Ο μεγάλος εχθρός της παγκόσμιας δεξιάς είναι ο Μαδούρο ως "εικόνα".
Σε μεγάλο βαθμό είναι και των όπου γης γραφειοκρατών αριστερών, όχι γιατί δημιούργησε ένα πραγματικά αριστερό επαναστατικό καθεστώς. Στην Βενεζουέλα Μαδούρο και Τσάβες προσπαθούν απλά εν μέσω καπιταλισμού να εφαρμόσουν κάποιες αριστερές εντός συστήματος αλλαγές σοσιαδημοκρατικού με την παλιά έννοια του όρου, χαρακτήρα
Αυτό που εξοργίζει, σαφώς την αστική τάξη αλλά και τους γραφειοκράτες είναι η ταξική καταγωγή του Μαδούρου.
Ο Τσάβεζ όσο να πεις ήταν στρατιωτικός, λοχαγός των αλεξιπτωτιστών. Στρατιωτικοί, ακόμη και λοχίες έχουν γίνει κυβερνήτες σε διάφορα κράτη είτε ως δεξιοί , είτε ως αριστεροί
Ο Μαδούρο όμως ήταν ένας οδηγός των αστικών συγκοινωνιών, ένας ασπούδαστος εργάτης, μια απ τις τελευταίες τρύπες της φλογέρας. Η ανέλιξη του στον προεδρικό θώκο σπάει τα στερεότυπα που θέλουν ως ηγέτες πτυχιούχους ή...στρατιωτικούς και αυτό φυσικά εξαγριώνει την αστική τάξη που ένας "παρείσακτος" , που συνήθιζε να ιδρώνει για να βγάζει τα προς το ζειν έφτασε να κυβερνά μια χώρα.
Τρομοκρατεί και τις κομματικές γραφειοκρατίες, γιατί μπορεί ενδεχομένως να βάζει ιδέες και σ άλλους που για να ζήσουν αναγκάζονται να εργασθούν
Σκέψου οι τελευταίες τρύπες της φλογέρας να αποφασίσουν να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους; Τι θα απογίνουν οι πτυχιούχοι κομματικοί καθοδηγητές; Θα μείνουν άνεργοι;
Ο Τσάβεζ το 92 επιχειρεί κίνημα μαζί με αντάρτικες αριστερές ομάδες με σκοπό να ανατρέψει την νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της χώρας που χε ρημάξει τον λαό. Αποτυγχάνει και συλλαμβάνεται ενώ ξεσπά και ένα κλίμα τρομοκρατίας και συλλήψεων κατά του κινήματος και των υποστηρικτών του
Ο Μαδούρο είναι ο μόνος που τολμά να πάει στον χώρο κράτησης του Τσάβεζ και δηλώνει υποστηρικτής του και ζητά να το δει. Μια κίνηση που αν μη τι άλλο υποδηλώνει παλικαριά και λεβεντιά
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου