H 11η μέρα (part 2)

 

Κι όμως κανείς ποτέ δεν σας  φαντάστηκε προσωπικότητες

μόνο ως κενά  χωρίς  αυτόνομη σκέψη και  δυνατότητες

κανείς ποτέ δεν του  φαντάστηκε  πως  δεν θα ενταχθείτε

μόνο πως με εντολές  θα "αντισταθείτε"  ώστε σε νέα πιο  "ανθρώπινα" συρματομπλέγματα  να εγκλωβιστείτε

κομπιουτεροποιημένα μυαλά  με άγνωστες και δύσκολες  λέξεις

σε καλέσαν να μπεις στις επάλξεις, το παιχνίδι τους να παίξεις

άλλωστε τι είσαι; με όνειρα μόνο ένα παιδί

που σε ένα παγκάκι  ζει την κάθε του στιγμή

κι όμως  ήρθε η μέρα  η πόλη στο πόδι

να ρίξεςι το "υπάρχων" , μάγκες καλό  βόλι

και σεις εκεί, στην πρώτη την γραμμή

να πέσει ο τοίχος, να περάσει  της αχτίδας η  ζωή

και η 10η μέρα  τον κόσμο συγκλόνισε

όλα τα ανέτρεψε μα τίποτα δεν κλόνισε

και σένα την  ζωή  σου πήγαν να βάλουν σε καλούπι

δεν μπήκες τότε, θα μπεις τώρα  σε  ένα  λούκι

αλλάξαν τα πράματα  , σου δίνω το φαϊ  που δεν είχες

μη μου ζητάς  ελευθερία και  όνειρα , δεν μοιράζω ψίχες

μα  χωρίς φαϊ  συνήθισες να ζεις , ζωρίς  αγάπη και όνειρα;

τίποτα  δεν άλλαξε όλα μείνανε  επώδυνα

μα τα επιτελεία δεν σε  φοβήθηκαν ποτέ 

είσαι μια υποκουλτούρα  σε μια διανόηση  γκουρμέ

κι όμως  τα βράδια  έκανες  τα όνειρα σου να είναι οι εφιάλτες τους

και κάθε  ξημέρωμα  γκρέμιζες τις μπάρες τους

τους πήρες μέσα απ τα χέρια την πόλη

την  11η μέρα  έδειξες πως γίνεται να  ΖΗΣΟΥΝ όλοι

την 11η μέρα ποτέ δεν αναφέρουν

ήταν η μέρα που με τους παλιούς τους εχθρούς  συμμαχήσαν

κυκλώσαν την πόλη ,  πραγματικά ανησυχήσαν

 ενισχύσεις και την παλιά  προβιά   επιχειρούν να ξαναφέρουν