Στο διάστημα του μεσοπολέμου η Μ Βρετανία παραμένει η ηγέτιδα δύναμη στον πλανήτη χάρις στην ναυτική της δύναμη η οποία της επιτρέπει να διατηρεί τις αποικίες της. Στο εσωτερικό όμως της χώρας κυριαρχεί η φτώχεια και οι εργατικές αναταραχές είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο ενώ οι αριστεροί στο νησί πιστεύουν πως όπου να ναι θα συμβεί η επανάσταση
Η Αγγλική πολιτική τότε βρίσκεται μπροστά σε ένα μεγάλο στοίχημα προκειμένου να διατηρήσει την πρωτοκαθεδρία της σε μια Ευρώπη όπου επίσης οι εργατικές και αγροτικές αναταραχές είναι συχνές και όλο και περισσότεροι φτωχοί εμπνέονται απ την επιτυχία της Ρώσικης επανάστασης
Μαθημένοι οι Άγγλοι στο να στήνουν "πύργους" και να τους γκρεμίζουν αφού αυτοί κάνουν πρώτα την δουλειά τους στις αποικίες , "επενδύουν" στα φασιστικά καθεστώτα ώστε αυτά να αποτελέσουν ανάχωμα σ το επαναστατικό κύμα που μοιάζει να έρχεται απ τα Ανατολικά
Αρχικά ο Μουσουλίνι, αργότερα ο Μεταξάς και σταδιακά ολόκληρη η Ευρώπη πλην της Γαλλίας και της Τσεχοσλοβακίας αποκτούν φασιστικά - δικτατορικά καθεστώτα. Τα καθεστώτα αυτά βάζουν το έθνος πάνω πα την τάξη και με σιδερένια πυγμή καταφέρονται κατά των αριστερών εργατικών και αγροτικών κινημάτων
Το νησί μοιάζει προστατευμενο πλέον απ τον κίνδυνο της επανάστασης. Όμως για πρώτη φορά οι υπολογισμοί της μεγαλύτερης και εξυπνότερη αποικιοκρατικής δύναμης που γνώρισε ο πλανήτης πέφτουν έξω
Τα φασιστικά καθεστώτα δεν αρκούνται στον ρόλο του τοπικού (εθνικού )κομπάρσου που θα διασφαλίζει τα συμφέροντα της Αγγλίας αλλά ζητάν κομμάτι απ την αποικιοκρατική πίτα της οποία γεύονται κατά κόρον οι Αγγλο-Γάλλοι
Δεν θα αργήσουν λοιπόν οι φασίστες με προεξάρχοντα τον Χίτλερ και πιστό ακολουθητή του τον Μουσουλίνι να επιχειρήσουν να βάλουν στο χέρι τις αποικίες των Αγγλο-Γάλλων και κυρίως τα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής (ο στόχος και ο λόγος που ξέσπασε ο β παγκόσμιος πόλεμος έχει να κάνει με τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής)
Κατά την διάρκεια του πολέμου η Αγγλία αγωνίστηκε λυσσαλέα για να προστατεύσει τις αποικίες που της εξασφάλιζαν την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία αλλά και την ίδια την ύπαρξη της , ιδίως στην μάχη του Ατλαντικού, όταν τα γερμανικά υποβρύχια σχεδόν απέκλεισαν από θαλάσσης; το νησί
Αναγκάστηκε να συμμαχήσει μάλιστα με την Σοβιετική Ένωση, το εχθρικό δηλαδή κράτος για οποίο προκειμένου να περιορίσει την επιρροή του πριμοδότησε τον φασισμό
Αναγκάστηκε επίσης στο τέλος του πολέμου να παραχωρήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων στις ΗΠΑ
Η λήξη του πολέμου βρίσκει την Αγγλία τσακισμένη οικονομικά απ τον υπερ- τιτάνιο αγώνα που έδωσε. Βρίσκει επίσης την αλώβητη από πολεμικές επιχειρήσεις Αμερική να πατάει πόδι με την οικονομική ευρωστία της στην μισή Ευρώπη την στιγμή που η ΕΣΣΔ πατάει πόδι στην άλλη μισή ενώ χαίρει την εκτιμήσεως όλων των λαών εκείνη την περίοδο χάριν στον φόρο αίματος που πλήρωσε για να σταματήσει αρχικά και να τσακίσει εν τέλει τον φασισμό
Τα πρώτα χρόνια της μεταπολεμικής περιόδου βρίσκουν την Αγγλία να μην μπορεί να συντηρήσει οικονομικά τον έλεγχο των αποικιών και να κάνει χώρο είτε στους νεο- αποικιοκράτες Αμερικάνους, είτε στα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα που ξεσπούν με την βοήθεια της ΕΣΣΔ
Η στήριξη της επομένως στα φασιστικά καθεστώτα την δεκαετία του 20 και 30 προκειμένου να περιορίσει τον κομουνισμό και να διατηρήσει τις αποικίες της εν τέλει την οδήγησε στο να απολέσει αυτές
Υπάρχει μια ρήση που θέλει τους Άγγλους να χάνουν όλες τις μάχες εκτός απ την τελευταία που θα κρίνει και τον πόλεμο. Η 30χρονη ιστορία που ξεκινά την δεκαετία του 20 και τελειώνει την δεκαετία του 50 δείχνει πως τελικά έχασε την τελευταία μάχη παρά το γεγονός πως ήταν η ευφυέστερη ίσως υπερδύναμη που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου