Ο Ρώσος που μας περιμάζεψε και επιχείρησε ανεπιτυχώς πριν από καιρό να μας εκπαιδεύσει σε κάποια σχεδόν ερημική πόλη της Σιβηρίας είχε τρεις εαυτούς. Σας το χω ξαναπεί
Ο ένας εαυτός του ήταν αυτός του ευγενικού Γάλλου, ο δεύτερος αυτός του απόλυτου αμερικανού (όχι του καουμπόη) , αυτού που αναζητά και πετυχαίνει πάντα κατόπιν σχεδιασμού το τέλειο πρακτικό αποτέλεσμα, ο τρίτος ήταν αυτός του ψυχρού - κυνικού Άγγλου και ο τέταρτος ήταν εκείνο το είδος του Ρώσου που τείνει να εξαφανισθεί, του ανθρώπου που το βλέμμα του χανόταν στο απέραντο κενό της στέππας και η ψυχή του ανάβλυζε μια ποιητικότητα
Μας κάλεσε εκτάκτως να συναντηθούμε κάπου στην ανατολική Πελοπόνησσο
Στάθηκε για αρκετή ώρα μπροστά μας αμίλητος και το βλέμμα του για πρώτη φορά συνδύαζε και τα 4 χαρακτηριστικά του , αλλά και έναν απροσδιόριστο πόνο
-Αυτό δεν είναι η κλασσική δουλειά. Είναι υποχρέωση. Εγώ σαν άνθρωπος νιώθω την υποχρέωση να προχωρήσω έστω και μόνος σε αυτή την αποστολή. Εσείς μπορείτε να αρνηθείτε
Η Στέλλα ζούσε στο Ναύπλιο
Κομμώτρια ήταν. Ήταν ένα απλό κορίτσι, χωρίς όνειρα να πάει στην Αθήνα , να ζήσει την σούπερ ζωή και άλλα τέτοια. όχι πως δεν είχε όνειρα, απλά αντί να ταξιδέψει στον κόσμο προτιμούσε να δημιουργήσει τον κόσμο...εκεί στο μικρό Ναύπλιο, το οποίο κάποτε δεν ήταν και τόσο μικρό , μιας και ήταν η πρώτη , η μοναδική και η αληθινή πρωτεύουσα της Ελλάδος
Δούλευε ως υπάλληλος σε ένα κομμωτήριο, έκανε και σεμινάρια και απέκτησε γνώσεις και στην αισθητική και "δούλευε" το θέμα να ψαχτεί και με το μασάζ...όχι το πορνό που χετε όλοι στο μυαλό σας, το κανονικό, την τέχνη των χεριών να χαλαρώνουν και να ανακουφίζουν από πόνους και άγχος το σώμα
Αν δεν το ξέρατε αυτό είναι το μασάζ. Οτιδήποτε άλλο είναι μια έκφανση της πορνείας
Το αγόρι της ο Μίλτος δούλευε υπάλληλος σε μια εταιρεία με μετακομίσεις
Τα δυο τους όποτε βγαίναν στον δρόμο αγκαλιά ήταν σαν να έβλεπες δυο σταρ του Χόλιγουντ. όχι δεν ντύνονταν επιδεικτικά , ούτε πουλούσαν μόστρα. όμως ήταν δυο πανέμορφα παιδιά που παρά την φτώχεια τους είχαν μικρά αλλά ωραία όνειρα και το πρόσωπο τους έλαμπε
Η Στέλλα ήθελε κάποια στιγμή αν στήσει το δικό της κομμωτήριο. Ο Μίλτος δεν ήθελε κάτι και αυτό τον βασάνιζε. Η Στέλλα μάζευε λεφτά για να κάνει το επόμενο βήμα. Να δημιουργήσει τον κόσμο όλο, αντί να ταξιδεύει ασκόπως για να τον γνωρίσει, ο Μίλτος έβλεπε την ζωή του ως χαμάλης και όσο και αν παίδευε το μυαλό του δεν έβρισκε κάτι άλλο στο οποίο θα ταν καλός
Αφού δεν είχε κάποιον άλλον στόχο πέραν απ την ευτυχία της Στέλλας μάζευε και αυτός λεφτά για να τσοντάρει στο όνειρο της
Ο Λίαμ πάλι ήταν απλά ένας τοπικός μαλάκας με γελοίο παρατσούκλι. Άκου εκεί Λίαμ. Μπούκες έκανε και επέλεγε να τις κάνει στα σπίτια των φτωχών - αφού ήταν οι πιο εύκολοι στόχοι
Που και που α τον τσακώναν κάρφωνε κάναν πρέζακα , καναν "συνάδελφο" μπουκαδώρο και οι περήφανοι έλληνες αστυνομικοί του Ναυπλίου τον είχαν στα ώπα - ώπα
Αν δεν το ξέρετε ο Ντον Τζόνσον ως Σόννυ Κρόκετ στο miami vice , έλεγε πως το "75% των αστυνομικών υποθέσεων που εξιχνιάζονται βασίζονται στους πληροφοριοδότες", στους μη- ένστολους πολίτες δηλαδή που επιλέγουν να παράγουν όλο το έργο της αστυνομίας αμισθί ώστε να τσεπώνουν τις προαγωγές χωρίς να κάνουν και πολλά πράματα οι ένστολοι...δημόσιο φίλε μου
Και ο Λίαμ ήταν ένας απ αυτούς τους σκατόψυχους που επιβίωνε βυθίζοντας τους άλλους στην μιζέρια
Μυρίστηκε λοιπόν το κομπόδεμα που χε μαζέψει η Στέλλα και το βαλε στόχο του να το λουφάρει
Μπήκε στο σπίτι της και ενώ έψαχνε για τις οικονομίες της η κοπέλα που σχόλασε νωρίτερα επέστρεψε σπίτι της και έπεσε πάνω του. Ακολούθησε πάλη και στο τέλος ο χαφιές την μαχαίρωσε
3 χρόνια μετά ο Μίλτος δεν άντεξε τον άδικο χαμό της και αυτοκτόνησε.
Ο Ρώσος έμαθε την ιστορία από έναν ρωσοπόντιο συνάδελφο που δούλευε μαζί με τον άτυχο Μίλτο
Η ποιητική εκδοχή του Ρώσου πόνεσε, όμως ο Άγγλος , Ρώσος με την κυνική ψυχρότητα του επιστράτευσε τον Αμερικάνο Ρώσο με την πρακτικότητα του ώστε να αποδοθεί μια ευγενική Γαλλική δικαιοσύνη
Οποιοσδήποτε άλλος άνθρωπος είχε τόσους εαυτούς θα τρελαινόταν. Ο δικός ήταν πάντα ήρεμος
Συμφωνήσαμε να ακολουθήσουμε το "σχέδιο" του , το οποίο δεν ήταν καν "σχέδιο" αλλά μια αμερικανιά και μισή εμποτισμένη από ρώσική ποίηση και γαλλική ευγένεια
Κανείς δεν καταδικάστηκε για την δολοφονία της Στέλλας αν και όλοι στην πόλη ξέραν για τον Λίαμ
Ο Τσερκέζος του παρουσιάστηκε σαν παράνομος. Του ζήτησε να "κάνουν" δουλειά μαζί. Τού άφησε ένα "τούβλο" ευρώ και του ζήτησε να παραλάβει "πράμα" από μια καλύβα έξω απ την πόλη και να το μεταφέρει στο κότερο του στο λιμάνι για να λάβει άλλο ένα "τούβλο"
Ο Λίαμ μπαίνοντας στην καλύβα δεν γνώριζε πως εμείς περιμέναμε μέσα στις φυλλωσιές απ έξω
Ανοίγοντας την πόρτα διέκρινε μια φωτογραφία της Στέλλας να τον κοιτάει.
Δεν ξέρω αν πρόλαβε να κάνει τον συνειρμό. Οι σφαίρες απ τα πολυβόλα έξω απ την καλύβα τρυπούσαν τις λαμαρίνες πριν χωθούν βαθιά μέσα στο σώμα του
Δεν νομίζω να είχε φανταστεί ποτέ πως η δολοφονία της Στέλλας θα είχε τέτοιες συνέπειες για τον ίδιο. Το πολύ - πολύ να σκέφτηκε πως αν ζόριζε το πράμα οι φίλοι του αστυνομικοί να τον χώναν για καμιά τριετία σε καμιά φυλακή όπου θα συνέχιζε να λειτουργεί σαν ρουφιάνος ανάμεσα στους κρατούμενους
Απ έξω ο Ρώσος συνέχιζε να πολυβολεί την καλύβα αλλάζοντας αρκετούς γεμιστήρες
Ήταν η πρώτη φορά που ερχόταν σε αποστολή μαζί μας....άλλωστε απ την αρχή το χε πει "δεν είναι αποστολή αλλά υποχρέωση"
Συνέχιζε με το όπλο του να φωτίζει την νύχτα και καθώς στεκόμουν δίπλα του διέκρινα δάκρυα να κυλάν στα μάτια του
Δεν ήταν μόνο η πρώτη φορά που συμμετείχε στο πεδίο της δράσης μαζί μας αλλά συμμετείχε και στο μεθύσι
Ζήτησε να μην εγκαταλείψουμε ακόμη την πόλη.
Πήγαμε σε ένα μπαρ και ως το πρωί πίναμε αμίλητοι
Η αλήθεια είναι πως σήκωνε το ποτό περισσότερο από εμάς - ρώσος γαρ
Γιατί δεν θέλησε να φύγουμε;
Έμοιαζε σαν να προκαλούσε την τύχη του
Σαν να ρίσκαρε μια σύλληψη ή έστω μια απόπειρα σύλληψης
Περίμενε ως το πρώτο φως της μέρας να τον συλλάβουν.
Ύστερα βγήκε έξω
Αρνήθηκε να τον πάρουμε μαζί μας με το υδροπλάνο και προτίμησε να πάρει το κτελ της γραμμής και να ταξιδέψει ανάμεσα σε φοιτητές και νέους που πηγαίναν προς την Αθήνα με όνειρα για μια καλύτερη ζωή απ αυτήν που πρόσφερε η πανέμορφη επαρχιακή πόλη τους, αυτή που οι Βενετοί αιώνες πριν αποκαλούσαν napoli di romania
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου