Η Αλεξάνδρα βάδιζε αμέριμνη στην μεγαλοαστική γειτονιά με τα πολυτελή διόρωφα σπίτια με τις μεγάλες αυλές
-Πολύ καλημέρα στην κυρία Αλεξάνδρα μας, αναφώνησε ο Αργύρης που διατηρούσε παντοπωλείο στην γειτονιά
Η Αλεξάνδρα τον κοίταξε πονηρά και χαμογελώντας δήθεν σεμνά του ανταπέδωσε τον χαιρετισμό
Ο Αργύρης πήρε θάρρος και σκέφτηκε να πιάσει κουβέντα με την νέα του γειτόνισσα που έμενε στο σπίτι Ζαφειρίου
-Τους χαιρετισμούς μου να δώσετε στον κύριο Ζαφειρίου μας
-Ευχαρίστως, είτε πολύ καλός κύριε Αργύρη
-Ποιος θα μπορούσε να μην είναι ευγενικός με μια κυρία όπως εσείς;
-Ε μην τον λέτε κύριε Αργύρη. Η αλήθεια είναι πως χάλασε ο κόσμος
-Αυτό ξαναπείτε το αλλά υπάρχουν ευτυχώς οι καθώς πρέπει άνθρωποι που κρατάμε τις ισορροπίες και δεν στέλνει ο θεός φωτιά να μας κάψει
Αλήθεια από που είναι η καταγωγή σας;
-Απ την Μακεδονία. Εσάς;
-Απ την Βοιωτία , είμαι απ την ίδια περιφέρεια με τον κύριο Ζαφειρίου.
-Δεν ήξερα πως ο Μπίμπης μου είναι απ την Βοιωτία
-Μα καλά δεν σας το πε;
-Όχι δεν έτυχε να το συζητήσουμε.
-Και όταν είστε μαζί, με όλο το θάρρος και τον σεβασμό τι συζητάτε;
-Δεν συζητάμε ...κάνουμε...
-Τι κάνετε; ρώτησε απορημένος με μια στάλα ιδρώτα να ξεκινάει απ το μέτωπο του ο Αργύρης
Η Αλεξάνδρα έσκυψε συνωμοτικά από τον κοντύτερο της άντρα και ψιθύρισε
-Ότι ακατανόμαστο μπορεί να βάλει ο νους σας, μετά αποτραβήχθηκε φέρνοντας το χέρι στο στέρνο της και αναφωνώντας
-Τι πάθατε; ρώτησε ο σαστισμένος Αργύρης
-Μα τι με κάνετε και λεω. Πως ντρέπομαι τώρα;
-Σας παρακαλώ. Σας διαβεβαιώ πως η κουβέντα αυτή θα μείνει μεταξύ μας
Η Αλεξάνδρα τον κοίταξε με συμπάθεια. Άπλωσε το χέρι της και άγγιξε τον καρπό του. Ο Αργύρης κόντεψε να μείνει στον τόπο
-Κύριε Αργύρη είστε πολύ ευγενικός. Θα ήταν ευχής έργον αν κάναμε πιο συχνά παρέα
-Φυσικά, απλά ο κύριος Ζαφειρίου είναι πολυάσχολος και...
-Εννοώ οι δυό μας
Αυτός ήταν . Ο Αργύρης έμεινε
Η Αλεξάνδρα του χάρισε το καλύτερο χαμόγελο της και ξεκίνησε να περπατάει με το βλέμμα του Αργύρη να την ακολουθεί μέχρι που έστριψε το στενό
Ο φερέλπις υπουργός Κωνσταντίνος , αυτός ο μέχρι χθες άσημος δικηγόρος εισήλθε στο γραφείο που διατηρούσε στον πάνω όροφο του εργοστασίου του ο Ζαφειρίου
-Ελπίζω να μην με πήρε κανένα αδιάκριτο μάτι, είπε μόλις έκατσε ο Κωνσταντίνος
-Γιατί Κωστάκη μου, ρώτησε ο Ζαφειρίου καθώς γέμιζε απ το μίνι μπαρ δυο ποτήρια με ουίσκι, ντροπή είναι να επισκέπτεσαι έναν απ τους ανθρώπους που θα σε πάνε στην κορυφή;
Ο Κωνσταντίνος πήρε το ποτό που του πρόσφερε ο Ζαφειρίου χωρίς να απαντήσει
-Στο μέλλον, είπε ο Ζαφειρίου
-Θα τον πολύ άσχημο για την εικόνα μου ως πολιτικός, είπε χωρίς να απαντήσει στην πρόποση ο φερέλπις υπουργός, να με συσχετίσουν με κάποιον που σπίτωσε μια λαϊκής καταγωγής γυναίκα για την οποία κανείς δεν γνωρίζει από που κρατά η σκούφια της
Ο Ζαφειρίου έμεινε στήλη άλατος
Όταν μίλησε υιοθέτησε το σκληρό ύφος του ανθρώπου που κυβερνά με τον τρόπο του την Ελλάδα
-Άκου να σου πω τσόγλανε. Κάναμε τη χάρη στους ποιητές και τους ζωγράφους που σε υιοθέτησαν στην Κατοχή ως το πουλέν τους και σε αναδείξαμε.
Όποτε θέλω σε ξαναβυθίζω στην πείνα να βρωμά το χνώτο σου απ αυτήν και να παρακαλάς τους διανοούμενους αστούς φίλους σου για λίγα δανεικά
Για αυτό κράτα το στό...
-Για αυτό, τον διέκοψε ο υπουργός, εσύ κράτα το στόμα σου κλειστό.
Πριν μερικούς μήνες είχες την δύναμη να με βυθίσεις ξανά στην ανέχεια. Σήμερα όχι...Μπίμπη
Μόνο αυτό να επιτρέψω στους φίλους μου εκδότες α δημοσιεύσουν θα ξεκινήσει το κράτος έρευνα για τις μη - επιστροφές των δανείων που εξέλαβες και συνεχίζεις να λαμβάνεις και φαντάζομαι δεν θα μπορείς να δικαιολογήσεις τι απέγιναν τα τόσα χρήματα που πήρες
-Με απειλείς ρε σκατό; φώναξε ο Ζαφειρίου
Ο Κωνσταντίνος με ήρεμο ύφος του απάντησε
-Δεν υπάρχει λόγος να ξεκινήσουμε πόλεμο μεταξύ μας. Απλά θέλω να βεβαιωθείς πως πλέον μιλάμε σαν ίσος προς ίσος.
Μπίμπη..., έκανε μια παύση και χαμογέλασε ειρωνικά, άκουσε να δεις Ζαφειρίου. Η κόμμα δεν τραβάει. Τα έφαγε τα ψωμιά του.
Έξυπνος άνθρωπος είσαι Φαντάζομαι το βλέπεις και συ
-Δεν έχω όρεξη να συζητήσω για πολιτική, στρίβε
-Σκέφτομαι να ιδρύσω νέο κόμμα. Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος της επισκέψεως μου
-Σου είπα δεν έχω όρεξη για κουβέντες σήμερα
Ο Κωνσταντίνος σηκώθηκε. Έφτιαξε το σακάκι του και του είπε
-Δεν βιαζόμαστε. Δεν είπα πως αύριο θα αναγγείλω την ίδρυση του. Αυτό θα το αποφασίσει ο βασιλεύ με τον οποίο το συζητήσαμε
ο Ζαφειρίου στεκόταν τώρα όρθιος και κοιτούσε το προαύλιο του εργοστασίου. Από μέσα του έβραζε.
Ο Κωνσταντίνος όμως του είπε την λέξη κλειδί
"Ο βασιλεύ"...είχε φτάσει να τρυπώσει μέχρι και στο ανάκτορο;
Με ποιον τρόπο;
Ο ίδιος παρά την επιρροή που εξαγόραζε για να ασκεί στον πολιτικό κόσμο ποτέ του δεν κατάφερε να χωθεί στο ανάκτορο
Τι κρυφούς άσους έκρυβε το πρώην πουλέν του που τώρα σήκωνε κεφάλι
-Θα σου συνιστούσα λοιπόν να χεις κάποιο σεβαστό ποσό στην άκρη για να μας ενισχύσεις όταν εξαγγείλουμε την ίδρυση νέου κόμματος...και μεις δεν θα σε αφήσουμε έτσι.
Νέα δάνεια ακούγεται πως θα δοθούν σε όσους ευεργέτες του τόπου μας θέλουν να προβούν εκσυγχρονισμό των επιχειρήσεων τους
Καλημέρα σου
είπε και βγήκε απ το γραφείο
Η Αλεξάνδρα μπήκε με τρόπο στο χαμόσπιτο στην εργατογειτονιά
Μέσα την περίμενε ο 15χρόνος Λευτέρης
Αγκαλιαστήκανε και μετά έβγαλε απ την πανάκριβη τσάντα της έναν φάκελο με χρήματα και τα άφησε πανω στο τραπέζι
-Αυτά για να περάσεις τους επόμενους δυο μήνες. Πρόσεξε καημένε μου. Μην αρχίσεις να ξοδεύεις ασύστολα και βάλεις τον κόσμο σε υποψίες. Θα πάνε στράφι όσα καταφέραμε ως τώρα
-Αδελφούλα μου...δεν πιάσαμε αρκετά; Γιατί να συνεχίσουμε να πιέζουμε την τύχη μας;
-Δεν πιέζουμε καμιά τύχη. Πίστεψε με όλα είναι σχεδιασμένα στην εντέλεια
Ο Λευτεράκης δεν μίλησε
Η Αλεξάνδρα έκατσε στο τραπέζι και ο μικρός την μιμήθηκε
-Πες μου τώρα. Τι έμαθες για αυτόν τον Αργύρη;
-Χαρτοπαίκτης. γυναικίτσος. Κάθε βράδυ το στήνει σε ένα σπίτι στην νέα σου γειτονιά, μαζί με κυρίες του καλού κόσμου και κάποιους απόστρατους στρατηγούς, βιομηχάνους και τα ρέστα
-Απατεώνας;
-Όχι ακριβώς...όσον αφορά τα χαρτιά.
-Τι εννοείς;
-Στα χρόνια του πολέμου ήταν λοχαγός στον Γράμμο. Μετά το κράτος αφού εκτίμησε τις σφαγές του κυρίως στον άμαχο πληθυσμό τον βοήθησε να ορθοποδήσει, είχε και κάτι άκρες στην άκρη απ το πλιάτσικο που έκανε και έτσι άνοιξε το παντοπωλείο στην περιοχή σας
-Πήρε πολύ κόσμο στον λαιμό του;
-Δεν είμαι σίγουρος αν πήρε σερνικούς. Εστίαζε κυρίως σε απροστάτευτα χωριά και σίγουρα πήρε φαλάγγι πολλές γυναίκες και παιδιά
Το γλυκό βλέμμα της Αλεξάνδρας σκοτείνιασε
-Τι έπαθες;
-Τίποτα Λευτέρη μου. Πρέπει να φύγω . Ευχαριστώ για τις πληροφορίες. Θα προσέχεις; Μου το υπόσχεσαι;
-Το θέμα είναι να προσέχεις εσύ
-Εγώ μέσα στο στόμα του λύκου δεν κινδυνεύω γιατί δεν μπορεί να με δει
Το βράδυ ο Ζαφειρίου ήταν στις μαύρες του
Η Αλεξάνδρα εμφανίστηκε μπροστά του φορώντας μόνο τα εσώρουχα του.
Κάθισε στην αγκαλιά του δίπλα στο τζάκι και του είπε
-Σε ντρέπομαι
-Εσύ εμένα; Γιατί;
-Μήπως θα ναι καλύτερα να φύγω; Να τελειώσουμε αυτό που έχουμε;
-Τι συμβαίνει Αλεξάνδρα; Είχα ήδη μια πολύ δύσκολη μέρα στην δουλειά μην μου την κάνεις χειρότερα
-Μπίμπη μου δεν έχω μάθει να λέω ψέματα και νομίζω πως όσο είμαι δίπλα σου σου κάνω κακό
-Αλεξάνδρα ; Μίλα
-Ε να , άκουσα πως αυτός ο Αργύρης που χει το παντοπωλείο διαδίδει ψέματα και φήμες για μας. Κακοήθειες δηλαδή
-Ο Αργύρης; Από που τα άκουσες;
-Μα άκουσα και τον ίδιο . Το πρωί ενώ βάδιζα στον δρόμο με στόλισε με βρωμόλογα και αμφισβήτησε τον ανδρισμό σου λόγο ηλικίας
Ο Ζαφερίου γέλασε
-Και θες να χωρίσουμε επειδή αυτό το μηδενικό σχολίασε κάτι; Πάνε κοιμήσου γλυκιά σου και θα το κουβεντιάσουμε το πρωί
Όταν πλάγιασε η Αλεξάνδρα ο Ζαφειρίου πλησίασε το τηλέφωνο και σχημάτισε έναν αριθμό
-Έλα απ το σπίτι όσο πιο σύντομα γίνεται, είπε και έκλεισε το τηλέφωνό
Σε μισή ώρα βγήκε στον κήπο
Αντίκρισε μια σκιά που βάδισε προς το μέρος του
Ο συνομήλικος άντρας του Ζαφειρίου τον χαιρέτησε
-Πόσο σημαντικό είναι για να με ξεσηκώσεις βραδιάτικα; ρώτησε τον εργοστασιάρχη
-Σε βοήθησα να στήσεις το βασίλειο στου στην νύχτα Ντόμινικ. Ελπίζω να το θυμάσαι αυτό
-Έδειξα ποτέ πως το ξέχασα;
-Η αλήθεια είναι πως όχι. Θέλω μια χάρη. Θα πληρωθείς καλά...
-Δεν χρειάζομαι λεφτά. Μου φτάνει η στήριξη σου. Πως τον λένε;
Ο Νικολάου καθόταν μέσα στο συμβατικό περιπολικό μαζί με άλλους 3 άντρες
-Κύριε Νικολάου στην παράνομη χαρτοπαικτική λέσχη που λέτε πως λειτουργεί στην εν λόγο οικία έχουν εντοπισθεί άνθρωποι με επιρροή
-Ε και;
-Αν εισβάλλουμε και τους συλλάβουμε αύριο πρωί όλοι θα χουμε πάρει μετάθεση για τα σύνορα
-Αρνείστε να εκτελέσετε τις εντολές μου;
Οι αστυνομικοί δεν μίλησαν
Εκείνη την ώρα έβγαινε απ την πολυκατοικία ο Αργύρης
-Με την κουβέντα πέρασε η ώρα και το διαλύουν. τζάμπα έχασα τον χρόνο μου μαζί σας χέστηδες
Βάλε μπροστά , επιστέφουμε στο τμήμα και θα ξηγηθώ μαζί σας για την ανυπακοή σας αύριο, τους είπε ο Νικολάου
Πριν ο αστυνομικός βάλει μπροστά το αμάξι τους είδαν στο βάθος του δρόμου τρεις μαυροφορεμένους άντρες να πλησιάζουν τον Αργύρη, να βγάζουν τα πιστόλια τους και να αδειάζουν τις σφαίρες στο σώμα του
Πριν προλάβουν να αντιδράσουν οι αστυνομικοί οι μαυροφορεμένοι εκτελεστές χαθήκαν στα γύρω στενά
Ο ένας αστυνομικός αναφώνησε
-Δεν θα τους κυνηγήσουμε;
-Πριν πέντε λεπτά, είπε ο επιθεωρητής Νικολάου , αρνιόσουν να κυνηγήσεις τους ευυπόληπτους χαρτοπαίκτες , πολλοί εκ των οποίων ήταν φίλοι των Γερμανών στην Κατοχή και τώρα θες να κυνηγήσεις τα χαμίνια;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου