Ο νερόβραστος λόγος ενός μεγάλου εθνάρχη

"Οδυνηράν απογοήτευσιν  απετέλεσε το γεγονός ότι  η οργάνωσις της Ατλαντικής Συμμαχίας  απεδείχθη  ανίκανος να α αποτρέψει  την  βάρβαρη τουρκική επιδρομή... Ανικανότης η οποία  μας   υποχρέωσε  να αποσυρθούμε από την στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ"
    Το παραπάνω  απόσπασμα έχει  παρθεί απ το βιβλίο του  δημοσιογράφου Δημήτρη  Κατρή "Ο προδομένος  λαό" και αποτελεί μέρος της ομιλίας του Κ Καραμανλή στην Θεσσαλονίκη στις 31 Αυγούστου  του 1974
  Έχει προηγηθεί η τουρκική  εισβολή και η  απραξία του  ΝΑΤΟ , παρόλο που στο καταστατικό της συμμαχίας απαγορεύεται  δυο κράτη - μέλη  να  προσέρχονται σε  πολεμικές συγκρούσεις μεταξύ  τους
  Η  εισβολή έχει προκαλέσει τέσσερα   δεινά
α)απώλεια   εδάφους της Κυπριακής  δημοκρατίας
β)μαζικούς θανάτους αμάχων
γ)μεγάλο αριθμό αγνοουμένων
και τέλος
δ)μεγάλο αριθμό προσφύγων
  το κάθε ένα απ αυτά αποτελεί από μόνο του μια  τραγωδία
σ αυτήν την τραγωδία ο μεγάλος Εθνάρχης  επέλεξε προσεκτικά τα λόγια που  θα  χρησιμοποιούσε  τα οποία περισσότερο προδίδουν μια νερόβραστη παρά μια σοβαρή αντίδραση   ηγέτη κράτους που θέλει να "διαμαρτυρηθεί εντόνως"
 Η τραγωδία της Κύπρου αποτελεί για τον Καραμανλή "οδυνηράν απογοήτευσιν" , όσο περίπου απογοήτευση μπορεί δηλαδή να προκαλέσει ένας  χωρισμός ενός  ζευγαριού ή το άδοξο τέλος μιας κινηματογραφικής  ταινίας
   Ενώ λίγο παρακάτω  μεταφράζει την εσκεμμένη γεω-πολιτική ανοχή του ΝΑΤΟ ως "ανικανότης να αντιδράσει στην τουρκική εισβολή"
   οποία  γκάφα για τον εθνάρχη που  προφανώς δεν ήθελε να  προκαλέσει με τον λόγο του  ανοιχτά τις ηπα καταγγέλοντας τες   ως "συνηγόρους  της εισβολής" και  αντ  αυτού  τις αποκαλεί  ανίκανες να αντιδράσουν  στην τούρκικη πολεμική μηχανή (και οι υποτακτικοί κάνουν γκάφες τι νομίζατε;)
    Δεν είναι πρώτη φορά που ο αυταρχικός και  μονίμως  άγριος προς  εργάτες,  φτωχούς αλλά και  διανοούμενους   εθνάρχης , με την φήμη του  ευέξαπτου, καταφεύγει σε  αδιάφορες    φρασούλες για να περιγράψει μια απ τις  τραγωδίες του τόπου
   Μερικά χρόνια  νωρίτερα ,  κατά την διάρκεια της Χούντας, απ το Παρίσι , ανοίγει μια και μόνη  φορά το στόμα του  για να κάνει  δηλώσεις και  καταγγέλλει τους  συνταγματάρχες  απλά ως άφρονες
δηλαδή  καταγγέλλει  κατ ουσίαν αυτούς που  κατέλυσαν την δημοκρατία (την χιλιοκουτσουρεμένη)  και που  βασάνιζαν και σκότωναν  ανθρώπους  ως άμυαλους και επιπόλαιους, αυτό σημαίνει "άφρων"
  Οι δυο αυτές δηλώσεις που προαναφέρθηκαν πιστεύω   καταδεικνύουν σε ένα μικρό βαθμό  το ποιος ήταν  ο  άνθρωπος που  βαφτίστηκε  απ τους επιγόνους του ως εθνάρχης