Ποντιακό Βήμα

  EAHIRA     ΡΑΦΖΑΧΑΤ  1939   Η Σερχάτ   πέρασε απ το ένα πεζοδρόμιο   στο άλλο διασχίζοντας τον δρόμο. Ένα στρατιωτικό τζιπ με   φαντάρους   πέρασε σχεδόν από   δίπλα της,   με τα παιδιά   να   σφυρίζουν και αναφωνούν   σχετικά με την ομορφιά της. Το νεαρό κορίτσι χώθηκε στο παζάρι   για να αγοράσει μερικά φρέσκα λαχανικά. Πριν 14 χρόνια,   οι Τούρκοι   εγκατέλειπαν το Ραφζαχατ. Βάλαν επ’ αυτού και το χεράκι τους οι Εγγλέζοι. Τα   πετρέλαια της χώρας, ήταν ισχυρό   θέλγητρο, ώστε η αγγλική αποικιοκρατική μηχανή να θέλει να βάλει την χώρα   στο χέρι. Και τα καταφέραν. Όμως δεν επαναπαύτηκαν στην πρότερη νίκη τους. Αποσπάσαν   τη χώρα και   η   κοινωνία   των Εθνών, ο ΟΗΕ της εποχής εκείνης,   τους τοποθέτησε   ως προστάτες της χώρας   για   11 χρόνια.   Όταν έληξε   η προθεσμία   προστασίας, είχαν ήδη φροντίσει να δέσουν την χώρα νομικά , ώστε να συνεχίζουν να ασκούν επιρροή σε αυτήν, αλλά και να αντλούν μέσω των δικών τους εταιρειών   το   «μαύρο χρυσό» π

  spoiler δεν κάνουμε μπαίνετε την ακούτε και την ακούτε

 Από τον Χρήστο Τσάμη ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΤΗ ΜΑΧΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΞΕΙΝΟ ΠΟΝΤΟ ΓΕΝΝΗΜΕΝΗ ΣΤΟ ΣΟΧΟΥΜ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΤΟ 1930… Η γεροντική άνοια είναι μια ασθένεια που φθείρει την ανθρώπινη ύπαρξη και αλλοιώνει κάθε στοιχείο του ανθρώπου και καταλήγει στο θάνατο. Προσπάθησα να μνημονεύσω κάθε στοιχείο της μορφής της μέσω των αντικείμενων της καθημερινότητάς της. Μέσα από την εικόνα της γιαγιάς μου· από το σώμα–πορτραίτο θέλησα να αποδομήσω και να συνθέσω μια εικόνα οικεία για να αναδομηθεί σε μια εικόνα μνημειακή με δομικά υλικά τις μνήμες και τα βιώματα της παράδοσης και της ταφικής μας τελετουργίας. Τα διάφορα υλικά που έχω χρησιμοποιήσει, κατά κύρια βάση ευτελή, έχουν συμβολικό χαρακτήρα και αντιπροσωπεύουν τη λεπτή γραμμή μεταξύ ζωής και θανάτου, και τη φθορά των χαρακτηριστικών της μορφής και της συμπεριφοράς της γιαγιάς μου. Λειτουργούν όλα ως προσωπικά αντικείμενα της αποθανούσας γιαγιάς μου Μάχης και