Στο Τόκιο έβρεχε για 5η συνεχή μέρα. Ο Μασαγιόσι προχωρούσε βιαστικά μέσα στους πολύβουους δρόμους της Ιαπωνικής πρωτεύουσας. Έπρεπε να προλάβει. Θα προλάβαινε; Θα κατάφερνε να ξεμπλέξει απ την ιστορία που έμπλεξε; . Που τον μπλέξανε για την ακρίβεια άνθρωποι με μεγαλύτερη δύναμη και εξουσία απ την οντότητα του.
Το όνομα του σήμαινε «ευημερούσα καλοσύνη» όμως για την ώρα το μόνο που έβλεπε τριγύρω του ήταν μια δυστοπική πραγματικότητα απ την οποία δεν υπήρχε λυτρωμός. Κοντοστάθηκε μπροστά σε έναν καθρέφτη που βρισκόταν έξω από ένα μαγαζι με ρούχα. Κοίταξε την βρεγμένη καμπαρτίνα του, το μπλε ηλεκτρίκ κολάν παντελόνι του, τις μαύρες γόβες του.
«Αυτός ο μεγάλος μαχητής συνέχιζε να ντνύνεται έτσι», σκέφτηκε «για αυτό τον παγίδεψαν άραγε; Για να χρησιμοποιήσουν τις γνώσεις του στις μάχες εκμεταλλευόμενοι τις μη- συμβατικές προτιμήσεις του στο κρεββάτι;»
Η Ιαπωνική κοινωνία σε σχέση με άλλες χώρες δεν ήταν τόσο ομοφοβική . Απ τα αρχαία χρόνια είχαν καταγραφεί τάσεις ομοφυλοφιλίας ανάμεσα σε αρκετούς ανθρώπους χωρίς αυτό να προξενεί στους Ιάπωνες σοκ.
Μόλις το 36% της κοινωνίας τους δεν αποδεχόταν τους ανθρώπους που προτιμούσαν το σεξ με άτομα του ίδιου φύλλου
Όμως οι άνθρωποι που τον παγίδεψαν , γνωστοί ως «Η Οργάνωση» του ανέθεσαν να μεταβεί στην Ευρώπη και μέσα σε 72 ώρες να εντοπίσει και να σκοτώσει έναν πολύ καλά φυλασσόμενο αντίπαλο τους , γνωστό ως «Ο Πολέμαρχος» Ο Πολέμαρχος δούλευε από μικρό για την Οργάνωση. Γρήγορα ανέβηκε στην ιεραρχία της όμως παρενέβη τον χρυσό κανόνα των εγκληματιών. Δεν τήρησε τους κανόνες και άρχισε να κλέβει τα κέρδη απ αυτήν. Αυτό έλεγε η Οργάνωση. Απ την δική του οπτική ο Πολέμαρχος θεωρούσε πως απλά παρακρατούσε ένα ηθικά νόμιμο ποσοστό απ τις επιχειρήσεις που διεξήγαγε για την οργάνωση ως ανταμοιβή του που ξόδεψε όλη του την ζωή στην υπηρεσία της
Ο Μασαγιίοσι θυμόταν πως ήταν Σάββατο βράδυ. Τέλειωσε την προπόνηση
, έκανε ένα ντους και Η Φουμίκο δεν άντεξε . Ήθελε κάπου να ξεσπάσειΣήκωσε το
χέρι και έριξε μια γροθιά στον Ταξιτζή
στήθηκε μπροστά στον καθρέφτη. Ξεκίνησε να ετοιμάζεται για την έξοδο του. Όταν βγήκε στον δρόμο φορούσε ένα πάρα πολύ κοντό μαύρο φόρεμα με βαθύ ντεκολτέ, μαύρες λαστέξ κάλτσες με ζαρτιέρες, και ένα μαύρο μπουφανάκι που του έφτανε ως τον αφαλόΌσο περπατούσε στους δρόμους έξω απ τα κλαμπ σαν κανονική γυναίκα εμφανισιακά και εσωτερικά τον ακολουθούσαν 3 τύποι τους οποίους δεν είχε αντιληφθεί. Όταν δέχτηκε το φλέρτ ενός νεότερου πανέμορφου άντρα και τον ακολούθησε σε ένα σκοτεινός στενάκι δίχως κάμερες ασφαλείας . Εκεί αφέθηκε στα χέρια του καθώς τον φιλούσε στα χείλη. Έκλεισε τα μάτια και πριν προλάβει να νιώσει ηδονή οι τρεις άντρες που τον ακολουθούσαν βρέθηκαν ακριβώς από πίσω του και ο ένας του κάρφωσε μια ένεση στην πλάτη.
Αυθορμήτως ο Μασαγιόσι πήδηξε στον αέρα και «απάντησε» με μια γυριστή κλωτσιά που χτύπησε στο πρόσωπο τον άντρα με την ένεση και τον εκσφενδόνισε μερικά μέτρα πιο πίσω. Προσγειώθηκε στο έδαφος και έκανε να κινήσει εναντίων των άλλων δυο αντρών αλλά τα πόδια του δεν υπάκουαν στις «εντολές « του.
Οι δυο άντρες καθόταν ατάραχοι και γελούσαν κοιτώντας τον . Πριν χάσει τις αισθήσεις του είδε και τον νεαρό γόη να προχωρά γελώντας και να παίρνει θέση δίπλα στους 2 άντρες . Θεέ μου , του χαν στήσει παγίδα. Η ένεση; Ήταν θανατηφόρα; Γιατί θέλαν να τον σκοτώσουν; Ήταν οι τελευταίες σκέψεις του πριν χάσει τις αισθήσεις του
Όταν ξύπνησε αντίκρισε τον Χιτόσι, έναν 65χρόνο άντρα με αυστηρό και ήρεμο βλέμμα. Έκανε να κινηθεί αλλά αντιλήφθηκε πως τα χέρια και τα πόδια του ήταν δεμένα στα καρφιά ενός τοίχου του οικήματος.
Κοίταξε τον χώρο τριγύρω του. Ήταν προφανές πως βρισκόταν σε μια πολυτελή έπαυλη που είχε ακόμη και εσωτερική πισίνα μέσα στο σαλόνι
Ο Χιτόσι κοιταξε τους μπράβους του πριν στραφεί στον Λογιστή του και με ένα νεύμα του του έδωσε την άδεια να μιλήσει
-Καλησπέρα Μασαγιοσι ή μήπως θες να σε αποκαλούμε με το γυναικείο σου όνομα το οποίο αγνοούμε;
-Και δεν θα το μάθετε ποτέ, του απάντησε αγριεμένα
Ο Λογιστής έδειξε να περιμένει αυτή την αντίδραση και συνέχισε
-Θέλουμε εγώ και ο κύριος Χιτόσι να μας συγχωρέσεις που αναγκαστήκαμε να σε δέσουμε. Βλέπεις μόλις κάναμε ανακαίνιση στο σαλόνι και φοβηθήκαμε πως μόλις έβρισκες τις αισθήσεις σου θα έκανες όλα εδώ μέσα γυαλιά καρφιά.
-Και πολύ καλά το σκεφτήκατε. Γιατί όμως είμαι ζωντανός ; Γιατί δεν με σκοτώσατε; Ρώτησε ο Μασαγιόσι
Ο Λογιστής συνέχισε να μιλάει αγνοώντας την ερώτηση
-Μόλις ολοκληρώσω την πρόταση μου θα αντιληφθείς αγαπητέ Μασαγιόσι πως δεν υπάρχει λόγος να αντιδράσεις με βία εναντίων μας. Παρεμπιπτόντως πλέον θα σε φωνάζουμε Φουμίκο. Νομίζω θα ήταν λιγότερο γελοίο να σε αποκαλούμε με ένα γυναικείο όνομα , μιας και ντύνεσαι και νιώθεις γυναίκα, πράγμα με το οποίο ο κύριος Χιτόσι δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα
(Σίγουρα ο Φουμίκο και ο Λογιστής δεν συμπεριλαμβάνονταν στο 35% της Ιαπωνικής κοινωνίας που δηλώναν ομοφοβικοί ή ήταν τόσο πραγματιστές αναφορικά με το κέρδος από εγκληματικές δραστηριότητες που δεν είχαν χρόνο για να τους απασχολούν τέτοια ζητήματα)
-Φίλη Φουμίκο, σε εκείνο το σκοτεινό στενάκι πριν μεριές ώρες οι στρατιώτες του κύριου Χιτόσι σου κάναν μια ένεση η οποία σου έφερε έναν γλυκό ύπνο. Εκτός από υπνωτικό η ένεση περιείχε και μια ουσία η οποία θα κάνει την καρδιά σου να σταματήσει σε 72 ώρες. Φυσικά διαθέτουμε το αντίδοτο και είμαστε διατεθειμένοι να στο παράσχουμε αλλά για αυτήν την μικρή χάρη θέλουμε και μεις μια μικρή χάρη από σενα
-Να με βιάσετε και να μου αρέσει; Τι αρρωστημένα μυαλά είστε εσείς;
Ο Χιτόσι πλησιάσε με αργά βήματα τον δεμένο Μασαγιόσι- Φουμίκο, σήκωσε το χέρι του και του έδωσε ένα δυνατό χαστούκι
-Ο κύριος Χιτόσι.., πήγε να μιλήσει ο Λογιστής αλλά ο αρχηγός της Οργάνωσης σήκωσε το χέρι του δίνοντας του σήμα να σωπάσει….
Μετά έλυσε τον Μασαγιόσι – Φουμίκο και τον κοίταξε
-Δεν θα σου κάναμε ποτέ κάτι τόσο άτιμο, του είπε με κοφτές λέξεις
«Το ότι με δηλητηριάσατε ήταν δηλαδή κάτι έντιμό;» , αναρωτήθηκε από μέσα του ο Μασαγιόσι
-Παιδί μου, συνέχισε ο Χιτόσι, είμαι ένας άνθρωπος με πολύ μεγάλη δύναμη μέσαστην Ιαπωνία και σε όλη την ΝοτιοΑνατολική Ασία. Παράλληλα εγώ και οι άνθρωποι μου είμαστε επικηρυγμένοι στην Ευρώπη. Το γνώριζε αυτό ο Άτιμος (ο Πολεμάρχος) και κατέφυγε εκεί κλέβοντας ένα πολύ σημαντικό πόσο απ την Οργάνωση
Κάποιος με τις γνώσεις σου πάνω στην μάχη θα μπορούσε να μεταβεί στην Γηραιά Ήπειρο και να αποδώσει την τιμωρία που του πρέπει
-Και να σου φέρει πίσω τα λεφτά;
-Δεν με ενδιαφέρουν τα λεφτά όσο η απόδοση δικαιοσύνης
-Μου ζητάς να σκοτώσω έναν άνθρωπο;
-Ο Πολέμαρχος έχει πάψει εδώ και μια δεκαετία να είναι άνθρωπος.,. Σου ζητώ να εξαφανίσεις ένα σκουπίδι
-Κύριε Χιτόσι, πουλάς ναρκωτικά , πουλά ναρκωτικά, πουλάς γυναίκες, πουλά γυναίκες, ελέγχεις τον τζόγο , ελέγχει τον τζόγο. Στα δικά μου τα μάτια είστε ίδιοι. Μου είναι ηθικά λίγο δύσκολο να δω την καλή δική σας πλευρά ώστε να χω το ηθικό έναυσμα να εξαφανίσω την ηθικά δική του σκοτεινή πλευρά
Ήταν η πρώτη φορά που στο πρόσωπο του Χιτόσι εμφανίστηκε κάτι σαν χαμόγελο φευγαλέα
Έκανε νόημα στον Λογιστή και αυτός διέταξε τον Υπηρέτη , ο οποίος με την σειρά του διέταξε 3 μπράβους οι οποίοι αίφνης αμέσως φέραν και ακουμπήσαν μπροστά στα πόδια του Μασαγιόσι τριες βαλίτσες. Τις ανοίξαν και αποκαλύφθηκε το περιεχόμενο τους. Ήταν γεμάτες λεφτά. Τόσο χρήμα δεν είχε ξαναδεί στην ζωή του ο Μασαγιόσι
-Μπορείς λοιπόν, συνέχισε ο Χιτόσι, να ζήσεις με την ηθική σου για τις επόμενες 72 ώρες και 3 βαλίτσες γεμάτες λεφτά για να περάσεις όσο καλύτερα μπορείς
Ο Μασαγιόσι εκείνη την ώρα συνειδητοποίησε πως δεν του έμενε και πολύς χρόνος.
-Με παγιδέψατε . Που να σας πάρει με παγιδέψατε, φώναξε και συνέχισε, παναθεμα σε , πάρε τις βαλίτσες σου, κράτα τα λεφτά σου και πες μου πο υ π΄ρεπει να πάω και τι πρέπει να κάνω;
Ο Χιτόσι τώρα χαμογέλασε κανονικά
-Φουμίκο, πρέπει να πας στην Ολλανδία και να σκοτώσεις τον Πολέμαρχο. Είναι τόσο απλό. Και φυσικά πρέπει να ξέρεις πως ποτέ δεν παίρνω πίσω κάτι που προσφέρω. Αυτές οι τρεις βαλίτσες είναι δικές σου. Αν τα καταφέρεις εκτός απ το χρήμα θα χεις κερδίσει και μια ένεση με το αντίδοτο
Ο Μασαγιόσι έκατσε σε μια πολυθρόνα σκεφτικός
-Θα ταξιδέψω ως Μασαγιόσι ή ως Φουμίκο;
Ο κοντούλης καχεκτικός τύπος που στην Οργάνωση τον φωνάζαν «ο Ταξιτζής» οδηγούσε τώρα με κατεύθυνση προς το αεροδρόμιο. Η Φουμίκο καθόταν στο πίσω κάθισμα σκεφτική
-…κυρία…κύριε… συγνώμη πώς να σας αποκαλώ; Την ρώτησε
-Εσένα πως σε λένε;
-Όλοι με φωνάζουν Ταξιτζή
-ΛΛέγε με Φουμίκο
-Μάλιστα κυρία Φουμίκο
-Δεν έχω παντρευτεί άρα δεν είμαι κυρία
-Μάλιστα
-Δουλεύεις χρόνια για την Οργάνωση …Ταξιτζή;
-Από μικρό παιδάκι. Ο κύριος Χιτόσι με περιμάζεψε απ τους δρόμους όταν έμεινα ορφανός και μου δώσε ένα πιάτο φαϊ
-Ακόμη φαντάζομαι ένα πιάτο φαϊ σου δίνει. Σωστά;
-Είμαι πολύ καλύτερα από άλλους συμπολίτες μας Φουμίκο….δεσποινίς Φουμίκο
-Σε λίγο κανείς δεν θα ναι καλύτερα απ τους άλλους Ταξιτζή
-Γιατί το λέτε αυτό;
-Δεν βλέπεις ειδήσεις; Δεν ενημερώνεσαι;
-Ενημερώνομαι. Ακούω ραδιόφωνο στο ταξί
-Τότε θα ήξερες πως όλα όσα ζούμε, αγωνιζόμαστε, μισθός καριέρα , τιμή …θα ναι μάταια
-Πως μπορεί να το λέει αυτό ένας Ιάπωνας ; διαμαρτυρήθηκε ο Ταξιτζής
Η Φουμίκο έγειρε ελαφρά προς το έρος του και του ψιθύρισε
-Ο Αμαζόνιος κάηκε, οι πάγοι στην Γροιλανδία λιώνουν, το οξυγόνο πλέον στον πλανήτη λιγοστεύει για όλους…αλλά εσύ κοιμήσου ήσυχος…αφού ο κύριος Χιτόσι σου δίνει ακόμη ένα πιάτο φαϊ
Ο Ταξιτζής κόμπλαρε. Συνέχισε να οδηγάει αμίλητος προς το αεροδρόμιο αμίλητος προσπαθώντας να επεξεργαστεί και αναλύσει όσα του είπε η Φουμίκο
Στην αίθουσα αναχωρήσεων μισή ώρα αργότερα έβγαλε το διαβατήριο του. Η Φουμίκο τον κοίταξε απορημένη
-Θα ρθω μαζί σας, της είπε , μόλις τελειώσατε την δουλειά στο Άμστερνταμ θα πρέπει κάποιος να σας χορηγήσει αμέσως το αντίδοτο
-Μόνο το αντίδοτο. Μη σου μπαίνουν ιδέες για τίποτε άλλο, του πε δήθεν θυμωμένα η Φουμίκο και συμπλήρωσε πριν κινήσει για την επιβίβαση, δεν είσαι ο τύπος μου
Ο Ταξιτζής περπάτησε γρήγορα ξοπίσω της λέγοντας παραπονεμένα
-Το ξέρω ….καμιάς δεν είμαι ο τύπος της.
24 ώρες αργότερα εισερχόταν στο «άντρο» του Πολέμαρχου ως Φουμίκο. Ο αποστάτης της Οργάνωσης την αγκάλιαζε , την φιλούσε και την ξέντυνε με σκοπό να εισέλθει εντός της «παρά φύσιν» ικανοποιώντας έτσι τις σεξουαλικές του ανάγκες
Η Φουμίκο υποδυόταν το υποτακτικό κορίτσι που ήταν έτοιμο να κάνει όλα τα θελήματα στον άντρα- αφέντη. Κάποια στιγμή ενώ ο Πολέμαρχος κατέβαζε αργά το φερμουάρ απ το φόρεμα της τον ρώτησε
-Σας αρέσουν οι Σαμουράι , αφέντη;
-Τι ερώτηση είναι αυτή; Είμαι σαμουράι
-Το ξέρετε πως υπήρχαν και ομοφυλόφιλοι σαμουράι;
Ο Πολέμαρχος σάστισε. Σταμάτησε την κίνηση του να κατεβάσει ως κάτω το φερμουάρ του φορέματος της και την γύρισε προς το μέρος του. Την κοίταξε όλο οργή
-Τι ναι αυτά που λες παλαβό πλάσμα; Την ρώτησε
Η Φουμίκο ξεφύσηξε. Με απαλές κινήσεις έβγαλε το κοκαλάκι που κρατούσε το μαλλί της και έκανε μια ναζιάρικα κίνηση απελευθερώνοντας . Του χαμογέλασε
-Φιλήστε με αφέντη στα χείλη παρακαλώ, του είπε
Το στόμα του Πολέμαρχου πλησίασε το δικό της. Την στγιμή που τα χείλη του αγγίζανε τα δικά της ένιωσε ένα κάψιμο στον λαιμό. Μετά ήρθε ο πόνος. Έκανε να φωνάξει μα η φωνή δεν έβγαινε απ το στόμα του. Ο πόνος δυνάμωνε καθώς η Μουμίκο στριφογύρισε το κοκαλάκι της μέσα στον λαιμό του . Το αίμα ανάβλυζε σε μεγάλες ποσότητες
Πριν αφήσει την τελευταία του πνοή κατάφερε να σηκώσει το βλέμμα και να την κοιτάξει με ένα βλέμμα όλο απορία
Η Φουμίκο του χαμογέλασε ξανά αθώα και του πε ειρωνικά
-Ο θάνατος σου η ζωή μου….αφέντη.
Λίγο αργότερα προχωρούσε στους δρόμους του βροχερού Άμστερνταμ
Σταμάτησε σε μια γέφυρα και κοίταξε το ποτάμι
-Δεν έχετε ομπρέλα μαζι σας. Γίνατε μούσκεμα. Θα αρρωστήσετε, ακούστηκε μια φωνή από πίσω της.
Γύρισε και είδε τον Ταξιτζή
-Ούτε και συ έχεις ομπρέλα και χεις γινει μούσκεμα
-Εγώ και να αρρωστήσω και να πεθάνω δεν θα λείψω σε κανέναν . Εσείς όμως…
-Εγώ τι;
-…τίποτα…τουλάχιστον σκέφτεστε περισσότερο από εμένα. Θα ταν κρίμα να πεθάνεται…
Είπε και έβγαλε την ένεση με το αντίδοτο
Όταν της χορηγείσαι το αντίδοτο χτύπησε το τηλέφωνο της
Το έβγαλε απ την τσάντα και το άνοιξε
Απ την άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο Χιτόσι
-Φουμίκο έκανες θαυμάσια δουλειά και χαίρομαι που είσαι ζωντανή
-Κάπου εδώ η συμφωνία μας τελειώνει κύριε Χιτόσι. Σας χρωστούσα , μου χρωστούσατε .Πήρα το αντίδοτο. Τώρα είμαστε πάτσι
-Φοβάμαι πως για το δηλητήριο που σου χορηγήσαμε δεν υπάρχει αντίδοτο. Υπάρχει μόνο η ουσία που πέρασε στις φλέβες σας ο Ταξιτζής , η οποία θα σας κρατήσει στην ζωή για άλλες 15 μέρες.
Η καρδιά της πάγωσε. Το κινητρό θα της έπεφτε απ τα χέρια
-Φουμίκο; Παιδί μου. Είσαι πολύ ικανός άνθρωπος και χρειάζομαι ικανούς και πιστούς ανθρώπους. Απ την αρχή γνώριζα πως δεν θα μπορούσα να κερδίσω την πίστη σου με άλλον τρόπο παρά μόνο αν εξαρτιόταν η ζωή σου από εμένα.
Λυπάμαι για ότι έγινε αλλά πλέον η νέα σου ζωή θα χει πολύ χρήμα, ανέσεις αλλά και κάποιες υπηρεσίες όπως η σημερινή
Ξόδεψε το επόμενο 15νθήμερο κάπου ζεστά και όμορφα. Θα πρότεινα την Μαγιόρκα. Μάθε και Ισπανικά γιατί αμέσως μετά θα σε χρειαστώ για αποστολή στην Κεντρική Αμερική
Η Φουμίκο έκλεισε το τηλέφωνο και κοίταξε τον Ταξιτζή
-Το ξέρες απ την αρχή πως με κορόιδεψαν ;
-Από που να το γνωρίζω; Ποιος είμαι εγώ για να μου δίνουν λογαριασμό;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου