Η 11η μέρα

 Σε ένα παλιό παγκάκι , που ο Δήμος ξέχασε να  ξηλώσει

καθόσουν αυτό το πρωινό

μέρες μετά που μας πήραν τα πάντα

και δεν μας  δώσαν ούτε  λίγο απ το τίποτα

μπορεί 10 μέρες να συγκλόνισαν τον κόσμο

μα ξεχνάνε να αναφέρουν την  11η

σε  έναν κόσμο εγκλεισμένων απ την  μια και αποκλεισμένων-ελεύθερων απ την άλλη

απαγορεύεται η  είσοδος, απαγορεύουνε  τα πάντα

επιτρέπουν μόνο την  υποταγή

και συ καθόσουν εκεί , μονάχη

με ένα καφέ στο χέρι, σε ένα παγκάκι που ο Δήμος  ξέχασε να ξηλώσει

μπαλώσει

αναστηλώσει

της Σαλονίκης αυτά τα πρωινά

δεν γίνεται να κλειστούν σε  δεσμά

υπόγεια  πάντα  αυτή  πόλη   γεννά

της ελευθερίας αμέτρητα  παιδιά

όχι δεν είναι  οι αναμνήσεις  που επιστρέφουν

είναι η συνέχεια  αυτών που  για να  γεννήσουν καταστρέφουν

τρώνε  τα θεμέλια του καθωσπρεπισμού

στο όνομα  της αγάπης και του ανθρωπισμού

όμορφα πρωινά , όμορφα δειλινά

σε μια μαντρωμένη πόλη  τρέχουν ελεύθερα  ξανά

του  ροκ και της αναρχίας ατίθασα παιδιά

σε εκείνο το παγκάκι σε είδα να  φυλάς  να μην σβήσουν την φωτιά