκο πίσω απ την πορτάρα.
Αμέσως έτρεξε με τους άντρες των ειδικών δυνάμεων προς την μονοκατοικία
Απ έξω την είχαν κυκλώσει άλλοι άντρες της υπηρεσίας με πολιτικά και ειδικές δυνάμεις
-Μπήκατε; ρώτησε τον επικεφαλής τους
-Όχι, σας περιμέναμε όπως διατάξατε
-Καμιά κίνηση απ το σπίτι;
-Δείχνει να ναι άδειο
-ΟΚ πάμε
Οι δυνάμεις εισβάλλαν στο μισοκατεστραμμένο παλιό οίκημα
όταν διαπίστωσαν πως δεν ήταν κανείς εντός του η σιλουέτα μπήκε στο δωμάτιο απ όπου μιλούσε ο Νίκος
Διέκρινε μαζί με τους άντρες του παντού διασκορπισμένα επιτραπέζια ρολόγια και στον τοίχο μια φωτογραφία του Μανώλη κολλημένη
-Όλοι έξω , είναι παγίδα, φώναξε και οπισθοχώρησαν
Μόλις που πρόλαβαν να βγουν πριν αρχίσουν τα ρολόγια να εκρήγνυνται
η Σιλουέτα μονολόγησε ψιθυριστά
-Το χουν ξανακάνει αυτό
Ο Γιάννης που ήταν λίγο παραδίπλα τον ρώτησε
-Πως είπατε;
Η Σιλουέτα τον κοίταξε και διέταξε
-Ετοιμαστείτε για την ανταλλαγή στην Φλώρινα
Μετά έφυγε μέσα στα νεύρα...
Στο εργοστάσιο ήταν μαζεμένοι όλοι
Ο Άρατος τους παρουσίασε τον Νίκο πριν μπει στον σχεδιασμό της επιχείρησης
-Για το σημείο της ανταλλαγής όλοι γνωρίζουμε τι πρέπει να γίνει. Τώρα η μεταφορά μας στην Φλώρινα θα γίνει με τον γνωστό τρόπο
Τα κορίτσια θα προπορεύονται.
Μπροστά απ το αυτοκίνητο τους θα ναι οι μηχανόβιοι του Ντράγκαν. Από πίσω απ τα κορίτσια θα ακολουθούν ο Ιβάν με τον Οδυσσέα και απο πίσω τους στο τέλος της πομπής οι μηχανόβιοι ξανά του ντράγκαν
Ότι και να συμβεί στον δρόμο ανοίγουμε πυρ και δίνουμε μάχη
Έγινα κατανοητός;
-Εγώ εδώ θα μείνω; ρώτησε ο Χάτζι
Ο Άρατος τον κοίταξε πριν μιλήσει
-Ο Νίκος θα σου δώσει μια διεύνθυνση. Θα παραλάβεις το παιδί από έμπιστους του ανθρώπους που το προσέχουν και θα το φέρεις στην λίμνη Πλαστήρα. Μετά την παραλαβή του Νίκου και της γυναίκας του ο Θέμης θα φέρει το υδροπλάνο στην Πλαστήρα όπου το ζευγάρι θα ξαναενωθεί με το παίδί τους
Όλοι τρέξαν στα οχήματα τους
Οι πύλες του εργοστασίου ανοίξαν και η πομπή των "Αποκλεισμένων" ξεκινούσε για την Φλώρινα
Την ίδια στιγμή μια άλλη πομπή, αυτή των ανθρώπων της υπηρεσίας για την οποία κάποτε δουλεύαν ο άρατος και ο Νίκος ξεκινούσε επίσης για την συνοριακή πόλη
Ο Νίκος οδηγούσε αμίλητος.
-Σου πέρασε ποτέ απ το μυαλό..., ρώτησε ο Άρατος...δίστασε για μια στιγμή και μετά συνέχισε, σου πέρασε απ το μυαλό ποτέ πως ο Μανώλης μπορεί να χε γλιτώσει;
Ο Νίκος γύρισε και τον κοίταξε φευγαλέα
-Τι ναι αυτά που λες; Τον είδαμε νεκρό μπροστά στα μάτια μας
-Το ξέρουμε και οι δύο πως υπάρχουν χάπια ειδικά που σε κάνουν να φαίνεσαι...
-Πως σου ρθε αυτή η σκέψη;
-Στην τούρκικη φυλακή, στην απομόνωση...
-Η απομόνωση δημιουργεί παιχνίδια του μυαλού. Μην αφήνεσαι σε αυτή την παράνοια. ειδικά τώρα σε παρακαλώ
Ο Άρατος κοίταξε αμίλητος έξω απ το παράθυρο
Μετά από λίγη ώρα ξαναρώτησε τον Νίκο
-Γιατί θέλησες να σας πάει ο Θέμης στην λίμνη Πλαστήρα;
-Στον γιό μοιυ έδωσα το όνομα του Μανώλη.
Θυμάσαι;
Ο Μανώλης ήθελε να κάνει μετά τον γάμο του με ένα σκάφος τα χαζά του μέσα στην λίμνη
Ο Άρατος χαμογέλασε πριν συμπληρώσει
-...να τρέξει με το σκάφος και την γυναίκα του και μεις από πίσω να πετάμε πυροτεχνήματα
-...του είπαμε πως θα ταν παράνομο
-..και αυτός απάντησε "ε και; μια ζωή με τον νόμο θα μαστε; μια φορά παντρεύεται κάποιος"
χαμογέλασαν πικρά και οι δυο καθώς το αμάξι διέσχιζε την Εγνατία οδό μέσα στην νύχτα
-Του το χρωστάω Άρατο. Είναι...πως να το πω; συμβολικό
-Θα ξανασυνατήσεις την γυναίκα και τον γιο σου στο μέρος που σχεδίαζε να ζήσει την πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής του ο φίλος μας
-Αυτός δεν μπόρεσε να τους νικήσει αδερφέ μου. Εμείς όμως; σήμερα θα τουςνικήσουμε
Η πόμπη έφτανε μετά από 3 ώρες στην πόλη της Φλώρινας και τα οχήματα χωρίζοταν λαμβάνοντας ο καθένας το πόστο του
Ο Νίκος έκοψε ταχύτητα πλησιάζοντας σε ένα στενάκι
-Θα τα πούμε στην Πλαστήρα, του πε ο Άρατος
-Αν όλα πάνε καλά αδερφέ μου, απάντησε ο Νίκος
-Όλα θα πάνε καλά, είπε ο Άρατος πριν ανοίξει την πόρτα και πηδήξει έξω απ το αμάξι. Ο Νίκος μετά κατευθύνθηκε προς τα σύνορα. πέρασε στην πλευρά της Βόρειας Μακεδονίας και από κεί ξεγλιστρώντας απ τους φρουρούς των συνόρων βρέθηκε απ την άλλη μεριά της γέφυρας
Μέσα στην νύχτα η λίμνη ανέδυε το νέφος μιας ομίχλης
Απ την άλλη πλευρά η Σιλουέτα μαζί με τον Γιάννη καθόταν στην μέση της γέφυρας και τον περίμεναν
Ξεπρόβαλλε μέσα απ το νέφος της ομίχλης κρατώντας μια τσάντα
Κοντοστάθηκε στα 5 μέτρα.
Η ομίχλη τον εμπόδιζε να διακρίνει το πρόσωπο της σιλουέτας
-Που ναι η Χούλια; φώναξε
-Που ναι τα αρχεία; ρώτησε ο Γιάννης
"Γιατί δεν ρώτησε η σιλουέτα;" αναρωτήθηκε από μέσα του ο Νίκος
Σήκωσε την τσάντα και την έδιεξε
Ο Γιάννης έκανε ένα νόημα και δυο ένστολοι σύραν απ την άκρη της γέφυρας ως το σημείο που βρισκόταν την Χούλια δεμένη απ τα χέρια
-Λύστε την , φώναξε ο Νίκος
Ο Γιάννης έβγαλε ένα κλειδί και απελευθέρωσε τα χέρια της απ τις χειροπέδες
Μετά αυτός η σιλουέτα και η Χούλια βαδίσαν αργά προς το μέρος του Νίκου
Φτάσαν μπροστά του σε απόσταση ενός μέτρου
Το νέφος διαλυόταν μπροστά στα μάτια του Νίκου αποκαλύπτοντας το πρόσωπο της σιλουέτας
Το βλέμμα του πάγωσε και ψέλλισε
-Εσύ;
Ο Μανώλης ελαφρώς πιο γερασμένος απ την τελευταία φορά που ήταν όλοι μαζί στην αποστολή της Σομαλίας χαμογέλασε
-Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω Νίκο, του είπε
-Μπάσταρδε, εσύ μας πρόδωσες τότε;
Ο Μανώλης χαμογέλασε
-Η 5μελής κυβέρνηση ετοίμαζε το έδαφος για την ανάληψη της εξουσίας από τότε
-Και έπρεπε να καθαρίσετε την υπηρεσία απ τα "ασταθή στοιχεία"
-Τρελαινόσασταν εσύ και ο Άρατος. αρχίζατε να ψάχνεται , θεωρητικά , την "δικαιοσύνη στον κόσμο"
-Πόσους ακόμη βγάλατε απ την μέση;
-Μόνο τους δυο σας
-Και τα αρχεία του τι τα θες τόσα χρόνια μετά;
-Αρκετά, είπε ο Μανώλης, ας κάνουμε δουλειά να τελειώνουμε
-Αφήστε την Χούλια, απάντησε ο Νίκος
Ο Μανώλης έκανε ένα νόημα στον Γιάνη και αυτός έπαψε να κρατάει την Χούλια. η γυναίκα έτρεξε πίσω απ τον Νίκο
-Τα αρχεία Νίκο, βλέπεις εγώ τήρησα την συμφωνία μας
Ο Νίκος ακούμπησε την τσάντα κάτω. Μετά άρχισε να οπισθοχωρεί μαζί με την Χούλια
Ο Θέμης είχε ήδη αφήσει το υδροπλάνο να κυλάει μέσα στα νερά της λίμνης
Ο Μανώλης πλησίασε και άρπαξε την τσάντα
Ο Νίκος με την Χούλια συνέχιζαν να οπισθοχωρούν
Από πίσω τους στην άκρη της γέφυρας
εμφανίστηκαν ένοπλοι φρουροί της Βόρειας Μακεδονίας μαζί με άντρες της υπηρεσίας
-Δεν υπάρχει διαφυγή Νίκο. Με λίγες χιλιάδες ευρώ ο φίλος μου στρατηγός Μάλεφ δέχτηκε να συνδράμει στην αποψινή μου προσπάθεια
Ο Οδυσσέας απ τα κεραμίδια ενός παλιού σπιτιού που ήταν με τον Ιβάν παρακολουθούσε με κιάλια την σκηνή και απ τον ασύρματο μετέδιδε στους υπόλοιπους
-Σκοπιανοί με έλληνες φράξαν την μεριά της γέφυρας προς τα Σκόπία
-Βόρεια Μακεδονία το λένε, απάντησε η Μπέσα
-Αυτό είναι το τελευταίο μας πρόβλημα , απάντησε ο Ντράγκαν
-Όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, μονολόγησε ο Άρατος που πάνω από μια άλλη στέγη σημάδευε την γέφυρα μέσα από την καραμπίνα του
-Σε 25 δευτερολπετα θα μαι από κάτω τους, είπε ο Θέμης
-Μόλις πηδήξουν στο υδροπλάνο κάντε όσα προβλέψαμε, απάντησε ο Άρατος
Ο Μανώλης φώναξε στον Νίκο
-Παράτα τα φίλε. Έχασες
-Δεν νομίζω, απάντησε ο Νίκος και πιάνοντας απ το χέρι την Χούλια πηδήξαν απ την ΄γεφυρα στο κενό
Ο Μανώλης και ο Γιάννης τραβήξαν τα πιστόλια τους και τρέξαν στο σημείο απ όπου πήδηξε το ζευγάρι. Είδαν μέσα στην ομίχλη το υδροπλάνο να περνάει κάτω απ την γέφυρα.
Σύντομα ακούσαν και να βάζει μπροστά τις μηχανές του
Ο άρατος σημάδευσε και άρχισε να βάλλει κατά των ενόπλων που βρίσκοταν απ την άλλη μεριά των συνόρων ενώ μέσα απ την πόλη οι υπόλοιποι Αποκλεισμένοι βάλαν προς το μέρος του Μανώλη και των αντρών του
Ο Θέμης κατάφερε μέσα στην σύγχυση να απογειώσει το υδροπλάνο
Ο Άρατος διέταξε απ τον ασύρματο
-Οπισθοχωρήστε.
Μετά βγήκε στον δρόμο και ο Οδυσσέας με τον Ιβάν τον παρέλαβαν με την Τεσταρόσα και κινήσαν για την λίμνη Πλαστήρα
Καθώς το υδροπλάνο έπαιρνε ύψος από τις όχθες της λίμνης ένας ελεύθερος σκοπευτής απ τους άντρες του Μανώλη έβαλε κατά του σκάφους ανοίγοντας δυο τρύπες στην άτρακτο του
Ο Μανώλης έβλεπε το υδροπλάνο να χάνεται μέσα στον νυχτερινό ουρανό
-Πρέπει να χρησιμοποίησε τουλάχιστον 25 άτομα ο μπάσταρδος , μονολόγησε ο Γιάννης δείχνοντας προπς την πόλη
Ο Μανώλης γνώριζε πως οι δικοί του απ την πλευρά της Ελλάδας ήταν μόνο 15 άτομα. Δεν είχε νόημα να κυνηγήσουν όσους συμμετείχαν στην επιχείρηση εναντίων τους
Συνέχιζε να κοιτάζει προς τον ουρανό το σκάφος
Το πρόσωπο του Γιάννη πήρε μια έκφραση απορίας κοιτώντας προς τον ουρανό
-Γιατί κατευθύνεται νότια;
-Τι είπες;
-Δεν θα ταν πιο λογικό να πετάξει βόρεια το σκάφος διαφυγής τους;
-Με κατεύθυνση τις κοντινές λίμνες της Βόρειας Μακεδονίας ή της Αλβανίας, συμπλήρωσε ο Μανώλης
-Αυτοί πάνε νότια
Στον Μανώλη ήρθαν σαν φλάς εικόνες απ το παρελθόν, απ τις ετοιμασίες για τον γάμο του, τα σχέδια και τα όνειρα που έκανε και τα μοιραζόταν με τους δυο συναδέλφους του πριν τους προδώσει
-Πάμε Γιάννη
του πε και τρέξαν να βγουν απ την γέφυρα. Κατεύθυνθηκαν στην ακτή που ταν προσγειωμένο ένα ελικόπτερο
Μπήκαν εντός του και ο Μανώλης φώναξε στον πιλότο
-Στην λίμνη Πλαστήρα
Ο Γιάννης τον κοίταξε απορημένος
Ο Μανώλης κοίταξε το πολυβόλο που ταν προσαρμοσμένο στο εσωτερικό του ελικοπτέρου
-Έχεις ξαναρίξει με αυτό; ρώτησε τον Γιάννη
Ο Χάτζι είχε ήδη φτάσει στις ακτές της λίμνης πλαστήρα μαζί με τον γιο του Νίκου και της Χούλια και περιμέναν να φανεί το υδροπλάνο στον ορίζοντα
Ο Ιβάν οδηγούσε με κατεύθυνση τον νότο σανιδόνοντας το γκάζι
Το ελικόπτερο όπου μετέβει ο Μανώλης κατευθυνόταν επίσης προς τον νότο
-Αυτό το σημείο Μανωλάκη, έλεγε ο Χάτζι , δεν ήταν πάντα λίμνη. Είχε ένα χωριό εδώ
-Και τι απέγινε το χωριό;
-Βρίσκεται κάτω απ την λίμνη.
Το υδροπλάνο φάνηκε στον ορίζοντα
-Δες; είπε ο Μανωλάκης δείχνοντας με το δάχτυλο του τον νυχτερινό ορίζοντα
Τα φώτα απ το υδροπλάνο ολοένα και πλησίαζαν στην ακτή
-Επιτέλους. Ήρθαν, είπε ο Χάτζι
-Είναι μέσα η μαμά και ο μπμαπάς; ρώτησε ο Μανωλάκης
Ο Χάτζι έσκυψε και τον αγκαλιάσε
-Ναι ψυχούλα μου. θα στε πάλι μαζί για πάντα και κανείς δεν θα μπορέσει να σας χωρίσει
Το υδροπλάνο άγγιξε το νερό και οι μηχανές του έσβησαν σχεδόν μπροστά στον Χάτζη και τον μπόμπιρα
Πρώτη πετάχτηκε κυριολεκτικά η Χούλια μέσα στο νερό και έτρεξε προς το μέρος του Μανωλάκη
Αγκάλιασε το παιδί της και άρχισε να το φιλάει
Μετά βγήκε ο Νίκος έχοντας το ένα του χέρι μέσα στην τσέπη του σακακιού
Περπατούσε αργά προς τον γιο του
Την ίδια στιγμή το ελικόπτερο άφηνε τον Μανώλη λίγο παραπέρα πριν ξανασηκωθεί
Μόλις ο Νίκος πλησίασε τον γιο του ακούστηκε απ την μεριά της λίμνης ο βόμβος ακολουθώντας οι ριπές που έβαλε ο Γιάννης προς το μέρος τους
Οι 4 τους τρέξανε και κρυφτήκαν πίσω απ το αμάξι του Χάτζι
Το αυτοκίνητο δέχτηκε όλες τις ριπές
Ο Θέμης ακούγοντας τες βγήκε απ το υδροπλάνο κρατώντας έναν μπαζούκα . Σημάδευσε το ελικόπτερο και το κτέρριψε
Μετά κοίταξε προς την ακτή
-Είστε όλοι καλά; φώναξε
ο Χάτζι κούνησε το χέρι του σαν ένδειξη πως κανείς δεν χτύπησε
Μόλις σηκωθήκαν εμφανίστηκε μπροστά τους κρατώντας ένα πολυβόλο ο Μανώλης
-Λίμνη Πλαστήρα; ρώτησε κοιτώντας τον Νίκο που συνέχιζε να χει το χέρι στην τσέπη του
Ο Νίκος δεν απάντησε
-Πάντα σου αρέαν οι συμβολισμοί, συνέχισε ο Μανώλης, βγαλε το χέρι απ την τσέπη . τωρα
Ο Νίκος υπάκουσε
Βγάζοντας το χέρι απ την τσέπη του σακακιού του φάνηκε το αίμα στο άσπρο πουκάμισο του
Η Χούλια , ο Μανωλάκης και ο Χάτζι πάγωσαν βλέποντας το τραύμα του Νίκου
-Μια ριπλή απ τον ελεύθερο σκοπευτή σου στην Φλώρινα με πέτυχε, αν αυτό σε ευχαριστεί κάπως, μονολόγησε ο Νίκος κοιτώντας τον Μανώλη
-Θες να μου πεις τζάμπα έτρεξα ως εδώ να σε αποτελειώσω;
Ο Νίκος γέλασε
-Είναι βαθύ τραύμα , χτύπησε ζωτικά οργάνα ο δικός σου. Μπράβο του ..να του το πεις όταν δεις
-Χρυσό θα τον κάνω
-Αυτό να κάνεις...ρουφιάνε
Ο Μανώλης κοίταξε την Χούλια και τον γιο τους
-Πως σε λένε γιε μου;
-Δεν είμαι γιος σου, απάντησε ο μικρός
-Τζαναμπέτης σαν τον απτέρα σου...πως σε λένε ;
-Μανώλη
-Μανώλη; Καλά είπα πως σ αρέσαν πάντα οι συμβολισμοί Νίκο
-Βλέπεις ήμουν τόσο βλάκας που ήθελα να τιμήσω τον παλιό μου φίλο
-Φαντάζομαι κάπου εδώ είναι το σημείο που λες "ευτυχώς που δεν ζει ο Άρατος να δει την κατάντια μου ε;"
-Κι όμως δεν θα το πει, ακούστηκε η φωνή του Άρατου πίσω απ τον Μανώλη.
Ο προδότης γύρισε να αντικρίσει τον Άρατο όμως αυτός πρόλαβε και άδειασε τις σφαίρες απ το πιστόλι του πάνω του
Από πίσω απ τον Άρατο εμφαν΄σιτηκαν με τα πιτόλια στα χέρια ο Ιβάν και ο Οδυσσέας
Μόλις ο Άρατος είδε πως ο Μανώλης ήταν νεκρός πέταξε το πιστόλι του στο χώμα και στράφηκε προς τον Νίκο που κατέρρεε έχοντας χάσει πολύ αίμα
Έτρεξε και τον έπιασε
-Δεν θα μας αφήσεις αδερφέ μου, του πε
Ο Νίκος γονάτισε και μαζί του ο ΆΡΑΤΟς
γύρω του τρέξαν η Χουλια και ο Μανωλάκης
-Σας αφήνω σε καλά χέρια , είπε κοιτάζοντας την οικογένεια του και μετά κοίταξε τον Άρατο, σε ευχαριστώ αδελφέ μου, για όλα
όταν έκελισε τα μάτια του η Χούλια κατέρρευσε
ο Μανωλάκης έτρεξε στον πατέρα του και τον κουνούσε ενώ ο Άρατος συνέχιζε να τον κρατά στην αγκαλιά του
Φώναζε να ξυπνήσει
Δεν μπορούσε να πιστέψει πως ο πατέρας του είχε φύγει τόσο άδικα
Κανείς δεν μιλούσε
Ο Χάτζι πλησιάσε τον μικρό και του άγγιξε τον ώμο
Ο Μανωλάκης γύρισε με δάκρυα στα μάτια και τον κοίταξε
-Μου υποσχέθηκες πως θα ξαναβλεπα τον πατέρα μου. Μου πες ψέμματα. Καταραμένος να σαι
γυμνά καλώδια θελω
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου