Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η μοιχαλίδα πόρνη της παλιάς μαοϊκής γειτονιάς

 


 Το  όνειρο του άντρα της ήταν να βγουν απ την  ανέχεια

Ήθελε να  φύγουν απ την φτωχογειτονιά

να πετύχει την αναγνωρισιμότητα  αλλά και να κάνει πολλά λεφτά

Γρήγορα διαπίστωσε πως την σκάλα της ανέλιξης που έψαχνε του την πρόσφερε το   τοπικό συντηρητικό κόμμα

Χώθηκε

τρούπωσε σε αυτό 

και σύντομα  τον προτείναν να πολιτευτεί

Έβγαινε κάθε μέρα και μιλούσε στον λαό

Τι τους έλεγε;

Περιέγραφε τα αρχαία μεγαλεία των προγόνων μας

τους  εξηγούσε το μεγαλείο του  λαού  μας - αλλά παρέλειπε   να τους πει για την μικρότητα του μισθού  μας



Η Νάντια πάλι  δεν είχε τέτοια όνειρα

Τον παντρεύτηκε αλλά το μόνο που την ένοιαζε ήταν να χουν ένα κεραμίδι, έστω και τρύπιο πάνω απ το κεφάλι τους 

και να ικανοποιούν την σαρκική επιθυμία

Στην αρχή ήταν ερωτευμένη μαζί του

όμως από τότε που άρχισε να  παίρνει τους δρόμους  "για να  σώσει την πατρίδα"

η αδιαφορία έπαιρνε την θέση της αγάπης στην καρδιά της

Κάποια  στιγμή είτε  ήταν παντρεμένοι είτε όχι    έμοιαζε  ένα και το αυτό

Και  ήρθε  η στιγμή που όποτε άνοιγε  η πόρτα του σπιτιού τους  για να  πάρει τους δρόμους   να  σώσει την χώρα αυτός , παρέμενε  ανοικτή  μέχρι να  μπει  ένας γείτονας στην κρεβατοκάμαρα  τους

Πολύ αργότερα  το κατάλαβε πως  εκτός από εκλεγμένος σωτήρας- ευεργέτης  βουλευτής  ήταν και κερατάς

Φαντάστηκε πως   η   μοιχαλίδα  είχε  βρει κάποιον νεότερο  του...

κάποιος συνοικιακό  φτωχοδιάβολο, τον περίμενε όμως μια έκπληξη...

όταν την έπιασε στα πράσα στο κρεββάτι τους με τον εραστή  τους   δεν αντίκρισε  δίπλα της αυτό που περίμενε  αλλά  έναν κατά πολλά έτη μεγαλύτερο  του άντρα 

"Τι του βρήκες αυτουνού" ήταν το μόνο που την ρώτησε

"Την παρουσία του", του απάντησε αυτή  και συμπλήρωσε "άντε  δρόμο τώρα"







Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ένας Πόντιος τιμά δια της τέχνης την γιαγιά του

 Από τον Χρήστο Τσάμη ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΤΗ ΜΑΧΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΞΕΙΝΟ ΠΟΝΤΟ ΓΕΝΝΗΜΕΝΗ ΣΤΟ ΣΟΧΟΥΜ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΤΟ 1930… Η γεροντική άνοια είναι μια ασθένεια που φθείρει την ανθρώπινη ύπαρξη και αλλοιώνει κάθε στοιχείο του ανθρώπου και καταλήγει στο θάνατο. Προσπάθησα να μνημονεύσω κάθε στοιχείο της μορφής της μέσω των αντικείμενων της καθημερινότητάς της. Μέσα από την εικόνα της γιαγιάς μου· από το σώμα–πορτραίτο θέλησα να αποδομήσω και να συνθέσω μια εικόνα οικεία για να αναδομηθεί σε μια εικόνα μνημειακή με δομικά υλικά τις μνήμες και τα βιώματα της παράδοσης και της ταφικής μας τελετουργίας. Τα διάφορα υλικά που έχω χρησιμοποιήσει, κατά κύρια βάση ευτελή, έχουν συμβολικό χαρακτήρα και αντιπροσωπεύουν τη λεπτή γραμμή μεταξύ ζωής και θανάτου, και τη φθορά των χαρακτηριστικών της μορφής και της συμπεριφοράς της γιαγιάς μου. Λειτουργούν όλα ως προσωπικά αντικείμενα της αποθανούσας γιαγιάς μου Μάχης...

ΠΑΟΚ- Κυπελλούχος Ελλάδος 2021(φωτο-αφιέρωμα)

 

Η αστυνομική οικονομία της κυβέρνησης

Μια οικονομία που υπάρχει   για να συντηρεί  την αστυνομία πριν φάει  τις σάρκες της είναι ικανή να  καταστρέψει το σύνολο της κοινωνίας