Σε κεινο το μέρος της νότιας πλευράς της Μαύρης Θάλασσας κανείς δεν νοιάστηκε για την τύχη του μικρού χωριού. Πολλοί ρωμιοί δεν γνώριζαν καν πως υπήρχε
Με το ξέσπασμα του πρώτου παγκόσμιου πολέμου οι άντρες λιποτάκτησαν και χάθηκαν στα βουνά. Πίσω έμειναν τα γυναικόπαιδα. Κανείς δεν φανταζόταν πως οι ορδές των τσετών θα στρεφόταν ενάντια στον χωριό τους. Όταν αυτό συνέβη 4 γυναίκες πήραν τα όπλα να υπερασπιστούν τους γέρους και τα παιδιά
Ήταν μια δασκάλα με επαναστατικές ιδέες απ την Τιφλίδα, μια αγρότισσα αγράμματη που έφαγε την ζωή της μέσα στα χωράφια, μια πόρνη που κατέβαινε στην παραθαλάσσια μεγαλούπολη για να ψωνίσει πελάτες και να βγάζει τα προς το ζειν και μια κλέφτρα με τσερκέζικο αίμα
Αυτές σταθήκαν στην πύλη του χωριού όταν πλησιάζαν οι τσέτες με αναμμένες τις δάδες να κάψουν το χωριό. Αυτές ανοίξαν το πρώτο πυρ και τρομάξαν τους γενοκτόνους. Αργότερα αυτές ήταν που έδιωξαν τον παπά που ήλθε απ την μητέρα Ελλάδα, με σκοπό να τις σπρώξει σε μια άσκοπη θυσία την οποία θα χρησιμοποιούσε για τους πολιτικάντικους σκοπούς του. Τον πυροβολούσαν στα πόδια μέχρι να χαθεί στο δάσος
Οι ορδές συνέχισαν να έρχονται. Η συμπεριφορά τους απέναντι στο παπά αποξένωσε το χωριό απ τις άλλες αντάρτικες ομάδες. όταν ζητήσαν απ τον αρχικαπετάνιο των ανταρτών βοήθεια αυτός τις έδιωξε λέγοντας πως είναι απ το "σεητάν κιόι", το χωριό του Σατανά
Αναγκάστηκαν να βγουν χωρίς υποστήριξη στο βουνό για να αποφύγουν τους τσέτες. Όλο το χωριό σε μια μεγάλη ατελείωτη μακρά πορεία με τους τσέτες πάντα στο κατόπι τους
Στο στρατόπεδο των εθνικιστών ο νεαρός μονάκριβος γιος του Στρατηγού έπεισε τον πατέρα του να του επιτρέψει να συμμετέχει στον αντι-αντάρτικο αγώνα. Ο Στρατηγός τον έστειλε να πολεμήσει με την ομάδα των τσετών που κυνηγούσαν τα ανυπεράσπιστα γυναικόπεδα του "Σεητάν Κιόι" , όπως είχε γίνει γνωστό το χωριό εξαιτείας της συμπεριφοράς του απέναντι στον δολοπλόκο εθνικιστή παπά απ την Ελλάδα, θεωρώντας πως η αποστολή του θα ταν εύκολη απέναντι σε 4 γυναίκες
5 μάχες δωσαν οι τσέτες με τις γυναίκες στα δασώδη βουνά. Στην τελευταία αυτές αναγκάστηκαν να βάλουν φωτιά το δάσος. Οι φλόγες όρμησαν με μανία καθώς εξαπλώνονταν πάνω στους τσέτες αλλά και προς την μεριά των κυνηγημένων. Εκείνη την νύχτα όλα έμοιαζαν σαν να άνοιξαν οι πύλες της κόλασεως. Οι φλόγες κατέκαιγαν τους τσέτες αλλά "κατεδίωκαν" θαρρείς και τους κυνηγημένους. Οι 4 γυναίκες οδηγούσαν το χωριό μέσα από ένα μονοπάτι προς το ποτάμι. Μέσα στον πανικό νομίσαν πως χάσαν τον δρόμο. Άρχισαν να μαλώνουν μεταξύ τους, να διαφωνούν. Το μέρος έμοιαζε με λαβύρινθο. Μπορεί να χαν πάρει λάθος στροφή, μπορεί να κατευθύνονταν πάνω στο πύρινο μέτωπο. όπου και να κοιτούσαν βλέπαν φλόγες. Η αγρότισσα τους φώναζε να τραβήξουν μπροστά, αυτό που βλέπαν ως φλόγες ήταν η αντανάκλασδη του φλεγόμενου δάσους στα νερά του ποταμού
Εκείνη την στιγμή εμφανίστηκε μπροστά τους ο γιος του Τούρκου στρατηγού. Το παιδί ήταν έξυπνο και κατάφερε μέσα από άλλο μονοπάτι να απεγκλωβίσει μια ομάδα τσετών απ τις φλόγες. Εκτός από έξυπνος ήταν και γενναίος. Αντί να τραβήξει προς την έξοδο απ το φλεγόμενο μέτωπο ξαναοδήγησε την ομάδα στην καρδιά της Κόλασης με σκοπό να εμποδίσει το "σεητάν κιόι" να την γλιτώσει.
Σηκώσαν τα όπλα τους και άρχισαν να ανταλλάσσουν πυροβολισμούς μέσα στο πύρινο μέτωπο ενώ δίπλα τους φλεγόμενοι κορμοί δέντρων κατέρρεαν.
Η αγρότισσα όρμησε πάνω τους κραδαίνοντας δυο πιστόλια απ τα οποία τους έριχνε. Η πόρνη την ακολούθησε πετσοκόβοντας τους με τα δυο γιαταγάνια που χε στα χέρια της, η Τσερκέζα και η Δασκάλα καλύπταν την επίθεση των συντρροδφισσών τους με τις καραμπίνες τους να αδειάζουν πάνω στα σώματα των τσετών.
Τελευταίος έμεινε ο γιος του στρατηγού. Λαβωμένος στο στήθος , πεσμένος στα γόνατα.
Η πόρνη τον πλησίασε, άρπαξε το κεφάλι του απ τα μαλλιά και με το γιαταγάνι της του το έκοψε...
...το χωριό κατάφερε να διαφύγει και να περάσει τον ποταμό προς το μέρος που το βουνό γινόταν βραχώδες...
...μερικές μέρες αργότερα μάθαν τα νέα
Ο πόλεμος τέλειωσε, έγινε συμφωνία. Ο Πόντος άδειαζε απ τους κατοίκους του. Αυτοί ήταν οι τελευταίοι κάτοικοι του.
Στρατιώτες ξένων δυνάμεων θα φτιάχναν μια λωρίδα ασφαλείας μέχρι το λιμάνι της μεγαλούπολης ώστε να διασφαλίσουν στο "σεητάν κιόι" ένα ασφαλές πέρασμα απ τους νικητές τούρκους εθνικιστές ως το πλοίο.
Στο κέντρο της πόλης το σκηνικό άλλαζε. μερικά μέτρα πριν το λιμάνι είχαν συγκεντρωθεί τούρκοι εθνικιστές. Τους έβριζαν, τους πετούσαν πέτρες, τους καταριόνταν
Μερικά βήματα πριν το πλοίο εμφανίστηκε ο στρατός. Έστρεψε τα όπλα του προς την διεθνή δύναμη. Αμερικάνοι και γάλλοι στρατιώτες κατάλαβαν πως δεν είχαν τύχη απέναντι σε τόσο μεγάλη δύναμη στρατού.
Ο Γάλλος επικεφαλής κάλεσε τον τούρκο στρατηγό να σεβαστεί την συμφωνία ειδάλλως θα υπήρχαν συνέπειες.
Ο Στρατηγός κοίταξε την Δασκάλα.
Με το χέρι του της έκανε νόημα να περάσουν αλλά αμέσως φώναξε και την κάλεσε να του δώσει την ευκαιρία να εκδικηθεί τον θάνατο του γιου του. Προειδοποίησε πως στο ανοιχτό πέλαγος το πλοίο τους δεν θα είχε καμιά προστασία απ τις ξένες δυνάμεις και θα ταν έρμαιο στο ναυτικό του.
Η αγρότισσα έκανε να βγει μπροστά όμως η δασκάλα της έπιασε το χέρι.
Ο στρατηγός έβγαζε δυο μαχαίρια και τα ύψωνε ψηλά.
η δασκάλα κοίταξε την πόρνη που της πέταξε δυο μαχαίρια.
Τα μαχαίρια λαμπύρισαν στο φως του ήλιου πριν ο Στρατηγός επιτεθεί με δύναμη στην δασκάλα.
Οι λαβές τους μπήγονταν στο σώμα της όμως μια ανεξήγητη δύναμη συνεχώς την έκανε να σηκώνεται, να αποφεύγει μερικά χτυπήματα, πριν ξαναμπήξει ο Τούρκος τις λαβές στα πλευρά της, τα πόδια της, την πλάτη της.
Η δασκάλα όμως ακόμη σηκωνόνταν.
Το αίμα έτρεχε από όλο το σώμα της, η κούραση την είχε καταβάλει , όμως αν έπρεπε να φυσήξει ούριος άνεμος για το χωριό της, έπρεπε να ξανασηκωθεί.
Ο Στρατηγός άρχισε να λαχανιάζει
Οι στρατιώτες δεν πίστευαν στα μάτια τους. Πως γινόταν μια γυναίκα να άντεχε τόσες μαχαιριές;
Ακόμη μια μαχαιριά. Η Δασκάλα έπεσε στα γόνατα. Κατέβαλλε τις τελευταίες δυνάμεις τις . Με την παλάμη της άρπαξε λίγη άμμο και σηκώθηκε. Μετά βίας στηριζόταν στα πόδια της. Ο Στρατηγός ύψωσε τα μαχαίρια του και την πλησίασε, αυτή του πέταξε το χώμα στα μάτια ξαφνιάζοντας τον. Μετά κινήθηκε γύρω απ το σώμα του και η κοφτερή λεπίδα του μαχαιριού της άγγιξε τον λαιμό του.
Όμως για κάποιο λόγο δεν έμπηξε το κοφτερό σίδερο μέσα του.
Απομάκρυνε το χέρι της απ τον λαιμό του. ο στρατηγός γύρισε και την κοίταξε.
Πέσαν και οι δυο στα γόνατα απ την εξάντληση.
Ο λοχαγός του, ένθερμος εθνικιστής διέταξε τους φαντάρους να ανοίξουν πυρ κατά του χωριού. Ο Στρατηγός κατάφερε να τραβήξει το πιστόλι του και να του ρίξει αποτρέποντας το μακελειό. Μετά χωρίς να κοιτάξει έκανε νόημα στις 3 συντρόφισσες της δασκάλας να την ΄πάρουν και να φύγουν
Οι 3 κοπέλες πήραν στους ώμους την δασκάλα που αιμορραγούσε και περπατούσε με δυσκολία.
Το χωριό μπήκε στο πλοίο. ο καπετάνιος έλυσε τις άγκυρες και αυτό βγήκε στα ανοιχτά όσο ο στρατηγός παρέμενε γονατιστός στην προκυμαία και το έβλεπε να χάνεται στον ορίζοντα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου