Η εργατική τάξη των bananarama δεν ανεχόταν την αστυνομία και τα ¨σκληρά καλοκαίρια"

Στις αρχές της ποπ έκρηξης των 80ς πολλοί καλλιτέχνες επέλεγαν στα βίντεο κλιπ τους συμβολισμούς που παρέπεμπαν στην εργατική τάξη

Αργότερα περνούσαν στο άλλο άκρο αλλά ίσως να μην γνωρίζαν πως ότι "κυριλοποιήτε" περνά στην αφάνεια

Στα 1984 η πρώην new wave μπάντα των bananarama , μια απ τις πολλές που περάσαν στην ποπ , μας τραγουδούν το cruel summer

Διασχίζουν τους δρόμους της πόλης ντυμένες με φόρμες εργασίας , δουλεύουν σε συνεργείο αυτοκινήτων επισκευάζοντας μηχανές ή καβαλάν μια νταλίκα και μαζί με έτερο μέλςο της εργατικής τάξης, τον οδηγό αυτής "φεύγουν" , με την αστυνομία να τις κυνηγά και αυτές να την χλευάζουν...

...και όλα αυτά επειδή στιχουργικά ο έρωτας έφυγε και σε παράτησε μέσα στην ζεστή πόλη του καλοκαιριού...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ένας Πόντιος τιμά δια της τέχνης την γιαγιά του

Από τον Χρήστο Τσάμη ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΤΗ ΜΑΧΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΞΕΙΝΟ ΠΟΝΤΟ ΓΕΝΝΗΜΕΝΗ ΣΤΟ ΣΟΧΟΥΜ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΤΟ 1930… Η γεροντική άνοια είναι μια ασθένεια που φθείρει την ανθρώπινη ύπαρξη και αλλοιώνει κάθε στοιχείο του ανθρώπου και καταλήγει στο θάνατο. Προσπάθησα να μνημονεύσω κάθε στοιχείο της μορφής της μέσω των αντικείμενων της καθημερινότητάς της. Μέσα από την εικόνα της γιαγιάς μου· από το σώμα–πορτραίτο θέλησα να αποδομήσω και να συνθέσω μια εικόνα οικεία για να αναδομηθεί σε μια εικόνα μνημειακή με δομικά υλικά τις μνήμες και τα βιώματα της παράδοσης και της ταφικής μας τελετουργίας. Τα διάφορα υλικά που έχω χρησιμοποιήσει, κατά κύρια βάση ευτελή, έχουν συμβολικό χαρακτήρα και αντιπροσωπεύουν τη λεπτή γραμμή μεταξύ ζωής και θανάτου, και τη φθορά των χαρακτηριστικών της μορφής και της συμπεριφοράς της γιαγιάς μου. Λειτουργούν όλα ως προσωπικά αντικείμενα της αποθανούσας γιαγιάς μου Μάχης...