Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η μπαρμπουτιέρα - ποίημα

 

η μπαρμπουτιέρα

Είναι μια μπαρμπουτιέρα

χωμένη κάτω απ την  γης

σαν  σουρουπώνει εκεί θα δεις  ρακένδυτους απ όλες τις φυλές

μαύρους με φαρδιά, λευκούς με μούσια και καρό  πουκάμισα

μεσογειακούς  με τουπέ ,κίτρινους  με  πονηρό χαμόγελο


όλο το βράδυ το βλέμμα τους  κολλημένο στα ζάρια

ρακένδυτοι  φτωχοί  περιμένουν  την καλή

η μπαρμπουτιέρα αυτή - όλη τους η ζωή

ο ιδρώτας  δουλειάς στην γύρα μιας  ζαριάς


ακριβώς πάνω απ την μπαρμπουτιέρα

στο penthouse του κτιρίου  υπάρχει  κήπος   με  θέα στα ψηλά

κάθε  βράδυ θα τους δεις 

είναι όλοι εκεί


μαύροι, μεσογειακοί, λευκοί  και κίτρινοι

μέσα στα  κασμίρια  τους , σπάνε  τα  ρόλεξ  τους από  πλήξη

και συζητάνε  και μιλάνε

πολιτισμένα και ωραία



την ίδια  ώρα  στην μπαρμπουτιέρα που ναι όλη σου  η ζωή

να στραβώσει - δεν έρθει η ζαριά η καλή

ρίχνεις το φταίξιμο στην κίτρινη , την μαύρη , την λευκή  φυλή

με δυο  τρόπους θα  φύγεις από εκεί

ή με λεφτά στην τσέπη ή με ένα μαχαίρι στην  ψυχή


μα οι φώνες και οι φασαρίες απ την μπαρμπουτιέρα  δεν ακούγονται  ψηλά

εκεί  ακούς για επενδύσεις ,ομόλογα και λεφτά

και απ την μπαρμπουτιέρα κάτω  μοιράζουν του κέρδους  τα ποσοστά

λευκά, μαύρα , μεσογειακά και κίτρινα παιδιά


χτες η μπαρμπουτιέρα  άδειασε  ψυχές

ο μεσογειακός  τράβηξε  σουγιά και ο μαύρος  τον κέρασε μια σφαίρα στην καρδιά

ο κίτρινος τους πήρε τα λεφτά, αλλά στην πόρτα με  το  white trash δεχθήκαν μαχαιριά


μην λες  δεν θα ξαναγεμίσει πια

η μπαρμπουτιέρα ποτέ δεν αδειάζει

και αν αδειάζει σκοτώνονται απ έξω  μυριάδες  ποιος θα πρωτομπεί










Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ένας Πόντιος τιμά δια της τέχνης την γιαγιά του

 Από τον Χρήστο Τσάμη ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΤΗ ΜΑΧΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΞΕΙΝΟ ΠΟΝΤΟ ΓΕΝΝΗΜΕΝΗ ΣΤΟ ΣΟΧΟΥΜ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΤΟ 1930… Η γεροντική άνοια είναι μια ασθένεια που φθείρει την ανθρώπινη ύπαρξη και αλλοιώνει κάθε στοιχείο του ανθρώπου και καταλήγει στο θάνατο. Προσπάθησα να μνημονεύσω κάθε στοιχείο της μορφής της μέσω των αντικείμενων της καθημερινότητάς της. Μέσα από την εικόνα της γιαγιάς μου· από το σώμα–πορτραίτο θέλησα να αποδομήσω και να συνθέσω μια εικόνα οικεία για να αναδομηθεί σε μια εικόνα μνημειακή με δομικά υλικά τις μνήμες και τα βιώματα της παράδοσης και της ταφικής μας τελετουργίας. Τα διάφορα υλικά που έχω χρησιμοποιήσει, κατά κύρια βάση ευτελή, έχουν συμβολικό χαρακτήρα και αντιπροσωπεύουν τη λεπτή γραμμή μεταξύ ζωής και θανάτου, και τη φθορά των χαρακτηριστικών της μορφής και της συμπεριφοράς της γιαγιάς μου. Λειτουργούν όλα ως προσωπικά αντικείμενα της αποθανούσας γιαγιάς μου Μάχης...

ΠΑΟΚ- Κυπελλούχος Ελλάδος 2021(φωτο-αφιέρωμα)

 

Η αστυνομική οικονομία της κυβέρνησης

Μια οικονομία που υπάρχει   για να συντηρεί  την αστυνομία πριν φάει  τις σάρκες της είναι ικανή να  καταστρέψει το σύνολο της κοινωνίας