Jerry Goodside...from Britains darkest hour

 

jerry  goodside

συγγραφέας  paket

all rights  reserved

1

Και  ξαφνικά η θάλασσα  γέμισε πολεμικά πλοία και ο ουρανός  βομβαρδιστικά

Οι  απροετοίμαστες νότιες  ακτές  της  Βρετανίας  δέχτηκαν με το πρώτο  φως  του ήλιου το πρώτο κύμα  της μεγάλης επίθεσης

Οι  ουρανοί στο Ντόβερ, το Σάουθαμπτον,το  Χάστινγκς , το Μπράητον , το  Πορτσμουθ,το Γούεμαουθ, το Πλύμουθ, το Τόρμπεη, το Πένζανσε, γεμίσαν με ατσάλι που έσπειρε  παντού   φωτιά και θάνατο

 Μερικές στιγμές  αργότερα την ίδια καταστροφή   θα  βιώναν και οι περιοχές που βρισκόταν στην  Βόρεια  θάλασσα  στα ανατολικά αλλά και αυτές που βρέχοταν απ την  Ιρλανδική  θάλασσα στις  Δυτικές  ακτές

 Η χώρα  πιάστηκε  στον ύπνο, εντελώς απροετοίμαστη, αν και αρκετοί  πιστεύαν πως  η Βρετανία είχε κουραστεί  απ την ίδια της  την  ύπαρξη και  απλά   παραιτήθηκε απ τον όποιο ιστορικό ρόλο της

  Τα  ελληνικά  αποβατικά  πλοιά  σύντομα αφήναν  τους πεζονάυτες τους σε όλες  τις ακτές της χώρας .

Οι  αναπάντεχοι εισβολείς  ξεχύνονταν με εκπληκτική   ταχύτητα στο εσωτερικό της χώρας  καταλαμβάνοντας όχι  απλώς πόλεις  αλλά περιοχές ολόκληρες χωρίς αντίσταση, κάτω απ τα έκπληκτα μάτια των κατοίκων  ενός κράτους που κάποτε κυριαρχούσε παντού στην  υφήλιο

 Μόνο  στο Μπίρμιγχαμ ένας   λοχαγός , ο Τζιμ Μπέρνς, γνωστός με το  προσωνύμιο , «αιρετικός» με μερικές μονάδες  στρατού που περιμάζεψε   προσπάθησε να στήσει   μια   υποτυπώδη , ο θεός να την έκανε  τέτοια, γραμμή άμυνας

Οι  ελληνικές δυνάμεις   τους χτύπησαν με ανείπωτη δύναμη και σφοδρότητα, τρέποντας  τα  υπολείμματα  της και τον ίδιο  τον αιρετικό  λοχαγό σε  φυγή

Με τον ερχομό της νύχτας η χώρα όλη  είχε καταληφθεί  απ  τις δυνάμεις  του ισχυρού άντρα της Ελλάδος, του  δισεκατομμυριούχου    εφοπλιστή  Ισοκράτη Περικλέους

 

Με παροιμιώδη  ταχύτητα  ο  κρατικός μηχανισμός  αντικαθίσταντο  από  ανθρώπους του Περικλέους, έλληνες και  βρετανούς

 

Ισχυρός  άντρας του νησιού ορίστηκε ο Νικηφόρος...έτσι τον παρούσιασε  στο διάγγελμα  του  η  βρετανική  τηλεόραση

«Νικηφόρος», χωρίς επίθετο

«Δεν  χρειάζεται να  ξέρετε το  επίθετο μου»είπε  τελειώνοντας  τον λόγο του «θα  γνωρίσετε  τα έργα μου»

 

 

Οι  βρετανοί  παρακολουθούσαν  αποσβολωμένοι   όσα   λάμβαναν  χώρα στο νησί του.

Τα γεγονότα κυλήσαν με  τρομακτική  ταχύτητα που άφησαν  όλο τον κόσμο άναυδο

Η  επίθεση, η εισβολή, η κατάκτηση και η οργάνωση του κρατικού μηχανισμού    έλαβαν  χώρα και ολοκληρώθηκαν μέσα σε 23 ώρες

Μπορεί στην ιστορία της ανθρωπότητας να εμφανίστηκαν πολλές  φορές  «ανίκητοι   στρατοί» , όμως ποτέ άλλοτε δεν είχε ξανασυμβεί μια   δολοφονική μηχανή να εκμηδενίσει  τον χρόνο  διεκπαιρέωσης  του έργου της  όσο  συνέβη  εκείνη την μέρα στο νησί

Σίγουρα  η  χώρα  του Ισοκράτη Περικλέους , είχε μελετήσει πολυ καλά  το μάθημα της και γνώριζε που βάδιζε

 

 

2

Ο 60χρόνος  καθόταν αμίλητος πίσω απ το μπαρ  του. Κοιτούσε έναν – έναν τους λιγοστούς πρωινούς πελάτες του.

Όλοι αμίλητοι, σκυθρωποί  καταναλώνανε  από τόσο νωρίς   το ακλόολ  τους

Όλοι τους  μέλη της εργατικής τάξης   της πόλης του  Μπριχτονσάηρ...άνθρωποι χωρίς μέλλον, που ζούσαν μια ζωή σε μικρά  βρώμικα  διαμερίσματα που αποτελούσαν κομμάτι  παλιών μουχλιασμένων ετοιμόρροπων blocks …άνθρωποι χωρίς  όνειρα  και ελπίδα

 

Η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα  ο  Τζέρρυ  Γκουντσάηντ. Ο 40χρόνος πλησίασε να κάτσει στο μπαρ αλλά  δεν υπήρχε πουθενά   θέση. Ο Πωλ του κάνε  νόημα να κατευθυνθεί στο βάθος του μαγαζιού σε ένα απομονωμένο  τραπέζι

Σε λίγο τον ακολούθησε και ο ίδιος

-Δεν σε  ρωτάω αν βρήκες δουλειά. Πριν την εισβολή  και ήσουν ρεμάλι, σιγά μην πρόκοψες τώρα

-Απλά  δεν βρίσκω  κάτι στο αντικείμενο μου, είπε με αυτοσαρκασμό ο  Τζέρρη

-Το οποίο  αντικείμενο σου είναι η  τεμπελιά

-Περίπου. Μπορείς να μου πεις τώρα εσύ που είσαι ο σοφός  γέροντας του  Μπρίχοτνσάηρ  τι συμβαίνει;

Το  βλέμμα του Πωλ σκυθρώπιασε

-Δεν ξέρω τι σκατά  συνέβη. Αυτό που έκανε το έθνος των  εφοπλιστών δεν έχει ξανασυμβεί

-Που στο διάολο  βρήκαν τόση  δύναμη αυτοί; Πριν  μερικά χρόνια κλαιγόντουσαν   παγκοσμίως για  τα μνημόνια  και παρακαλούσαν για δανεικά

-Τα μνημόνια και η λιτότητα που επέβαλλαν οι Ευρωπαίοι τους δυνάμωσαν

-Πως  έγινε αυτό;

-Τους δώσαν το ελεύθερο να ρημάξουν τον λαό τους  στην φορολογία  και την καταλήστευση.

Αν οι ευρωπαίοι τους είπαν  κλέψτε  τον κοσμάκη  70%  αυτοί τον κλέψαν 80% στα  φανερά και 95% στα  κρυφά

Δεν μπορείς να φανταστείς  τι χρήμα  συγκεντρώθηκε  σε μια μικρή κάστα ανθρώπων

-Με την βοήθεια κάποιων πολιτικών  φαντάζομαι

-Με την βοήθεια  όλων των πολιτικών.  Δεν έχει ξαναυπάρξει  τέτοια συγκέντρωση  πλούτου σε τόσο σύντομο  χρονικό διάστημα  σε τόσο λίγα  χέρια

-Και αυτό αρκούσε για να  ξεφτιλίσουν την ένδοξη πάλαι ποτέ   βρετανική αυτοκρατορία;

-Απ ότι φαίνεται   έφτανε

Ο  Τζέρρη  άναψε ένα τσιγάρο πριν   μιλήσει ξανά

-Ξέρεις τι βλέπω εγώ Πωλ;

Ο  τρόπος και η ταχύτητα που οργανώσαν εκ νέου  το  κράτος θυμίζει  βορειοευρωπαϊκή χώρα

-Το ίδιο βλέπουμε

-Και ξες τι με παραξενεύει; Ότι  κανείς  δεν μιλάει για αντίσταση. Σαν να  δεχτήκαμε την μοίρα μας αδιαμαρτύρητα

-Την μοίρα μας  σαν κοινωνία στο νησί την δεχτήκαμε εδώ και δεκαετίες , για να μην πω αιώνες

Γίναμε ένας λαός  φτωχός , με κάποιους  που γεννιούνταν πλούσιοι  κληρονομικώ δικαίω και  απλά μας παραχωρούσαν το δικαίωμα να  βαυκαλιζόμασταν   κάθε φόρα που  κάποιο  μέλος της εργατικής τάξης  ξέφευγε  απ τα blocks και τα κονομούσε είτε ως ποδοσφαιριστής  , είτε ως  performer

  Ο Τζέρρη καθόταν αμίλητος

-Δεν έχεις κάτι να πεις  ;  τον ρώτησε ο Πωλ και συμπλήρωσε,  πως να  έχεις άποψη άλλωστε;  Εσύ  είσαι επαγγελματίας  τεμπέλης, που να γνωρίζεις απο εργατική τάξη;

...και κει   ήρθε η έκρηξη του  Τζέρρη

-Αναθεματισμένε   παλιόγερε, με ξέρεις  από πάντα. Από μικρό παιδί ερχόμουν στο μαγαζί σου με την παρέα.

Τον Τζών , τον Ήθαν, την Μαίρη,  όλους...τους  θυμάσαι καθόλου;

Εργατικά παιδιά,  φτωχά αλλά εργατικά . Και με όνειρα. Και τι  τους έδωσε αυτός ο κόσμος; Ένα μεγάλο  στραπατσάρισμα της ελπίδας τους να ζήσουν μια αξιοπρεπή  ζωή.

Για μένα αυτή ήταν η εργατική τάξη της γενιάς μου

Και που είναι τώρα τα παιδιά; Οι φίλοι μου; Τα αδέρφια  που μεγάλωσα μαζί τους;

Στον τάφο

Προκομένοι,  εργατικοί, μόνο που  δεν άντεξαν  τον κόσμο που μας παρέδωσε η δική σου γενιά και  κατέληξαν  με μια σύριγγα  στα  στενά  του Μπριχτονσάηρ να αναζητούν την «μεγάλη  φυγή»

Αυτή   την ζωή , του  χαμηλού μισθού, της επιβίωσης  με επιδόματα και της «απόδρασης» τελικά μέσω της ηρωίνης  ήθελε και  η  γενιά σου προφανώς  και για μένα

Να  δουλέψω και να  πεθάνω  για να με  βάλεις σε μια κορνίζα πάνω απ το μπαρ σου όπως έκανες με τα παιδιά;

  Ο Πωλ έμεινε  αμίλητος

-Τα αδέρφια μου και εγώ δεν έχουμε φύγει ποτέ απ το  Μπριχτονσάηρ. Ο μόνος  τρόπος για να  το πετυχαίναμε ήταν μέσω της ηρωίνης.  Αυτοί ταξίδεψαν μαζί της...εγώ ούτε αυτό θέλησα να κάνω

Μάντεψε ποιος  ήταν το στατιστικό λάθος εδώ πέρα και δεν έζησε  την διαδρομή  ζωής που του προόριζε ο κόσμος σας

-Ποιος κόσμος μας  βλάκα; Και  γω σε αυτό τον κόσμο γεννήθηκα και κουτσά  στραβά κατάφερα να ξεφύγω  λίγο...

-Ναι , έφτιαξες το μπαρ πολεμώντας στα Φώκλαντ και στο Μπέλφαστ  , σκοτώνοντας αμάχους  για μερικές  λίρες. Σωστά; Είπε ο Τζέρρυ και σηκώθηκε,  κατευθύνθηκε προς το μπαρ μόνος του. Έβαλε σε ένα ποτήρι λίγο  ουίσκι . Σήκωσε το βλέμμα  και κοίταξε   ψηλά τις κορνίζες των χαμένων  παιδικών του φίλων. Έτεινε το ποτήρι  σιωπηλά προς το μέρος  τους και μετά κατέβασε μια γερή  γουλιά

   Εκείνη την στιγμή  έξω στον δρόμο , μπροστά απ το μπαρ ακούστηκαν  φωνές και φασαρία, όλοι στο μπαρ  γύρισαν προς το παράθυρο

  5 άντρες  της  στρατοαστυνομίας που  χαν δημιουργήσει οι  εισβολείς  με  τα όπλα τους παρατεταμένα  σημάδευαν ένα νεαρό ζευγάρι που  είχε  βγει στον δρόμο σέρνοντας το παιδικό καροτσάκι  με το βρέφος  τους

-Ακίνητος, φώναζε ο ένας άντρας της  στρατοαστυνομίας

-Τι κάναμε   παναθεμά σε;  Του  απαντούσε ο  άντρας

-Γονατίστε αργά – αργά και οι  δυο σας στο έδαφος, συνέχιζε  να ουρλιάζει ο ένστολος ένοπλος

-Δεν έχετε κανένα  δικαίωμα να μας φέρεστε έτσι,  απάντησε  φωνάζοντας η   γυναίκα που  έσερνε  νωρίτερα το καροτσάκι με το βρέφος, έχουμε μια  αξιοπρέπεια

-Γονάτισε  τώρα  σκύλα , μη σου την ανάψω,  φώναξε ένας  άλλος άντρας απ την στρατοαστυνομία

-Ποια αποκάλεσες σκύλα, απάντησε ο άντρας της και όρμηξε πάνω  στον ένστολο

Αμέσως τα  τουφέκια των ενστόλων  γαζώσαν το σώμα  του  άτυχου άντρα. Σχεδόν  αυτόματα  στράφηκαν προς την νεαρή  γυναίκα και πράξαν το ίδιο

 

Ενώ το  ζευγάρι κείτονταν  νεκρό σε μια λίμνη αίματος στην άσφαλτο, οι 5 άντρες πλησίασαν από πάνω  τους  και αδειάσαν τα όπλα στα  σώματα  τους.

-Με το μπάσταρδο  τους τι θα  κάνουμε; Ρώτησε γελώντας ο ένας απ τους ενόπλους

-Παράτα το  ..., απάντησε  ο πρώτος άντρας που καλούσε το ζευγάρι να γονατίσουν

-Πως θα παρατήσουμε ένα μωρό στον δρόμο;

-Αν έχουν φιλότιμο θα το πάρουν οι γείτονες, αν όχι   θα το αφήσουν να ψοφήσει. Σε κάθε περίπτωση  δικός τους σπόρος  είναι , δεν  μας απασχολεί εμάς το ζήτημα

 

Οι πέντε άντρες  απομακρύνθηκαν και  οι θαμώνες του μπαρ μαζί με κόσμο απ  τα μαγαζιά  και περαστικούς άρχισαν να συγκεντρώνονται  γύρω απ το νεκρό  ζευγάρι και το καροτσάκι με το  βρέφος που τώρα  από ένστικτο έκλαιγε

 

 

 

Ο κόσμος  φοβισμένος  ψιθίριζε

 

-Θεέ μου, που μπλέξαμε;

-Οι ναζί πατήσαν το πόδι τους  στο νησί

-Τι σόι  απάνθρωπη  ράτσα είναι  ετούτοι;

Ο Πωλ γύρισε και τους κοίταξε

-Δεν είναι   θέμα  ράτσας. Αν διαβάζεται  τα νέα  όλα αυτά   τα  χρόνια θα  γνωρίζατε πως πρώτα   κάναν  τα ίδια  στον λαό τους, πολλά   χρόνια πριν  έλθουν σε μας να κάνουν τα ίδια.

Και αυτό δεν είναι τίποτα. Θα μας κάνουν ακόμη χειρότερα.

Δεν  λυπήθηκαν  τον λαό τους, γιατί να λυπηθούν εμάς;

Ο  Τζέρρυ κοιτούσε ανέκφραστος όμως ο Πωλ  διέκρινε στην ματιά  του  αυτό που έψαχνε μάταια να  συναντήσει στους συμπολίτες του

 

Ο Τζέρρη έκανε μεταβολή και  βάδισε προς το κέντρο της πόλης

Ο Πωλ έτρεξε  ξοπίσω  του

-Τζέρρη, του  φώναξε.

Ο  Τζέρη σταμάτησε το  βήμα του  χωρίς να γυρίσει

Ο Πωλ στάθηκε πίσω του 

-Που πας;

-Στο κέντρο ή  το γκέττο

-Να κάνεις τι;

-Να βρω  είτε  ηρωινή είτε ένα πιστόλι

-Να αποδεχθείς την μοίρα της γενιάς σου ή να πάρεις  την τύχη στα χέρια σου λοιπόν

Ο Τζέρρη  γύρισε και του φώναξε

-Όχι άλλες φιλοσοφίες   γέρο.

Ο Πωλ κούνησε το κεφάλι του  συγκατανεύοντας στην οργή του Τζέρυ

-Εδώ και μερικές  ώρες  τριγυρνά στο μυαλό μου μια τρελή ιδέα.

-Μια  απ τις πολλές που έχεις

-Δεν ξέρω πόσο  εφικτή είναι να γίνει πράξη σε μια κοινωνία  παραιτημένη  από δεκαετίες

-Πάλι λόγια , λόγια , λόγια. Σας βαρέθηκα και σας και τις ιδέες σας. Καιρός να πάω να βρω τους  χαμένους φίλους μου

-Οι φίλοι σου θα συμφωνούσαν μαζί μου. Δυστυχώς  δεν είναι   κοντά μας πλέον

-Σε τι θα συμφωνούσαν μαζί σου γέρο;

-Στην  γέννηση της ιδέας της αντίστασης

-Η αντίσταση  θέλει όπλα γέρο , όχι λόγια

-Η αντίσταση θέλει συμμετοχή

-Ένας  καλλιτέχνης  απ την Ελλάδα  κάποτε έλεγε πως «με τις εξαιρέσεις  ο κόσμος  προχωρά»

Ο Πωλ  κούνησε το κεφάλι του  και μονολόγησε

-Ο Χατζηδάκης. Δεν περίμενα να τον  γνωρίζεις

-Εσύ μας τον  γνώρισες.  Ένα  βράδυ στα 17 μας  είχαμε μείνει μόνοι στο μαγαζί. Εσύ δεν ήθελες να κλείσεις και μεις δεν θέλαμε να φύγουμε.

Καλοκαίρι  του 92. Ζέστη με  βροχή

Πιάσαμε την κουβέντα  και  μας έβαλες να  ακούσουμε  ένα τραγούδι του στην γλώσσα του

Μαγευτήκαμε

Αναρωτιέμαι πως αυτή η γλώσσα που έβγαλε  τόσο σπουδαίους ανθρώπους  γέννησε  και  αυτά τα τέρατα;

-Το πράγμα θα αγριέψει πολύ  περισσότερο. Πολλοί απ το νησί θα  συμμαχήσουν με αυτά τα  τέρατα  για μερικές λίρες παραπάνω.

Αυτό που  είδαμε πριν είναι  τα προεόρτια

Μια επίδειξη    κυριαρχίας  πάνω στους κατακτημένους

Πάνω στους παραιτημένους

-Ήρθε το τέλος μας;

Ο  Πωλ έβαλε απ το σακάκι του ένα περίστροφο

-Το μόνο που έχω είναι αυτό και μερικές σφαίρες

Το έτεινε  στον Τζέρρη  που το πήρε στα χέρια  του

-Για  αρχή είναι  αρκετά

-Θέλουμε ένα σχέδιο ...για αρχή

-Και  φαντάζομαι κάτι έχεις  σκεφτεί;

-Να μαζέψουμε τριγύρω μας και άλλους   βλαμμένους που σκέφτονται  όπως εμείς

-Έχεις κάποιον  υπόψιν σου;

-Για την ώρα μόνο έναν

Ο Τζέρυ του κάνε ένα νεύμα να συνεχίσει

-Τον Τζιμ Μπερνς. Ο επονομαζόμενος  «αιρετικός λοχαγός». Αυτός και η  μονάδα του  είναι οι μόνοι που αντιστάθηκαν στην εισβολή στήνοντας  «γραμμή άμυνας» στο Μπερμιγχαμ

Αποδεκατίστηκαν  αλλά  αυτός  κατάφερε να διαφύγει.

Οι  εισβολείς  τον επικήρυξαν

Αν τον βρούμε  πριν τους διώκτες του...

-Και που  σκατά θα τον ψάξουμε;

-Οπουδήποτε

 

2

Λονδίνο

Απ  την  πρώτη  στιγμή ο  μυστηριώδης   κυβερνήτης  του νησιού με το όνομα   Νικηφόρος  εγκαταστάθηκε  στην  πρωθυπουργική κατοικία στην οδό  Ντάουνινγκ  10

Εκεί έστησε και το επιτελείο  του  και  έπιασε  αμέσως δουλειά

Ένας απ  τους ανθρώπους που τον επισκέφτηκαν ήταν κάποιος  αρκετά επικίνδυνος άνθρωπος

Η  παρουσία  του ήταν παράταιρη με το ακροδεξιό λουκ  των περισσότερων  διοικητικών υπαλλήλων των εισβολέων

Φορούσε πάντα  ένα  αμπέχονο, διατηρούσε ένα ατημέλητο μούσι  και  το μαλλί του ήταν πάντα ακούρευτο

Ένας  βαρύς χοντρός  κοκάλινος μαύρος σκελετός από γυαλιά  μυωπίας  κάλυπτε  τα μάτια  του

Ο Νικηφόρος  παρά την όποια  κομψότητα του  έδειχνε να   εμπιστεύεται απόλυτα αυτόν τον   εντελώς διαφορετικό  με το συνάφι  των ελλήνων ακροδεξιών  χαρακτήρα

Εμπιστευόταν την κρίση του  σχεδόν με κλειστά μάτια  αλλά  το μικρό  στόμα και μικροσκοπικά επίσης μάτια  του κάπου  του προκαλούσαν  μια ιδέα φόβου 

-Πήραμε το νησί  Μίκη μου, είπε  υποδεχόμενος τον παράταιρο   επισκέπτη του  ο νέος κυβερνήτης, κάθισε παρακαλώ.

Ο Ερνέστο Μίκης  ήταν  παιδί  μαοϊκού  αγωνιστή  της μεταπολιτευτικής περιόδου    στην Ελλάδα

Ο πατέρας του τον βάφτισε  με αυτό το  συμβολικό για  πολλούς αριστερούς όνομα

Ο ίδιος  θήτευσε   στο  μαοϊκό  γκρουπούσκουλο  που  ήταν και ο πατέρας του  αλλά και η μητέρα  του με την αδερφή του

Δυστηχώς  το  περιορισμένο πλαίσιο και η συνεχής εσωστρέφεια  με τις  αέναες εσωτερικές  συγκρούσεις   για την  μικροεξουσία μέσα   στην  γκρούπα  του αποδείχθησαν  τροχοπέδη για τις φιλοδοξίες  του Ερνέστο Μίκη

Όταν βρήκε την ευκαιρία  μεταπήδησε  στο στρατόπεδο του εχθρού έχοντας  στις αποσκευές  του μια μαρξιστική  οπτική για τον κόσμο η οποία  όπως στο παρελθόν μπορούσε να  χρησιμοποιηθεί  από αδίστακτους  προδότες της τάξης του  προς όφελος  των εχθρών της  εργατικής τάξης

Για τον Ερνέστο οι εχθροί πληρώναν καλύτερα απ τους «συντρόφους» που  δεν πληρώναν καθόλου και  διναν δυνατότητες για ανέλιξη και διάκριση

-Πες μου   φίλε μου, ρώτησε ο Νικηφόρος, πως τα βλέπεις τα πράματα;

-Πολυ καλά  . Καλύτερα ενδεχόμενως απ ότι θα περιμέναμε

Η  διαβρωμένη  αστική τάξη της  βρετανίας ευρισκόμενη σε   χρόνια παρακμή  δεν  είχε  καν το σθένος να  αντισταθεί στην πολύ οργανωμένη δική μας  πρωτοβουλία

-Στον ιμπεριαλισμό μας θες να πεις , τον διέκοψε ο Νικηφόρος και πειράζοντας τον  ανέφερε , ακόμη αποφεύγεις να εκφραστείς με λέξεις – φετίχ  της παλιάς σου ιδεολογίας

-Αυτή την  στιγμή  το  πολιτικό μαρξιστικό παρελθόν μου είναι το τελευταίο πρόβλημα  μας

-Πιστεύεις  θα αντιμετωπίσουμε  φαινόμενα ...αντίστασης απ τους εγχώριους  μαρξιστές και αναρχικούς;

-Απ όσο έχω μελετήσει την κατάσταση  στην  χώρα  κάπως δύσκολο όχι να βρουν ερείσματα  οι  μαρξιστές και οι αναρχικοί αλλά είναι και σχεδόν απίθανο να κάνουν κάτι παραπάνω από  το να εκδώσουν κάποιες φλογερές  ανακοινώσεις κατά του ...ιμπεριαλισμού μας.

-Και πως πσιτεύεις  πρέπει να αντιδράσουμε;

-Να στρέψουμε  τον λαό εναντίων τους. Πρέπει να κάνουμε τον βρετανό να πιστέψει πως εμείς  φέρουμε έναν νέο  κόσμο , πολύ καλύτερο  απ τον προηγούμενο και πως  πιθανοί  αγκιτάτορες της αριστεράς απλά  είναι εκτός τόπου και χρόνου αν όχι  σκοταδιστές και   υπερασπιστές  του παλιού  παρηκμασμένου κόσμου

-Θα το αναλάβεις εσύ;

-Ήδη έχω δώσει οδηγίες  στους ανθρώπους μας που   ανέλαβαν το   ραδιόφωνο και την τηλεόραση

-Και με τα   social media;

-Εκεί  κυριαρχούμε απόλυτα έχοντας  υπό τον  πλήρη έλεγχο μας  ...με το αζημίωτο  φυσικά, αρκετούς  βρετανούς influencers

-Όλα βαίνουν καλώς λοιπόν

-Από  την άποψη πως ο ελληνικός στόλος  έβαλε στο  χέρι τον βρετανικό και μας καθιστά  ναυτική υπερδύναμη πλέον , θα έλεγα ναι

-Αν στο μέλλον  βάλουμε στο χέρι  την θαλασσογέννα Πορτογαλία και την Νορβηγία  τότε  θα μιλάμε για παγκόσμια κυριαρχία, ανέφερε ο  Νικηφόρος

-Σαφώς , όμως δεν θα  θέλει   βιαστικές κινήσεις. Η βιασύνη  θα  προκαλέσει τα αντανακλαστικά  του  διεθνούς παράγοντα και δεν θέλουμε  με τίποτα να τον πλανήτη να συνασπιστεί εναντίων μας

Αυτό το λάθος  είναι κάτι που διδασκόμαστε  απ την ιστορία . Το έκαναν  στο παρελθόν και ο Χίτλερ αλλά και ο Ναπολέων  και στρέψαν  τους πάντες εναντίων τους

-Ο Μέγας Αλέξανδρος όμως...

-Ακριβώς  εκεί την πάτησαν οι  Χίτλερ και Ναπολέων . Πιστέψαν πως θα μπορούσαν να  επαναλάβουν  τον άθλο του Μέγα Αλέξανδρου

-Όπότε προτείνεις  αργές και προσεκτικές κινήσεις;

-Προτείνω για την ακρίβεια πολύ αργές  και μελετημένες κινήσεις

Να το θέσω αλλιώς.

Είναι αλλιώς να βάλουμε την Πορτογαλία στο χέρι σε  12 μήνες και αλλιώς  σε 5 χρόνια

-Καταλαβαίνω Ερνέστο. Πιστεύεις πως πρέπει να  εγκαθιδρύσουμε  την εξουσία μας στο νησί και μετά...

-Ακριβώς.

-Παρ όλα  αυτά σε  βλέπω κάπως  ανήσυχο, σωστά;

-Διαφεύγει την σύλληψη κάποιος που μπορεί   υπό  προϋποθέσεις  να  αποτελέσει σύμβολο  αντίστασης για τον πληθυσμό.

Μιλάω  φυσικά για  αυτόν τον αστείο λοχαγό, που τον αποκαλούν  «αιρετικό» , που διανοήθηκε να στήσει «γραμμή άμυνας» ενάντια στις δυνάμεις  μας στην πόλη  του Μπίρμιγγχαμ

-Πιστεύεις πως  αποτελεί απειλή;

-Για την ώρα όχι. Όμως πάντα  ακόμη και αποτυχημένες  ενέργειες  μπορεί να εμπνεύσουν τον κόσμο   και αν κάτι θέλουμε  αυτή την στιγμή είναι  η όσον το δυνατόν  γρηγορότερη ενσωμάτωση της  βρετανικής κοινωνίας στο αφήγημα μας, είτε δια  της πλύσης εκγεφάλου, είτε δια  της  βίας

-Μάλιστα. Αν κατάλαβα καλά  κυνηγάμε να βρούμε αυτόν τον τύπο;

-Ακριβώς. Ντόπιοι πληροφοριοδότες με ενημέρωσαν, με το αζημίωτο φυσικά, πως έχει καταφύγει  στο Μάντσεστερ

-Μάντσεστερ; Θα  θελα να  επισκεφτώ αυτή την πόλη  κάποια στιγμή

-Με το Λίβερπουλ  και το  Μπριχτονσάηρ δεν  φημίζονται για την αγάπη τους προς τους εφοπλιστές

-Πιστεύω πως με τον καιρό  και υπό την   λαμπρή σου  καθοδήγηση οι μηχανισμοί μας θα τους  κάνουν να πίνουν νερό στο όνομα μας.

Θα πρότεινα να αποσπάσω στην υπηρεσία σου  τον  Σταύρο και τον Στάθη

-Τους επονομαζόμενους λιμανίσιους;

-Τους  γνωρίζεις ;

-Αρκετά αν και προερχόμαστε από διαφορετικά μετερίζια

-Είστε και οι δυο σπλάχνα  απ τα σπλάχνα του λαού. Απλά οι λιμανίσιοι από  πολύ μικροί   ασχολήθηκαν  και σπούδασαν πάνω  στο ποινικό κομμάτι της ζωής με εκβιασμούς , ξυλοδαρμούς και δολοφονίες, όσο  εσύ φοιτούσες τον μαρξισμό

Στον κόσμο μας όμως όλοι  μπορούμε  να  συνυπάρξουμε αρκεί να μοιραστούμε το κοινό όραμα  του  ηγέτη μας , του  Ισοκράτη Περικλέους

-Η αλήθεια είναι πως σε δυο ώρες  αναχωρώ για το Μάντσεστερ. Με περιμένουν οι άνθρωποι μας εκεί και θα χρειαστώ  κάποιους έμπειρους στο να σπάνε  κεφάλια  στην προσπάθεια μου να ανακαλύψω  τον Τζιμ Μπερνς  τον επονομαζόμενο  «αιρετικό λοχαγό»

 

 

 

3

Ο Τζέρυ Γκουντσάηντ  γνώριζε πως πίσω απ την λάμψη των  γυάλινων κτιρίων των πολυεθνικών  η  πόλη του Μάντσεστερ ήταν η  βρετανική  πρωτεύουσα της παιδικής φτώχειας

«τι κάναμε και πήγαν όλα τόσο  στραβά» αναρωτήθηκε καθώς οδηγούσε  στους  δρόμους των φτωχών συνοικιών της πόλης πριν κάποιοι  ένστολοι του κάνουν   νόημα να σταματήσει

Ακινητοποίησε το όχημα  του και   κοίταξε  τους  3 απ τους πέτε  ενόπλους που τον πλησίασαν σημαδεύοντας τον

-πέηπερς, πέηπερς, φώναξε  με ελληνική  προφορά ένας απ τους πέντε  ακροδεξιούς εισβολείς

Ο  Τζέρυ  υπάκουσε  υποδυόμενος τον   νομοταγή και  φοβισμένο πολίτη

Αφού οι  3 ένστολοι τον χλευάσανε για τη καταγωγή του και την   βρετανική προφορά του, που στα αυτιά του έλληνα  φαντάζει «υπερβολικά  ευγενική» και αυτό  σε ένα  μεγάλο  ποσοστό  ακροδεξιών   φαντάζει  ως ένδειξη  μαλθακότητας, τον άφησαν να φύγει  βρίζοντας  τον

Πάρκαρε το αυτοκίνητο του έξω απ το  σπίτι της Σούζαν αφού σιγουρεύτηκε πως δεν τον ακολούθησε κανείς

Βγήκε έξω  ανέβηκε  ως το διαμέρισμα που έμενε   μαζί με άλλα  τρία κορίτσια

Άνοιξε  η ίδια

Μια  γοητευτική ξανθιά , όπως ακριβώς την θυμόταν απ την εποχή που δούλευε  στο Μπριχτονσάηρ  στο  μπαρ του Πωλ

-Γιατί  άφησες το μαγαζί του Πωλ; Την ρώτησε καθώς καθίσαν  στην τοπική  καφετέρια

-Η πορνεία  δίνει..., χμμμ, το σκέφτηκε καλύτερα πριν διορθώσει την πρόταση της, έδινε  εκείνα τα χρόνια  καλύτερα λεφτά

-Είναι όμως πιο επίπονη  δουλειά, σωστά;

-Το πιο  επίπονο πράγμα στις ζωές μας είναι   η θέση σου στην κοινωνία. Ειδικά  για  εμάς που γεννηθήκαμε  φτωχοί

Τι επιλογές είχα  στην ζωή μου;

Να  δουλεύω για τον Πωλ  και να μαι πάντα χρεωμένη; Ή να  ρισκάρω μήπως και εξασφαλίσω τα γεράματα;

-Τα γεράματα;

-Με τα  εφόδια που είχα στην ζωή  ξέρεις πως δεν θα μπορούσα  να δουλεύω  ούτε σαν σερβιτόρα, ούτε σαν πόρνη  ως τα  γεράματα. Απλά το δεύτερο έδινε καλύτερα λεφτά

-Και ; κατάφερες να  μαζέψεις  κάτι για τα γεράματα;

-Όχι. Η  γαμημένη  φορολογία και μερικές αναποδιές...όχι

Και τώρα με την κατοχή δεν μας  βλέπω καν να γερνάμε

-Αυτό βλέπω και γω

-Τι σκατά  θέλουν αυτοί  εδώ  Τζέρη;

-Τι  σκατά θέλαμε εμείς για αιώνες  στις Ινδίες , την μέση ανατολή και την Κύπρο;

-Αυτό είναι λοιπόν;  Πληρώνουμε αμαρτίες της μοίρας μας;

-Πιστεύεις σε αυτά;

-Όχι

-Ο Πωλ μου είπε  πως μιλήσατε, σωστά;

-Μου  μίλησε για μια μικρή αχτίδα ελπίδας. Πες μου  Τζέρυ  πιστεύεις και συ πως μπορούμε να  πολεμήσουμε και να νικήσουμε;

-Πιστεύω πως δεν μας  παίρνει να κάτσουμε και να  κοιτάμε την αντικατάσταση των καταπιεστών μας  χωρίς να   ρισκάρουμε την αλλαγή

-Και ;  για ποια αλλαγή μιλάμε;  Επιστροφή  στα  παλιά; Να προτιμήσουμε τους ντόπιους καταπιεστές μας απ τους  βαλκάνιους;

-Αν ρισκάρουμε κάτι  είναι  το αν θα πετύχουμε  διώχνοντας αυτούς να μην ξαναφέρουμε τους προηγούμενους στις θέσεις  τους

Η  Σούζαν ξεφύσησε

Έβγαλε απ την τσάντα της ένα πακέτο τσιγάρα και άναψε ένα. Μετά έβγαλε ένα χαρτάκι και το έσπρωξε προς το μέρος  του

Από  δυο τραπέζια  στο βάθος σηκώθηκαν αμέσως 10 άτομα με πολιτικά ρούχα, έλληνες  και βρετανοί. Κυκλώσαν το τραπέζι τους πριν προλάβει ο  Τζέρη να αγγίξει το χαρτάκι

Ο ένας απ τους νταήδες άρπαξε το   χαρτάκι και  το διάβασε

Μετά έβαλε το τηλέφωνο του και  σχημάτισε τον αριθμό που αναγραφόταν

Χτύπησε το κινητό της Σούζαν που βρισκόταν πάνω στο τραπέζι

Ειρωνικά σήκωσε η Σούζαν    το τηλέφωνο και απάντησε

-Σούζαν Μπίσοπ, υπηρεσίες ερωτικής ευεξίας  παρακαλώ;

Ο νταής  έκλεισε το τηλέφωνο

Η Σούζαν τον κοίταξε  και  του είπε

-Μου το κλείσανε. Τι αγένεια  θέε μου

-Τι σου είναι αυτός; ρώτησε ο ντάης την κοπέλα

-Πελάτης. Του αρέσαν οι υπηρεσίες μου και  ζήτησε το τηλέφωνο μου για να μην χαθούμε

Ο νταής κοίταξε μια την Σούζαν και μια τον Τζέρυ και  ξεστόμισε

-Μείνετε μακριά από μπλεξίματα παιδιά, άη;

Μετά  κάνανε  μεταβολή οι νταήδες και ξανακάτσανε στα τραπέζια  τους

Η Σούζαν ψιθύρισε

-Χαφιέδες. Έχει γεμίσει όλο το Μάντσεστερ με  δαύτους

-Έκανες   το κόλπο με το χαρτάκι για να αποκαλυφθούν;

-Στην πουτάνα  πουτανιές; Ψέλλισε  η Σούζαν και  γέλασε

-Τον βρήκες;

- όταν βγούμε από δω και καθώς θα δίνουμε το φιλί  του αποχαιρετισμού Θα σου  πω στο αυτί που θα τον βρείς

    Η καρδιά του Τζέρη άρχισε να χτυπά  δυνατά

Και γιατί θα μάθαινε που βρισκόταν ο νούμερο  1  καταζητούμενος σε όλο το νησί αλλά και γιατί ένας εφηβικός του έρωτας που πάντα τον αγνοούσε θα τον φιλούσε στο  στόμα...

 

 

4

Ο ποταμός  Ιργουελ αποτελούσε το φυσικό σύνορο μεταξύ της  πόλης του Μάντσεστερ και του Σάλφορντ

Εκεί  οδήγησαν οι πληροφορίες που απέσπασαν δια της βίας  , δέρνοντας κόσμο στους δρόμους της πόλης , οι δυο μπράβοι  του Νικηφόρου, ο Στάθης και ο  Σταύρος

 

Τα ίχνη τους  οδήγησαν σε κάποια απόμερη όχθη  όπου  σύμφωνα με τις πληροφορίες  τους  διέμενε ο  Αιρετικός λοχαγός , κατά κόσμο Τζιμ Μπέρνς

 Την περιοχή  κυκλώναν με συντονισμένες  κινήσεις ομάδες  των υπηρεσιών ασφαλείας

Οι όχθες γέμισαν από κομάντος  μέχρι  ασφαλήτες ενώ από  αέρος  ίπταντο  σαρώνοντας μια πολύ μεγάλη περίμετρο   διαφόρων ειδών drones και ελικόπτερα

  Ο  Ερνέστο Μίκης  ακολουθούμενος απ τους  Στάθη και Σταύρο παρακολουθούσε  και συντόνιζε την όλη επιχείρηση

 Οι  κομάντος των υπηρεσιών ασφαλείας, βρετενοί και έλληνες  ανάκατα πλησιάσαν  με το  δάκτυλο στην σκανδάλη  το μικρό πλοιάριο.

Εισήλθαν εντός του και αφού  δεν άργησαν να το  ψάξουν  βγήκαν κοιτώντας προς το τζιπ μέσα στο οποίο βρισκόταν ο Ερνέστο κάνοντας του νόημα πως  ήταν  άδειο

Απ τον ασύρματο του ακούστηκε ο  επικεφαλής της ομάδας των κομάντο

-Δεν υπάρχει   τίποτα εδώ κύριε

Ο  Ερνέστο ξεφύσησε απογοητευμένος  πριν απαντήσει

-Καλώς. Κάντε  φύλλο και  φτερό το πλεούμενο  μ΄πηως  βρείτε κάποιο στοιχείο που μπορεί να μας φανεί χρήσιμο  στον εντοπισμό   του Αιρετικού

-Ελήφθη κύριε, είπε ο επικεφαλής και  έκελισε τον ασύρματο του. Στράφηκε προς την ομάδα του και  φώναξε, το κάνουμε  φύλλο και  φτερό παιδιά.

-Τι ακριβώς  ψάχνουμε;  Ρώτησε ένα παιδί απ την ομάδα του

-Οτιδήποτε που να μπορεί να μας  οδηγήσει στον Αιρετικό

 

Ο Ερνέστο καθόταν σκεφτικός στο πίσω  κάθισμα  του  τζιπ

Στην θέση του οδηγού  βρισκόταν ο Σταύρος ενώ σε αυτή του συνοδηγού ο  Στάθης

-Τώρα τι κάνουμε  κύριε; Ρώτησε ο  Στάθης

Ο Ερνέστο δεν απάντησε. Μερικά δευτερόλεπτα  χτύπησε το κινητό του. Το σήκωσε

-Ναι;

-Τζιμ Μπέρνς  εδώ  , φαντάζομαι  μιλάω με τον κύριο  Ερνέστο  Μίκη;

-Ο ίδιος, απάντησε ατάραχος ο  πρώην έλληνας αριστεριστής

-Στο Μπίρμιγχαμ κερδίσατε την πρώτη  παρτίδα. Σήμερα κέρδισα την δεύτερη

-Με το να το  βάλεις στα πόδια  δεν κερδίζεις καμιά  παρτίδα

-Ποιος είναι ο ορισμός της νίκης μιας παρτίδας στον πόλεμο κατ εσάς;

-Η τουλάχιστον έστω και υποτυπώδης  πρόκληση απωλειών στον αντίπαλο

-Ωραία. Τότε  θα σας προσφέρω μια τέτοια, είπε και έκλεισε το τηλέφωνο

Αμέσως μια εκκωφαντική  έκρηξη τίναξε το πλοιάριο μαζί με τους κομάντο που βρισκόταν εντός  του  στον αέρα

  Ο Ερνέστο Μίκης μαζί με τους μπράβους  βγήκαν έξω απ το αμάξι και δεν πιστεύαν  στα μάτια τους  βλέποντας  φλεγόμενα κομμάτια  του  πλεούμενου να προσγειώνονται εδώ και εκεί στις όχθες  του ποταμού

 

 

Αρκετά χιλιόμετρα μακριά ο  Αιρετικός λοχαγός  πετούσε το  κινητό τηλέφωνο έξω από το αμάξι που βρισκόταν.

Μετά  γύρισε και κοίταξε την Σούζαν , τον Τζέρρη και έναν 40άρη  που το πρόσωπο του ήταν πρησμένο απ το ξύλο

Χαμογέλασε και  είπε

-Κάναμε το 1-1 φίλοι μου

Ο 40άρης με το  δαρμένο πρόσωπο   απάντησε

-Δεν πήγε τουλάχιστον  τζάμπα το ξύλο που έτρωγα όλο το βράδυ για ξεστομίσω που  κρυβόσουν

-Όχι Φιλ . Και σε ευχαριστώ . Απλά μου έσωσες την ζωή δεν θα το ξεχάσω ποτέ

Ο  Τζέρυ  έβαλε μπροστά την μηχανή απ το αυτοκίνητο, τράβηξε  χειρόφρενο και ξεκίνησε να οδηγάει μέσα  στον χωμάτινο  αγροτικό παράδρομο

-Για που το βάλαμε;  Ρώτησε ο Φιλ

-Για το  Μπριχτονσάηρ, απάντησε ο  Τζέρυ  Γκουντσάηντ  δίχως να παίρνει τα μάτια του απ τον  δρόμο, για το Μπρίχτονσάηρ

 

 

Τελος πρώτου  βιβλίου