Πέρσες, Φοίνικες (Σύριοι -Λιβανέζοι σαν να λέμε τρόπον τινά), Έλληνες, Ρωμαίοι κλπ ήταν αυτοί που μέσω του εμπορίου ήρθαν σε επαφή, αντάλλασαν εμπειρίες και ιδέες και εξέλιξαν μέσα στον ρου των αρχαίων χρόνων αυτό που λέμε πολιτισμό
Τραβώντας λίγο ακόμη προς ανατολάς θα συναντήσουμε τα ίδια χρόνια τους επίσης σημαντικούς πολιτισμούς των Ινδών, Κινέζων,Ιαπώνων και των λοιπόν λαών της νοτιοανατολικής Ασίας
Η άνοδος όπως και η πτώση του αρχαίου πολιτισμού που αποτελεί την μήτρα του σύγχρονου πολιτισμού έλαβε χώρα στην συγκεκριμένη λεκάνη της Μεσογείου αλλά και προς Ανατολάς για πολύ συγκεκριμένους κοινωνικούς και κλιματικούς λόγους (και όχι λόγο ανώτερου dna κλπ)
Την εποχή που οι λαοί του βορρά, όντας σε πρωτόγονη κατάσταση, δίναν μάχες είτε με το κρύο, είτε για πιο εύφορα εδάφη, στον Νότο οι λαοί ανέπτυσσαν το εμπόριο και δη το θαλάσσιο εμπόριο που σήμαινε μια εν είδη ελευθερία (ο έλεγχος στην μέση της θάλασσας είναι πάντα ελλιπής και αυτό δημιουργεί μια αίσθηση ελευθερίας που αναπόφευκτα θα επιχειρηθεί να μεταφερθεί και στην στεριά)
Μόλις στα Ομηρικά χρόνια συναντάμε τις πρώτες αναφορές στην ελευθερία των πολλών, στην τάση τους να λάβουν μέρος στις αποφάσεις υποσκελίζοντας έστω και εν μέρει την παντοδυναμία των ισχυρών.
Στην συνέλευση των Αχαιών , ένας κοινός θνητός, ο Θερσίτης, παίρνει τον λόγο και κατακεραυνώνει τους πολέμαρχους βασιλείς των Αχαιών αλλά και της Τροίας. Καταγγέλλει πως απ τον πόλεμο και τον χαμό των απλών στρατιωτών βγάζουν δια της αρπαγής λαφύρων και νεαρών γυναικών κέρδος οι ισχυροί ενώ οι ανίσχυροι κερδίζουν μόνο φτώχεια και θάνατο
Ο Θερσίτης τελικά διατρανώνει την επιθυμία για ελευθερία και συμμετοχή στην λήψη των αποφάσεων και ανταμείβεται απ τις εξουσίες (Αχιλλέας) με θάνατο όμως έχει ήδη σπείρει την έννοια της ελευθερίας που στους επόμενους αιώνες θα πραγματωθεί (στον βαθμό που το έπραξε) με κορύφωση την άμεση δημοκρατία
Στον σημερινό κόσμο βλέπουμε η ισχύς μεταφέρθηκε στον Βορρά ενώ οι λαοί του νότου περιορίστηκαν στον ρόλο οικονομικά υποταγμένου στην βόρειο Ευρώπη και Αμερική
Ο πολιτισμός μεταφέρθηκε σαν να λέμε σε ποιο λευκές περιοχές ενώ οι μελαψοί λαοί πάλι για συγκεκριμένους κοινωνικούς, ιστορικούς και οικονομικούς λόγους περιορίστηκαν σε ρόλο κομπάρσου.
Για παράδειγμα, σήμερα στην Ανατολική Μεσόγειο, αναπτύσσεται με βάση τον υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο της περιοχής ένα εκρηκτικό γεωπολιτικο΄παζλ όπου Αμερική , Γερμανία, Ρωσία, Γαλλία, Νορβηγία είναι οι κύριοι παίκτες και συγκρουόμενοι για το ποιος θα αποκομίσει την λεία ως νικητής ενώ οι λαοί που στην δική τους επικράτεια βρίσκεται ο πλούτος όταν δεν περιορίζονται σε ρόλο θεατή, καλούνται να διαλέξουν στρατόπεδο, προστάτη (νταβατζή) ή να συγκρουστούν μεταξύ τους για τα συμφέροντα των προστατών τους.
Άπαξ και η ισχύς μεταφέρθηκε στα βόρεια , ο πολιτισμός απέκτησε μια βόρεια εκδοχή την οποία δυστυχώς καλούνται και οι λαοί του νότου να ενστερνιστούν. Ακόμη και οι φασίστες των λαών του νότου, προσπαθούν να παρουσιάσουν τα μελαψά "έθνη " τους ως λευκά (όχι πως ένας μελαψός τύπου εθνικισμός θα ταν ιδανικότερος του λευκού). Αλλά όπως και να το κάνουμε ο μελαχρινός Έλληνας ή Ιταλός νοτίως της Ρώμης παρουσιάζει περισσότερα κοινά πολιτισμικά, πολιτιστικά και ιστορικά χαρακτηριστικά με τους λαούς που βρέχονται στην νότια πλευρά της Μεσογείου παρά με τους "βορειοευρωπαίους αδερφούς" του, όποιο και αν είναι αυτοί
Μπορεί για δεκαετίες οι Έλληνες να προσπαθούμε να γίνουμε Ευρωπαίοι (ή ένα κομμάτι παλιότερα να θελε να γίνουμε Ρώσοι) . Μπορεί για δεκαετίες και στην νότια πλευρά της Μεσογείου η υιοθέτηση ευρωπαϊκών τρόπων συμπεριφοράς και γλώσσας (Λίβανος, Συρία, Τυνησία,Αλγερία) να σήμαινε "πολιτισμό", όμως αυτές οι προσπάθειες πέραν του αποτελέσματος που παρήγαγαν και ήταν γελοίο (βλέπε την μαντάμ Σουσού μια τυπική Ελληνίδα βλάχα να υιοθετεί τον γαλλικό τρόπο ζωής και την γλώσσα θέλοντας να παρουσιαστεί ως αριστοκράτισσα) δεν κατέληξαν και στο επιθυμητό αποτέλεσμα
Ένας αιώνα μετά την στροφή προς την Δύση , οι Έλληνες ακόμη αναρωτιόμαστε "τι μας λείπει" για να γίνουμε Ευρωπαίοι. Δεν λέμε να κατανοήσουμε πως μας λείπει, το κλίμα του βορρά, η αριστοκρατία του βορρά και η διαφορετικότητα ηθών και εθίμων και ιστορικού bakcround απ τον βορρά
Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί οι χώρες του βόρειου Βίσεγκράντ παραμερίζουν τις διαφωνίες τους με σκοπό να παράξουν βορειοευρωπαικού τύπου οικονομική εξουσία σε βάρος των χωρών του νότου και την ίδια στιγμή οι βαλκάνιοι και μεσογειακοί λαοί που έχουμε μια ιστορική σύνδεση και συνέχεια μεταξύ μας (όπως αντίστοιχα έχουν οι κεντρώοι και βόρειοι Ευρωπαίοι μεταξύ τους ) επιλέγουμε να μας βάζουν να τρωγόμαστε μεταξύ μας ώστε να κάνουν ευκολότερα αυτοί την δουλειά τους;
Πως θα φάνταζε ένας συνασπισμός μελαψών λαών που θα απεργαζόταν τα συμφέροντα αυτών των λαών και θα διαπραγματευόταν ενωμένος με τους ήδη ενωμένους βόρειους λευκούς λαούς;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου